dark nights

prolongue

I swayed my hips along with the rhythm of the song. I know i'm already drunk. My head is spinning but i continue to dance, not minding those people around me.

"Hoy kuhain nyo na yan si ja, lasing na oh" rinig kong sigaw ni ate angge. She was shouting but because of the loud noise hindi iyon masyadong rinig.

Maybe i should go back to our table now. Medyo pagod na rin ako kakasayaw at nahihilo na ako. Naglakad ako papunta sa table namin ng pagewang gewang. May mga nababangga pa nga ako na hindi ko na binigyang pansin.

Nang makita ako ni ate angge na palapit na sa table ay nilapitan nya ako at inalalayan na.

"Thank you" i said to ate angge smiling at her. Ginulo nya lang ang buhok ko habang nailing.

Kinuha ko ang glass shot na may lamang alak sa table namin at ininom iyon.
Pipigilan pa sana ako ni ate angge pero wala na eh. Nainom ko na.

"Hay na'ko ka, ja." Ang tanging nasabi nalang nya na parang sukong suko na sakin. "Ano ba yan, ja. Lasing kana. Wag ka na munang uminom para medyo mahimasmasan ka dyan bago tayo umuwi." Pagsesermon nito sakin.

Ate angge is 5 years older than me. Ka work ko sya kaya naging close din kami. Sa kanya din ako nag ra-rant pag nasa work kami and she's very understanding of me. Mabait sya.

"Kaya ko pa, ate. Don't worry" i said but my voice came out slurred because of drunkness.

I was roaming my eyes through the whole bar when i caught a glimpse of agnes who's doing momol with someone.

"Hoy agnes malandi ka. Nagmumukbang ka na dyan." Sigaw ko habang natatawa. Nasa kabilang table lang sila kaya tingin ko ay narinig nya ang sigaw ko. Pinakyuhan lang ako ng gaga na inirapan ko naman. Ang harot talaga.

I decided to stop drinking na din dahil baka ma-ban na talaga ako sa bar na'to. Sa araw araw ba naman na pag tambay ko sa bar ay halos kilala na ako ng mga tao dito. Dalawang beses na din akong hinatid ng mga bouncer sa bahay ko na malapit lang dito dahil sa sobrang pagkalasing.

I closed my eyes to rest. Today's my birthday  and i feel terrible. The overflowing emotion of sadness envelope me. I was hoping to get a messsage from them but nothing came, i mean i already expected it pero masakit parin pala.

Ito na naman yung sobrang lungkot na pakiramdam. Naiiyak na naman ako. Minulat ko ang mata ko para sana umiyak kay ate angge pero wala sya.

I tried to find her through the crowd kaso hindi ko sya makita. I looked around our table and it's only me who's here. Mag isa na naman ako. I hate being alone but i always end up being alone.

Sinubsob ko ang mukha ko sa lamesa at doon umiyak. Lagi nalang akong umiiyak. Pagod na ako.

Bakit ba ako yung nag su-suffer ng ganito? Sila yung nanakit sakin pero ako yung nahihirapan. Napaka unfair naman.

Sobrang bigat ng dibdib ko. Kinuha ko ang isang bote ng alak sa lamesa at tinungga iyon.

I decided to go out the bar para magpahangin. Kinuha ko ang mga gamit ko at naglakad na palabas. Pilit ko pang inaayos ang paglalakad ko ngunit umiikot talaga ang paningin ko.

Hindi ko  na pinapansin yung mga nababangga ko. Kahit pa magalit sila wala akong pake, magulang ko nga hindi nag sorry sa ginawa nila e, ako pa kaya. Mana mana lang yan.

Napahawak ako sa pader ng ma out of balance ako. Kinurap kurap ko ang mata ko bakasakaling mawala ang pag ikot ng paningin ko. Luh? Bat lumabo naman? Kinusot ko ang mata ko pero malabo parin. Naging japan bigla ah.

Baka side effect na yon ng alak. Yan kasi inaraw - araw na ang pag iinom. Pabagsak kong sinandal ang ulo ko sa pader. Inaantok na'ko.

Gusto ko ng matulog. Pwede bang dalahin nyo nalang yung kama ko dito o kaya iteleport nyo nalang ako sa kwarto. Tinatamad na ako maglakad.