🪻Varlığıyla🪻/+18/BxB/GAY

Yumruklar

(Bu bölüm Nayeon-Abcd dinlenerek yazılmıştır)

Ege-🪻

Çocuğun yüzünün ortasına yumruğu yapıştırdım. Çocuk ne olduğunu anlayamamıştı bende nasıl bukadar sert vurduğumu anlayamamıştım. Çocuğun hem dudağı hemde burnu kanıyordu. Çocuk konuşmaya başkadı.

"Naptığını sanıyorsun lan orospu!"
O sırada birazdan iyi şeyler olmayacağını anladım. Ben her ne kadar kaslı olsamda karşımdaki benden çok daha kaslıydı.

Bana yumruğunu savurduğunda eğildim ve yumruğu duvara çarptı. Yumruğunun duvara çarptığı yer göçmüş ve çatlamıştı, yüzüme gelse ne olacağını düşünemiyordum.

O elindeki kanlara bakarken odanın diğer tarafına kaçmıştım. Ama benden sıkılmış olmalı ki bana yanaşmadı bile. Dolabını açtı ve kıyafetlerini seçti bende yanımdaki koltuğa kendimi attım. Oturduğum yerden onu rahatlıkla izleyebiliyordum.

Hayır bu olamazdı! Altındaki havlusunu tek
hamlede çıkardı ve fırlattı. Gözlerimi kapamıştım. Beni hazır olmadığım bi anda yakalamıştı ve benim gözlerimi kapadığımı görünce kahkahayı patlattı.

Parmaklarımın arasından baktım. Hala çıplaktı ve parmaklarımı sımsıkı bi şekilde gözlerime yapıştırmaya devam ettm.

En sonunda

"Gözlerini açabilirsin"
Sesini duydum ve gözlerimi açtım, bana onu takip etmemi söyleyen bi bakış attı.

Ama ben onu takip etmedim aksine büyük adımlarla yanına gidip kolundan tuttum.

"Valizim nerede?!" Diye sorduğumda sırıttı.

"Yok"

Suratına tekrar vurmak için elimi kaldır mışken elimi havada tuttu. Sonrada ellerimizi ayırmadan indirdi ve beni çekti. Dolabını açtı ve bana kıyafet verdi.

"Bunları giyebilirsin" Hayır onun kıyafetini giymezdim asla giymezdim.

"Ölsemde giymem" Adam elindeki kıyafetleri yatağa fırlattı ve beni kucakladı. Kaslı yapıma rağmen yanında küçük kalıyordum. Adamın sırtına vurmaya başladım ama hiçbir tepki alamadım ve bıraktım, oda beni yatağa bıraktı. Sonra kıyafetleri giydirmege başladı önce verdiği eşofmanı giydirdi ber ne kadar ben kendim giyebilirim desemde dinlemedi devam etti.

Zorluk çıkarmama rağmen eşofmanı giydirebilmişti. Askılı üstüde giydirdi. Ama üstümü giydirirken sorun çıkarmamıştım. Zaten çıkarıncada bi işe yaramıyordu. En sonunda bıraktı beni ve odadan çıktı ama çıkmadan önce

"Ben Erdem" dedi.

Olanların etkisinden çıkamamıştım. O-o beni giydirmişti. Annem bile beni sadece bebekken giydirmişti 2 yaşına kadar.

Giydirdiği kıyafetler okadar bol geliyordu ki. Ama aynada kendime baktığımda yakıştığını gördüm ve kapı çaldı.

"Gelin"

İçeriye bir hizmetçi girdi ve

"Erdem bey sizi kahvaltıya indirmemi söyledi" dedi.

Kıza zorluk çıkarmak istemedim çok tatlı gözüküyordu üzülsün istemedim ve peşine takıldım.

Aşağıya indiğimde 8 kişilik bir masa gördüm ama sadece adı Erdem olan şahıs  oturuyordu.

Erdem masanın başında oturuyordu. Bende yanınadaki yani sandalyeye oturdum

-Not: masayı dikdörtgen düşünün kısa kenarında sadece Erdem oturuyor egede uzun kenarın Erdemin oturduğu kısmına en yakın sandalyede-.

Tabağım hazırlanmıştı ama sofradada zaten bir sürü yiyecek şey vardı. Ben sadece tabağımdakileri yemeyi seçtim ve sofradan kalkacakken birisi kolumdan tuttu YİNE. Erdem sandalyemi işaret etti.