BİR ANDA

4. BÖLÜM

Bazen çektiğimiz acılar bir anda dışa vurur . Tabii benim gibi içinize atmışsanız . Evet bu sabah ve öğlen saatlerinde dövdüğüm çocuğa içimi dökmüştüm.

Neden böyle bir şey yapmıştım . Bilmiyorum. Ama o da sessizce dinlemişti . Şimdi ise eve doğru yürüyorduk . Karan dükkanlarında babasıyla hesap yaptıktan sonra beraber gidebileceğimizi söyledi babası bunu memnuniyetle karşıladı.

Dudaklarımı büzmüş ağlamaklı bir halde yürüyordum . Birden elime sıcaklık dokundu hissettim. Başımı ona çevirdiğimde elimi tutmuş gülümsüyordu. Kaşlarım anlamsızca çatıldı. " Neden bunu yapıyorsun ?" Demeden edemedim .

" Asi kız sakin ol . Ben sadece seni sakinleştirmaya çalışıyorum. " Bunu söyleyince gözlerininde parlaması beni bir şeyin içine çekiyordu . Bakışlarımı kaçırdığım an güldü. Kızgın olduğum için onu yumruklamam an meselesiydi . Bahar bu akşam gelmeyecekti . Evde yalnız kalacaktım . Kafam zaten allak bullak olmuştu. En azından Beyzoş gibi bir kankam vardı. Şükürler olsundu . Bu dünyada onun gibi bir kanki bulmak çok zordu. De ! Ben niye bu şerefsizin elini tutuyorum. " Lan ! Elimi bırak sana oğlum !" Buna daha çok güldü.

" Ben senin oğlun değilim . Ayyğggğgg !Gülmekten ölacağım! Hhhhh! " Salak. Güldüğü zaman beni güldüre bilmesi olağanüstü bir şeydi. Binaya geldiğimizde o asansöre yöneldi ben ise merdivenlerden yukarı çıkmaya koyuldum .

******
Üstlerimi yatağın üzerine atıp üzerime sadece ince askılı varla yok arası bir elbise giydim . Çok yorgundum bu yüzden elbise taşıyacak halim yoktu . Telefonumu elime aldım ve Beyzanın bana attığı yüzlerce mesajı okumaya çalıştım.

Beyza : Yağmur !

Beyza : bak askım iyi ol .

Beyza : sakin ol ve kimseye güvenme

Beyza : cevap ver lütfen endişeleniyorum .

Beyza : biliyor musun Seda sayan yedinci kocasıyla evlendi .

Beyza : yedi miydi sekiz mi ayy yoksa dokuz mu?

Beyza : Yağmurum aşkım lütfen sakin ol .

Beyza : mesela fok balıkları da çok yalnız . Sen de kendini onlardan sayma çünkü ben varım. 😁

Beyza : Ben aslında sana ses kaydedip mesaj olarak atacaktım da . Aklıma okuduğum şu cümle geldi .

Beyza : Millet ses kaydediyor ponçik ponçik ben ses kaydediyorum sanarsın iguananın teki can çekişiyor!

En çok buna güldüm . İyi ki onun gibi bir kankim vardı .
Okumaya devam ettim.

Beyza : Ama sana birşey daha söylemem lazım .

Beyza: Şu -

Okumaya devam edemedim kapı açıldı ve biri benim odama doğru geldi . Kapıyı açtı . Ta ta ta Aaa ! Bahar hanım ve yanında bir erkekle . " Ayy Kaya biraz sakin ol aşkım şimdi beraber eğleneceğiz !" Ne bu ikisi içmişti ! Ben ne yapacaktım. Odaya girdikleri an birbirlerini soymaya başladılar . Beni hiç fark etmediler bile !

Salona doğru koştum . Elimde yazan numara ile şaşırdım.
Telefonumu cebimden çıkartarak numarayı aradım .

" Alo ?" Diye kalın bir ses geldi .

" Alo sen misin Karan ?" Bu numaranın onun olduğundan ne kadar eminiz ?!

" Evet benim . Ne oldu Yağmur?! " Korktum ama söylemesem kendime zarar vermiş olurdum.

" Karan hemen bizim eve gel ! Bahar ve Kaya adında bir tane şerefsiz evimde ..." Sonunu getirmedim ama o anladığını anladı ve " Tamam geliyorum merak etme ." Dedi ve kapattı. Odadan yükselen sesler küçükken yaşadıklarımı hatırlatınca . Babamın eve kadın attığı ve birbirlerini bıçakladıklarını . Ellerim kulaklarıma gitti ve ağlamaya başladım sessizce. Bu benim küçükken yaşadığı bir tranma sonucu oluşan ataklarım . Daha fazla ses oluşunca kendimi tırmalamaya başladım.

Derken kapı açıldı.

*****
Bölüm sonu eee biraz kısa oldu . Tabi üç kitap aynı anda yazmak zor ama bu kitabımı da ihmal etmemeye çalışıyorum. Umarım beğenirsiniz ❤️.

Bir dahakine uzun bir bölüm yazmak dileğiyle

S.D.18