Yaratıklar Gerçek Midir? //SKZ//

Bu Ne Tür Bir Oyun!?

|Yine ben! Kitabımı neden kimse okumuyoor :(. N'olur kitabimin okunması için başkalarına da öneriri misiniz? Çünkü gerçekten en büyük hayalim bir kitabımın ünlenmesi. Neyse çok uzattım, iyi okumalar...|

Biz ne olacağını beklerken yanımıza Han, Changbin ve Seungmin geldi. Hepimiz şok olmuş bir şekilde onlara baktık, onlar ölmemiş miydi? Onlar da bize şaşkınlık ile baktılar. Ne tür bir bir şeyin içindeydik biz!?

Minho: H-Han?
Han: M-Minho?
Jeongin: Binnie?
Changbin: Siz ölmemiş miydiniz?
Bang Chan: Asıl siz ölmüştünüz
Felix: Neler oluyor!?
Hyunjin: Sizin cesetlerinizi gördük
Seungmin: Biz de sizin cesetlerinizi gördük
Varlık: Aslında hiç kimse ölmedi, hepsi bir oyundu. Ve siz hiç bir şey fark etmediniz

Dedi ve tekrar o lanet sesi ile bir kahkaha attı. Biz hepimiz birbirimize sarıldık, hatta bi'ara kendimi cimcikledim. Bu nasıl mümkün olabilirdi?

Felix: Hey! Peki şimdi ne olacak?

Dedim o varlığın cevap verme umudu ile. Ama ses gelmedi, bize şimdi ne olacaktı? Bir şeyler bulma ümidi ile etrafı aramaya başladık. Ben Hyunjin ile, Chan Seung ile, Binnie Jeongin ile, Minho da Han ile aramaya başladık. Birbirimizden çok uzaklaşmamaya çalıştık çünkü tekrardan kaybolabilirdik. Changbin koşarak yanımıza geldi

Changbin: Koşun! Helikopteri bulduk ve içinde yardım  için iletişim kurabileceğimiz şeyler olabilir!

Hemen Changbinnie'yi takip ettik ve helikopterin yanına gittik. Çantam burada kalmıştı, hemen onu aradım. Çantamı açtığımda yiyecek, su ve telefonum vardı

Felix: Telefonum!
Seungmin: Telefonunu mu buldun!?
Minho: Birini arasana

Arama bölümüne girdim. Kimi arayacaktim ki? Düşündüm ve Avusturalya'ya yakın olduğumuz için annemleri aramaya karar verdim. Ama sonra şebekenin çekmediğini fark ettim, ben böyle şansı- neyse

Felix: Şebeke yok
Jeongin: Ne demek şebeke yok?
Felix: Yok işte
Hyunjin: Hay ben böyle adayı, ada dediğin cıvıl cıvıl tatil yapılacak yer olur. Bir de buraya bak, resmen burada tassak geciliyo bizle
Changbin: Ben açım, yemek falan yok mu?
Jeongin: Şimdi sana bir şey yediricem konusamayacaksin bile
Changbin: Ben sana onu yediricem, ama daha sonra *göz kırpar*
Bang Chan: Lan bizim buradan kurtulmamiz gerek hemen fesatlasip cinsellesmeyin
Changbin: Kurtulunca benim eve  gel Jeongin
Felix :KODUMUN ŞEBEKESİ ŞEKİLDEN ŞEKİLE GİRDİM GELMİYO
Hyunjin: KOCAMCIM SAKİN
Seungmin: LAN BAGİRMAYİN SİDMİ O VARLİK DUYUP GELİR
Hyunjin: SEN NİYE BAGİRİYON O ZAMAN!?
Seungmin: SİZİN YÜZÜNÜZDEN
Bang Chan: Anlamıyorum ne zaman sessiz olacaksınız, şu durumda bile bagiriyonuz. En azından biraz olsa ciddi olsanız?
Seungmin: Sebep? Ne olmuş bir varlık olan bir adaya gelmişsek?
Bnag Chan: Sabır

Belki şebeke gelir umudu ile telefonu daha da yukarı kaldırdim, ama nafile. Telefonu tekrar çantaya koydum ve o rahatsız ses tekrar geldi

Varlık: Birilerine ulaşabileceğinizi mi saniyorsunuz? Sizi zavallılar

|AKLİMA BİR ŞEYLER GELMİYO MK. O yüzden de bölüm geç geldi, zaten kim okuyor ki? Neyse umarım okurken eglenmissinizdir. Kendinize iyi bakın. Baiii|