Sırlar

15.bölüm

Merhabalar efendim. Nasılsıniz iyimisiniz?

Çok uzatmadan bölüme geçelim

Bol bol yorum yapmayı unutmayınnnn

İyi okumalar🌸

##

2 saat önce;

Uyanmak istemiyordum! Ama güneş uyumama müsade etmiyordu. Gözlerimi biraz araladığımda güneş gözlerimi rahatsız ettiği için tekrar kapattım. " Yaz!" Bu Oğuzun sesiydi. Gözlerimi hemen açtığımda yatağımın ucunda olduğunu gördüm. Derin bir nefes alarak tebessüm etti. Artık daha iyiydim, acım yoktu. Başımı yumuşak yastıktan kaldırıp yatakta oturur pozisyona gelip isyan ettim. "Sen neredeydin? Dün gece neden uyandığımda yoktun? Ne halt yedin Oğuz?"

Oğuz ellerini kaldırarak "Sorguda olunması gereken kişi sensin ben değil!" Tam ağzımı açacaktım ki parmağını dudağına koydu susmam için. Eğilip elini yatağın altına soktuğunda ne yaptığını anlamıyordum. Geri ayağa kalktığında elindeki ses kayıt cihazını gösterdi.

Yine mi?

Ne oluyor burda?

Kim koydu bunları buraya?

Dudaklarını oynatarak 'Daha iki tane var yangın ve psikopat hakkında hiçbirşey söyleme.' Başımı 'tamam' anlamında sallayıp, dudaklarımı oynatarak 'kamera?'dedim.

Başını hayır anlamında sallamıştı. Demek ki kamera yoktu.

Elindeki ses kayıt cihazını bir tuşa basarak kapattı ve yatağın üzerine attı. Perdenin yanına geçip alt kısmından ikinci ses kayıt cihazını çıkarkıştı. Gördüğüm kadarıyla perdenin ucunda cep gibi birşeyin içinden almıştı cihazı. Onu da yatağın üzerine atıp arkamdaki tabloyu indirdi. Arkasındaki kağıtı yırtıp sonuncu cihazı çıkardı.

"Bukadarlar."

"Oğuz sen bunları nasıl buldun?"

Soruma cevap vermeyip konuyu değiştirdi." Hastanede katilin adamları var. Odaya cihazları koyup birşeyler öğrenecekti. Büyük ihtimal polisler tarafından gerçekleştirilecek sorgu için koydurttu."

"Sen bunları nasıl buldun Oğuz?"

"Tek derdin bu mu?"

"Evet!"

"Perdeyi açarken farkettim."dedi gözlerini benden kaçırarak. Oğuz ne zaman yalan söylese gözlerimize bakamaz.

"İnanmadım! Hemen bana doğruyu anlat!"

"Yaz!"

"Hemen dedim Oğuz Alparslan!"

Gözleri kocaman açılmıştı. Yataktan yavaşça kalkarak karşısına geçtim. "Unutma ki benden kolay, kolay birşey saklanamaz."

"Nasıl?"

"Babamın nasıl biri olduğunu unutma. Ben onun kızıyım birisine onun ismini verdiğim an birisinin hayatını,soy adını, gerçekleri bulmam zor olmaz." Keşke katili de bukadar kolay bulabilsem ama olmuyor işte. Şerefsiz kendini çok iyi gizliyor!

"Tek anlamadığım şey neden gerçekleri bizden gizledin?"

"Korkuyordum."

"Neyden?"

"Size zarar verilmesinden. Ben sizin yanınızda olduğum sürece başımızdan bela eksik olmayacak. Belki senin şu durumda olmanın sebebi dolaylı yoldan benimdir?"

Kaşlarımı çatıp elini tuttum" Oğuz bu senin suçun değil. Ve korkma ben ölmek istemediğim sürece bana birşey olmaz. Hep direndim şimdi re direniyorum. Hem hayatımda siz varsınız. Belki bir gün herşey bitecek, belki bende biterim ama sırf siz buradasınız diye yaşama çabam olacak."