verliefd op mijn beste vriend (Fc Groningen)

Hoofdstuk 14

De volgende ochtend wordt ik wakker, en voel ik dat ik tegen Thijmen aanliggen veilig.
Ik voelde me warm worden en blijf stil liggen.
'Waarom is hij zo leuk, waarom heb ik dit niet veel eerder durfen te zeggen tegen hem. En waarom liepen we eigenlijk om elkaar heen.' Die vragen blijven maar in mijn hoofd.
'Maar waarom wil Lila het kapot maken!' Dat vraag ik me ook af.
Opeens voelde ik dat Thijmen me op mijn trekt.
'Meid je bent wakker!' Ik kom op mijn buik boven op hem, en leg mijn hoofd tegen zijn borstkast.
'Ja, maar Lila!' Ik hoor Thijmen zuchten.
'Wat doet ze nu weer!' Ik slikte.
'Toen je naar beneden ging om je op te frissen, appte ze.' Ik zie Thijmen wit wegtrekken.
'Wat zie ze dan!' Ik kijk hem aan geef hem snel een geruststellende kus.
Dan pak ik mijn telefoon en geef die aan hem.
Thijmen opend mijn telefoon en leest wat Lila had geapt. Zonder na te denken smijt hij mijn telefoon tegen de muur.
Ik schrik van zijn reactie.
Maar dan duwd Thijmen mij van zich af, en trekt zijn kleding aan.
'Ik ga even afkoelen!' Zegt Thijmen boos.
Ik kijk hem geschrokken aan en knik.
Ik heb hem nog nooit zo boos gezien.
Thijmen loopt dan zonder nog een woordt te zeggen mijn kamer uit, en dan hoor ik beneden de deur dichtgaan. Ik kijk snel door het raam en zie dat hij naar zijn eigen huis gaat.
Ik pak mijn telefoon en zie dat mijn heel scherm stuk is.
Maar het beeld doet het wel nog.
Ik kijk en schrik me rot.

Lila: Ik laat je vermoorden. Maar eerst lekker hard verkracht worden. En vervolgens laat ik je verdrinken in de grachten! Levend!

Ik slikte en trek snel mijn kleding aan. Dan ren ik naar buiten en ga ik snel naar Thijmen's huis.
Ik loop naar binnen en zie Thijmen's moeder mij vragend aankijken.
'Wat is er! Hebben jullie weer ruzie!' Ik schudde me hoofd van nee.
'Nee geen ruzie tussen ons!' Zeg ik.
Ik zie Thijmen's moeder mij vragend aankijken.
'Ik moet naar Thijmen.' Ik loop naar boven en zonder te kloppen loop ik zijn kamer binnen. Dan schrik ik.
Ik zie Thijmen op zijn bed met zijn kussen in zijn handen tegen zijn buik zitten huilen.
Ik kijk hem geschrokken aan.
'Thijmen gaat het!' Ik zie hem nee schudden.
Ik ga bij hem zitten en Thijmen legt nu voor het eerst zijn hoofd tegen mijn schouders.
Ik probeer hem rustig te krijgen.
'Ssst. Het komt goed!' Ik voel hem mij dicht tegen mij aan.
Ik voelde dan zijn handen om mijn midden straktrekken.
'Gaat alles goed!' Ik kijk op en zie Thijmen's moeder in de deuropening staan.
'We gaan naar de politie vandaag nog!' Hoor ik opeens Thijmen door zijn tranen heen zeggen.
'Wat is er!' Ik geef haar mijn telefoon. En laat haar het berichtje lezen.
'Is goed, dit gaat echt te ver. Zij mag dit niet doen!' Zeg Thijmen's moeder.
Ik knikte en dan kijkt ze naar mijn scherm.
'Wat is er met je telefoon gebeurd!' Ik zie Thijmen opkijken en mijn telefoon uit zijn moeders hand trekken.
'Oh God! Sorry Fay, je krijgt een nieuwe van mij.' Ik slikte en schudde me hoofd.
'Is al goed.' Thijmen zuchtte en schudde zijn hoofd.
'Nee, ik had je telefoon niet tegen de muur aan moeten gooien.' Ik zie Thijmen's moeder Thijmen aankijken.
'Serieus!' Thijmen slikte en knikte.
'Thijmen moet je niet zo naar Training?' Thijmen kijkt snel op zijn telefoon en springt van zijn bed.
Hij veegt zijn tranen weg en kleed zich snel aan.
'Ik moet echt opschieten!' Ik moet lachen.
'Thijmen rustig. Leg daar gewoon maar uit wat er aan de hand is.' Thijmen knikt. Hij pakt zijn tas in, en geeft mij een kus en loopt snel naar benden.
'Doe je wel voorzichtig op de fiets!' Roep ik nog na.
'Doe ik!' Zegt Thijmen.
Ik voel dan net mijn telefoon trillen, en begin te lachen als ik zie dat het Luciano is.

Luciano: hey waar is Thijmen! Hij had er al moeten zijn!

Fay: Komt er nu aan, was wat gebeurd thuis.

Luciano: Gaat alles goed!

Fay: Ja. Alles gaat goed. Maar wees lief voor Thijmen.

Luciano: Zal ik doen!

Ik loop dan naar beneden en zie dat Thijmen's moeder thee aan het zetten is.
'Wij gaan even praten!' Ik knikte.
'Is goed.' Ik ga op de bank zitten, en voel dan mijn telefoon trillen weer.
Ik kijk en meteen voel ik me warm worden.

Thijmen: Meid doe rustig vandaag. Ik ben op de training. Love you.

Fay: Hou ook van jou. Maar doe jij ook even rustig.

Thijmen: Wat is rustig ik moet toch gewoon trainen.

Fay: Zit je nu lekker even een fruitje te eten met de rest?

Thijmen: Jupe! en daarna kracht training, en dan hebben we buiten training.

Fay: Open!

Thijmen: Jupe!

Fay: Hmmm. Zal ik komen kijken!

Thijmen: JAAAAAA!

Fay: Prima tot zo.

Ik ga offline en Thijmen's moeder zet twee kopjes thee neer.
'Ik ga over ander half uurtje richting Thijmen.' Ik zie haar lachen.
'Het is toch zaterdag dus dat kan.
Ik voelde me rood worden.
'Maar die Lila, gaan we echt aangeven. Het gaat nu te ver.'
'Ja dat lijkt mij ook een goed plan.
En ik denk dat ik de teamleider van Thijmen van fc Groningen ook even op de hoogte ga stellen.' Ik knikte.
'Lijkt me goed!' Ik nam een slokje thee.
'Hoe was het vanacht?' Ik werdt spontaan knalrood.
'Uhm hoe bedoel je?' Ik zie haar lachen.
'Jullie gaan toch niet voor niets bij nou slapen! Terwijl je vader er niet is.' Ik moest lachen.
'Je hebt gelijk. Het was fijn.' Ik moest blozen.
'De ditails gaan je niets aan. Maar we hebben het gezellig gehad.' Ik zie haar lachen.
'Ik hoef het ook niet te weten. Maar wel fijn dat het fijn was. Even tijd met zen tweeen zonder grote mensen om je heen.' ik moest nu ook lachen.
'Hoezo grote mensen?' Ik kijk op en zie Feline nast de bank staan.
'Oh niets!' Ik moest lachen.
'Kom, wil je mee naar de training straks?' Ik zie haar opkijken.
'Ja!' Ik drink daarna mijn thee op en doe Feline's haar in een vlecht en loop dan naar mijn fiets en we fietsen samen naar de trainingsvelden waar Fc Groninging traint