“A payatot, walang utak.”
“Walang ama, siguro proud na yung tatay mong nasa kabaong na no?” tumatawang sigaw ni Aliza sa batang lalaking naglalakad. “Ahh, walang ama wala na ngang ambag sa mundo binuhay ka pa. Alam mo kung ako sayo susunod nalang ako sa tatay ko.”
“Nako Aliza tama na, subra na iyan wag mong ganiyanin si Miles.” saway dito ni Gwen nung makitang umiiyak na si Miles.
“Pinagtatanggol mo si Miles na wala ng ama tsaka kalansay na?” tumatawag ani ng babae.
Si Miles kasi ang tipong lalaki na tahimik at hindi gaanong nagsasalita. He wear glasses, payat ito meron naman itong itsura pero ang problema payat ito na kung titignan mo ay parang wala ng natirang mga skin niya.
Naglalakad palang si Miles sa hallway ng school nila ng maramdaman niyang may malamig na tubig ang dumapo sa kaniya.
Hindi nga siya nagkakamali si Aliza na naman ang may gawa tinapunan niya ito ng malamig na tubig.
Hindi nalang niya ito pinansin hanggang sa nadulas ito at malakas na napahiga sa sahig na siyang ikinadugo nang kaniyang ulo.
Ramdam at rinig niya ang mga tawanan ng mga ito. Hanggang kailan ba siya magtitiis sa ganitong buhay.
“T-tama na.” huling aniya nito bago nawalan ng malay.
a|a: for ano lang ito shhhsh. karanasan to ng kaibigan ko nun ehh.
thanks ms. Aliza for giving me permission to use your name.
