18.Bölüm

10.1K 1K 2.2K
                                    

Hoş geldinizzz 🙂‍↔️

Öncelikle, beklettiğim için üzgün olduğumu belirtmek isterim. Evet bölüm hazırdı fakat bir türlü son düzenlemesini yapamadım, şehir dışındaydım. Orada bırakın bilgisayarı elime almayı telefonun ekranını bile bir iki kez görmüşümdür gün içinde. İstanbul'a varır varmaz düzenledim ve şimdi sizinle.

Bu bölümde minik birçok detay var, onları unutmayacak şekilde dikkatli okumanızı öneririm. İleride hepiniz minik FBI ajancıkları olacaksınız çünkü slşspşwdld

Bölüm sınırımız 1.5k, geçmenizi bekleyeceğim. Tekrarlıyorum ardı ardına atılan saçma yorumlar değil istediğim, sizin düşüncelerinizi okumak istiyorum. Dikkat ederseniz ve yapanları uyarırsanız sevinirim 🫶🏻

O halde bölüme geçelim, hepinize keyifli okumalar bir tanelerim.

Başlangıç tarihi ve saati.

Yıldızımıza da basmayı unutmayın lütfen!

**

**

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

**

Safir'den...

Bir kitapta okumuştum, bazı insanlar saf kötü olmakla suçlanmışlardı. Nitekim kendilerinin damgalandığı bu lakabı almak için verdikleri çaba takdire şayandı. Önce tüm kurbanlarını avucunun içine alır, onlara kendi hazırladığı çıkış yollarını göstererek kurtulduklarını sanmalarını sağlar; en sonunda ise çıkış olarak gördükleri o ışığın da kendisinin eseri olduğunu göstererek her birini delirtirdi.

Mecazi anlamda değil...

Kuzey'in kapıyı kırıp içeri girmesi uzun sürmemişti. Işığı yanmayan odayı elindeki telefonun flaşıyla gezmiş, kutuların arkasına bakmıştı. Burayı ardiye gibi kullandığını anlamıştım, yeni taşındığından dolayı hala boşaltılmayan kutuları vardı. Ayrıca odanın tam ortasında asılı duran boks torbasını aktif olarak kullanıyor olmalı ki bazı kısımlarının derisi aşınmıştı.

Sesleri duyduğuma emindim. O her ne kadar burada birini bulamasa da, hala odada üç kişi olduğumuzu düşünmeden duramıyordum. Odada cam yoktu. Bakışlarım evin arka kapısına kaydı. Evin ön girişi vardı evet, ama çoğu kişinin kullanmadığı bir de arka girişi vardı. İçinde durduğumuz oda, arka kapının hemen sağında kalıyordu; yani oradan gelen bir insanın saklanabileceği ilk oda...

Biraz olsun sinirlerim yatıştığında sindiğim duvardan ayrılarak Kuzey'in yanına gittim. Flaşla baktığı yerlere ben de baksam da kimseyi göremedik. Çok fazla büyük veya küçük kutu vardı, ona rağmen her birinin yanına bakmaya çalıştık. Burası epey geniş bir odaydı.

SAKLANAN RUHLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin