6. BÖLÜM

112 16 1
                                    

Teyzeme sımsıkı sarıldım. Onu hep annemin yerine koyardim. Fotoğraflarına baktigimda anneme cok benziyordu. Oda bana sımsıkı sarıldı. Bu arada Teyzem Sosyete guzelidir. Kokoş kamkileriyle her gün dışarılarda gezer.

*

Içeriye gectigimde bu evlerinin önceki eve göre daha büyük olduğunu fark ettim. Salona gecip kabarık beyaz koltuğa kendimi attım. Basımı arkaya yaslayıp istemsizce "Huuhh" dedim. Teyzem bu halimi görünce kıkırdadı.

"Senin icin oda hazırladım hayatım. Istersen geç biraz dinlen. Saat 7de aksam yemeği var kaçırma!" deyip dudaklarını hafif kıvırarak güldü.

"Tamam teyze." Deyip bende ona gülümsedim.

Sofia'yı çağırdı. Bana odamı göstermesini söylediğinde Sofia sanki bunu bekliyormus gibi hızlıca yukarı çıkıp koridorun sonundaki odayı açtı ve bozuk Türkçesi'yle "buyrun efendim." dedi

"Saolasin Sofia hatunnnn." Diye bağırdığımda anlamamıs gözlerle bana baktı. Güldüm ve yatağa atladım. Sofia çıkınca odayı incelemeye başladım. Beyaz duvarlarin üzerinde serit olarak pembe duvar kağıtları vardı. Kocaman bir dolap yanindada aynalı kocaman bi makyaj masası vardı.

Bi kere benim kıyafetlerim o dolabın 4/1 ini kaplardi sadece gerisi bos kalacaktı. Ama makyaj masasi doğruydu o kadar cok makyaj malzemem vardıki.

Ama göründüğü üzere benimkilere ihtiyac yoktu. Çünkü masanın üstünde ojeden tut, takma saça kadar hersey vardı.

O halde dolapta dolu olabilirdi. Yataktan kalkıp dolabın bi kapağını hızlıca açtım.

Ve Bingo!

Dolap ağzına kadar doluydu. O mayy gattt

Şimdiye kadar elime geçen tüm paraları takıya yatırdım hic kıyafet icin para harcadığımı hatırlamıyorum.

Dolaptan siyah baskılı bi t-shirt alıp üzerime geçirdim. Altımada siyah bi tayt giyip tekrar yatağa atladım.

Playlistimden rastgele bir şarkı açıp gözlerimi kapattım. Love me again/ John Newmann şarkının ortalarına doğru yanağımdan akan sıcak sıvıyı farkettim. Elimin tersiyle silip uyumaya çalıştım. Ama beceremedim. Oturup wattpad i actim ve bi hikaye okumaya basladim.

Saat 6 bucukta aşağıya indim Sofia masayı hazırlıyordu. Bende kanepeye yayılıp Tvyi açtım hiçbir sikim olmadığını görünce geri kapatıp bahceye çıktım. Bahçedeki bi çardağa oturup yemek saatinin gelmesini bekledim.

Sofia'nın bağırışıyla mutfağın camından içeriye baktım.

Sofia bir bardak kırmıştı ve sanki dünyanın sonuymuş gibi ağlayacak duruma gelip binlerce kez "özür dilerim Selma hanım gercekten özür dilerim" dedi.

Teyzem "dikkatli olmalısın Sofia! Bundan sonra tek bir yanlışını dahi gormek istemiyorum." Diye azarladı onu.

Teyzem Sofia'ya kötü davranıyordu ve evet bunu suan farketmistim.

Içeriye gecip masaya oturdum beni görünce teyzem gülümsedi.

"Dinlenebildinmi hayatim?"

"Evet. Benim için yaptığın odayı cok beğendim. Çok teşekkür ederim."

Kocaman bi gülümsemeyle bana baktı. Dostum ne kadar güzel bi kadın.

PEKİ YA SONRA?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin