Pazartesi günü Jisung'la evleri yakın olduğu işin buluşup okula yürüdü Minho.
Pazar günü uyandıklarından kısa süre sonra Chan ve arkadaşları gitmişti. Minho da bütün gün bir o koltukta bir bu koltukta yatarak zaman geçirmişti ve sıkılmamak için üç farklı film bitirmişti.
Bu yüzden en azından bugün Chan'la uğraşacağı için pazar günü yaşadığı sıkıntıyı bugün üzerinden atabileceğini düşündü.
Düşüncelerini haksız çıkarmamak için okulun kapısından girdiği andan itibaren yanında biten Chan'a baktı ve önüne dönüp sınıfa ilerlemeye devam etti.
Chan'a onun yanında artık daha rahat olduğunu göstermeyecekti çünkü Chan'ın bunu fırsata çevirip onunla daha çok uğraşacağına emindi.
Bu yüzden hala sinir oluyormuş gibi davranmak daha çok işine geliyordu.
"Bugün ne isteyeceksin bakalım." Onun bıkkınlıkla söylediklerine güldü Chan.
"Aslında inanır mısın aklıma hiçbir şey gelmiyor." Kafasını iki yana salladı Minho.
"İnanmam." Kaşlarını kaldırarak doğru anlamında başını salladı Chan.
"Haklısın zaten yalan söylemiştim. Bugün de antrenman yapacağız."
Bir öncekinde antrenman yapmayı sevdiği için hiç itiraz etmeden onayladı Minho.
"Olur, okul çıkışında antrenman yaparız." Hala daha Minho'nun yanında yürürken ona döndü Chan.
"İlk dersin ne?" Ona havadan sudan sorulat soran Chan'a şaşkınlıkla baktı."
"Hangi ara havadan sudan konuşacak seviyeye geldik?" Sorusuyla yan bir gülüş kazandı Chan'dan.
"İki gün önce beraber yattığımızda bu seviyeye geldiğimizi düşünmüştüm oysa ki."
Biraz fazla yüksek sesle söyledikleriyle hızla Chan'ın boy hizasına gelerek ellerini ağzına kapadı Minho.
Şimdiden Chan'ın söylediğini duyan birkaç kişi onlara bakıyordu ve diğerleri de kulaktan kulağa yaymaya başlamıştı.
"Salak mısın Chan, herkes öğrendi şimdi." Yarım kapalı dudaklarının arasından konuşurken omuz silkti.
"Ne var, yalan mı yattık işte beraber." İnanamazca ellerini Chan'ın dudaklarından çekerek geriye doğru bir adım attı.
"Böyle söyleyince yanlış geliyor kulağa ama." Yine omuz silkti Chan.
"Biz ne şekilde yattığımızı biliyoruz, başkalarının yanlış anlaması umrumda değil." Chan'ın haklı olduğunu fark ederek ilerlemeye devam etti Minho.
"Dersim mülakat eğitimi bu arada." Az önce sorduğu soruyu unuttuğu işin birkaç saniye dümdüz yüzüne bakan Chan'a güldü.
Ne sorduğunu hatırlayınca ellerini çırptı Chan. "Benimki de veri analizi." Chan'ın konu açma çabalarını karşılıksız bırakmamak için sınıfına doğru yürümeye devam ederken Chan'la konuşmaya devam etti.
"Hangi hoca giriyor dersinize?"
Dersin öğretmenini düşünürken bile vücudunu titreme aldı Chan'ın. "Lee Junhyuk." Aynı titreme Minho'nun da vücudundan geçtiğinde ikisi de birbirine bakıp güldü.
Lee Junhyuk okulun gördüğü en katı ve en dik başlı öğretmendi. Hataya yer vermeyen kişiliği ve sert ses tonuyla bütün öğrenciler onun dersinden kaçmak için zaman kollardı. Bu kadar katı bir hoca olduğu için de asla devamsızlık hakkın olmazdı ve derse sıkışıp kalırdın.
"Benim hiçbir dersime girmedi, şanslıyım sanırım." Kafa salladı ona Chan.
"Yat kalk dua et bunun için, adamın adını duyunca bile geriliyorum her an bir yerden çıkabilirmiş gibi hissediyorum." Chan'ın abartılı ses tonuna kahkaha attı.
"Hep duyuyorum ama o kadar zor birisi mi gerçekten, merak ettim şimdi?" Hızla başını aşağı yukarı salladı Chan.
"O kadar zor birisi emin ol." Ardından devam etti. "Ayrıca kendi iyiliğin için merak etme, bir şekilde karşına çıkar falan. Korkunç." Kahkahasını durduramadan Chan'a baktı.
"Koskoca Bang Christopher Chan'ı korkutan bir hoca mı, daha çok merak ettim şimdi." Konuşa konuşa Minho'nun dersliğine geldiklerinde sınıfım kapısını açtı Minho.
"Teşekkürler bıraktığın için." Ağzını açan Chan'a elini kaldırarak susturdu. "Ve sen inkar etmeden önce, evet beni sınıfıma bıraktığını biliyorum. Hadi sen de git, dersine geç kalacaksın."
Açığa çıkmış olmanın rahatsızlığıyla yerinde kıpırdanan Chan'a karşılık dudakları iki yana kıvrıldı. Karşısındaki çocuğa karşı gittikçe yumuşamaya başlıyordu ve arkadaş olmaya başladıklarının düşüncesi eskisi kadar rahatsız hissettirmiyordu.
"İyi dersler." Arkasını dönüp gitmeden önce Chan'a el salladı ve dünyanın en sıkıcı dersini dinlemek için sınıfına girdi.
-------------
mahalle yanarken orospu saçını toplarmış
Felix:
dersiniz kacta bitiyo bebeklerJisung:
benim 3de
Seungminin de 3:15deFelix:
Seungminin elleri yok mu
yazamiyo muSeungmin:
kocam benim sözcüm
kocam benim ellerimFelix:
senin kocan yok zırtoSeungmin:
henuz yok.Jisung:
ya
askim
seni yerim
ogle arasinda bir opucugu hak ettinSeungmin:
bugün de ekmeğimizi kazandıkMinho:
Benim 2:50de bitiyorFelix:
super
o zaman hepimiz derslerin bitisinde kafeye geciyoruz
Jeonginin de 2:30da bitiyormus benimle ayni anda
Changbin ve Hyunjin'in 3de
Chan'ı da 3:30a kadar bekleyecegizMinho:
zaten beklemem lazım
Chan'la antrenman yapacağız ders çıkışındaJisung:
siz iyice ilerlettiniz bu isi
noluyo yanlislikla arkadas falan mi oluyosunuzMinho:
sanırım evet
ateşkes imzaladığımızdan beri
arkadaş olduk diyebilirim
eğleniyorum yanındaSeungmin:
dikkat et de
bu eğlenme artıp başka duyguları harekete geçirmesinJisung:
gecirsin askim ya
okul hayati boyunca calisti bu cocuk
o kulupten bu kulube kostu gelen butun teklifleri reddetti
biraz duygulari harekete gecsinFelix:
katiliyorum
oyle gelip gecici bi sey aramadigi icin herkesi reddettigini biliyoruz ama
gercekten sevildigini hissedince fikri degisecektir
bunun icin de eskiden sinir oldugu sonra arkadasi olan cocuktan iyisi mi var