‿୨glace୧‿︵

𐙚rozdział 1

𐙚z deszczu pod rynne𐙚

Valerian
Mężczyna biegł najszybciej jak mógł co jakiś czas zmieniając się w nietoperza by przyspieszyć tępo. Zdarzało się już mu wcześniej być ofiarą łowcy. Niestety los skazał go na bycie wampirem w czasach ,gdy wampiry były traktowane bardziej jak zwierzątka lub trofea rodowe dla szlachciców. Sprzedawane na targach jak kaczki czy inne ptactwo. Część wampirów chowała się w wśród ludzi jednak u niego było to praktycznie nie możliwe. Nie dość że był rozpowanalną postacią w historii to jeszcze był albinosem którego nie spotykało się za często więc nie mógł się wtapiać w tłum jak inni. Miał prawie białe włosy ledwo za ramiona kręcące się na co dzień , jednak starał się je prostować na własne sposoby. Jego karnacja nie była do końca biała ,bo miała w sobie odcienie kremu.
Sam nie był niezwykle wysoki i dobrze zbudowany, był szczupły może aż za i średniego wzrostu jednak teraz to nie czas na opis wyglądu przez 50 stron jak Sienkiewicz.
Kontynuując.. Zazwyczaj jednak nie był zmuszony uciekać, ponieważ był w stanie się obronić, natomiast dzisiaj zaufał niewłaściwej osobie. Miał to do siebie że ufał prawie każdemu nie ważne ile razy by go ta osoba skrzywdziła. Tym razem zaufał mężczyźnie który nie miał nic do tego że był wampirem jednak .. po wielu dniach spędzonych razem
Obudził się przywiązany do grzejnika z kółkiem wbitym w dwa miejsca.
-

ż..żartujesz..?
Wydusił z siebie nie mrawo
-a czego się mój drogi spodziewałeś że od tak zakocham się w wampirze ..
Mężczyzna poprawił sobie włosy i spojrzał na niego
-a bo ty nie wiesz..Biedulka
Podszedł do niego i położył mu nóż przy gardle
-wampiry nie są w stanie samym sobą wywoływać emocji w ludziach,ludzią na wampirom nie może zależeć, rozuemiesz?
Zanim zdążył go przeciąć wampir momentalnie zmienił się w nietoperza i walnął najpierw w okno po czym przez nie wyleciał. Lot nie był długi bo po paru sekundach upadł na ziemię i wyjął sobie te kołki próbując doczołgać się do roślin które by mu pomogły w uleczeniu siebie