𓆝 𓆟 𓆞 𓆝 𓆟
Did you ever like someone who has the same gender as yours?
Just a curious friend asking, because… I do.
And let me tell you how we guys started and how our story ends.
____
“Tubig daw! Kung may barya pa kayo, ambangan na lang. Galit na si pres do’n sa gilid, oh!” si Martin.
Napakamot na lamang ako ulo saka kinapa sa loob ng bulsa ng palda ko ang natitirang 10 pesos ko na pamasahe ko na lang sana pauwi.
Iaabot ko na sana ito ng may kamay na pumigil sa akin. Nagtataka akong napalingon kay Arabella na siyang ipinatong ang kamay niya sa kamay ko.
She winked at me bago niya inabot kay Martin ang buong 50 pesos saka umayos ulit ng upo sa tabi ko. Kita naman ang saya sa mukha ni Martin bago ito kumaripas ng takbo palabas ng classroom namin.
“Para saan naman ‘yon?” tanong ko sa kaniya. Instead of answering me, she then he fix her bangs, sumandal pa siya sa inuupuan niya na parang nabored bigla. “Wow, nasaan ang thank you?” balik na tanong niya sa akin.
Inabot ko sa kaniya ang hawak kong pamaypay, kita kong hindi na siya komportable sa kinauupuan niya. Mainiting tao kase ‘tong si Arabella pero nag pumilit pa rin siyang sumama sa practice namin para patimpalak sa school namin.
“Edi thank you. Paano ka uuwi niyan? Hindi ba, hindi ka susunduin ng daddy mo?” tanong ko.
She froze. Nagulat pa ako sa biglang pag ayos niya ng upo saka pag hawak niya sa balikat ko.
“What the hell, Xan! Hindi ko naalala!” hiyaw niya na nakaagaw pa sa atensyon ng ibang sa kaklase namin.
I chuckled.
“Parang sira naman kase, e. Lakad tayo pauwi?” aya ko sakaniya. She pouted saka marahang nag isip, maya-maya pa ay sumilay ang ngiti sa labi niya. “Sige!” masiglang aniya kaya napatango ako.
Sabay naman kaming natigilan nang biglang may sumigaw mula sa pinto na naka-agaw ng atensyon namin.
“Arabella! Xanna! Tawag kayo sa principal’s office!”
Kaagad naman kaming napalingon doon at nakitang nakasilip mula sa pinto si Lloyd, ang kaibigan namin sa kabilang section. Nakasilip lamang ang ulo nito sa awang ng pinto, pawis ang mukha niya na mukhang galing pa sa pagtakbo.
Ano na naman ba ‘to? Wala naman akong naalala na may ginawa akong kasalanan--- kami rather.
“Tara.” sambit ko saka hinila na si Arabella paalis, hindi naman siya nagpumiglas at nag padala na lang sa paghila ko.
Nga pala, ako si Xanna. At siya si Arabella. We are best friends simula pa nung kinder and we’re currently a grade 10 student. And to add a little twist, I have actually liked Arabella ever since grade 5 pa lang kami.
Pero kaya ko bang sabihin sa kaniya? Nope!
Hindi masiyadong malayo ang Principal’s Office sa building ng classroom namin kaya kaagad kaming nakarating doon.
“Wait, kinakabahan akong pumasok, Xan. Ikaw na kaya mag bukas?” aniya nang tumigil kami sa harap ng pinto ng Principa’s Office, lumakad pa siya papunta sa likuran ko na parang nag tatago.
Natatawa naman akong napalingon sa kaniya. Umaarangkada na naman ang puso ko sa pagpaparty sa loob ng dibdib ko. I mean, who wouldn’t like Arabella? She’s just so damn cute. She’s above the word beautiful; she’s simple, smart, humble and really appreciative. I also like her curly dark hair that dances along the wind with her every move and the mole on her right cheek that added to her captivating look.
I admire every part of her.
“Dali na, Xan. Kahit alam kong wala tayong ginawa, kinakabahan pa rin ako.” sambit ni Arabella sa likuran ko habang inilalapit ako sa pinto.
“Anong ako? Hui, baka ako ang pag initan ni Ma’am Principal!” protesta ko saka pilit na tinutulak patalikod ang katawan ko habang si Arabella naman ay todo tulak sa akin papalapit sa pinto ng Principal’s Office.
“You two! Ano pa bang hinihintay niyo? Pasko?!”
Nanlamig naman ako sa kinatatayuan ng marinig ang boses ng principal. Shet. Nasa likod siya ni Arabella ngayon, may bitbit na dalawang libro at laptop.
“Pasensya na po.” sambit ko saka binuksan ang pinto saka siya pinapasok, nagtutulakan pa kami ni Arabella habang naglalakad papasok sa loob.
Nang makapasok ay tahimik lang kaming pumwesto sa harap ng lamesita ng principal habang hinihintay namin siyang maupo sa swivel chair niya. Hindi rin naman nag tagal ay naupo na si Mrs.Luningning sa upuan niya saka kami hinarap.
“B-bakit niyo raw po kami pinatawag?” nahihiyang tanong ni Arabella habang marahang pinipisil ang kamay ko.
Pft, she looks so cute when she’s nervous.
“Tungkol sa patimpalak na magaganap. We decided to add another show because someone requested a special performance from the stockholders. A lgbtq special.” sagot ng principal, her serious demeanor is really scary.
“Uhm, gusto niyo po ba na kami ang mag handle no’n?” medyo straightforward na tanong ko. I glance at Arabella’s direction when she squeezes my hand tightly.
“No. I want you two to perform a show highlighting lgbtq. You can think of your own concept, I won't interfere.” sagot ng principal kaya napaawang ang labi ko.
Wow, Arabella and I will be performing a lgbtq special? Pabor talaga siguro sa akin ang tadhana kaya nangyari ‘to.
This will help me express my feelings for Arabella without actually confessing.
“We’ll do it. Thank you so much for giving us the honor to perform, Ma’am. We’ll do our best.” magalang na sambit ko. She only gave us a half smile and dismissed us.
Maingat kong isinara ang pinto ng makalabas kami, hinarap ko naman si Arabella na nakatayo sa likuran ko.
“May idea ka na, Xan?” tanong niya sa akin bago kami sabay na naglakad pabalik sa classroom. “Yep, I’ll talk to you about it very soon.” sagot ko.
Nang makabalik sa classroom ay nag p-practice na ang mga kaklase ko ng sayaw kaya nag join na rin kami ni Arabella, inabutan din kami ni Martin ng tig isang bottled water after ng 2 oras na practice.
***
“Bagay naman pala sa’yo.” sambit ko saka pinasadahan ng tingin ang kabuohan ni Arabella. She’s wearing my extra shirt, basang-basa na kase siya ng pawis at sakto naman na mahilig akong mag dala ng extra shirt.
“Hmm, yeah. Thank you, Xan. Ibabalik ko ‘to sa’yo bukas.” aniya saka isinukbit na ang bag niya.
She can keep it, actually. But somehow I want to keep it, hindi ko na rin lalabhan.
Nagsimula na kaming mag lakad sa hallway, pauwi na kami at gaya ng sabi ko kanina ay sasamahan ko siyang maglakad pauwi. Ten pesos na rin lang naman ang pera ko, ihuhulog ko na lang sa alkansya ko sa bahay.
“Xan, bakit kaya tayo ang napili ni Madam Principal? May special ba sa atin?” tanong niya habang papalabas kami ng gate, nag wave pa muna ako kay manong guard bago siya nilingon.
