Beş Numaranın ortadan kaybolmasından ve Altı Numara Ben Hargreeves'in ölümünden birkaç yıl sonra akademide başka bir korkunç olay daha yaşandı; Sekiz Numara, Vanessa Hargreeves, yeteneğiyle ilgili alışılmadık bir deneyimin sonucu olarak derin bir ko...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✧ RUN BOY RUN ✧
˚✧˳✧˚✧˳✧˚✧ ☂️ ✧˚✧˳✧˚✧˳✧˚
Vanessa Hargreeves
Five ve ben, önümüzde 8 dilimli pizza kutusunun bulunduğu Fast-Food Akşam Masa'sının koltuklarına oturduk. Yemeğin büyük bir bölümünü tek başıma bitirdiğim için içerideki az sayıdaki insanın birkaç tuhaf bakışına maruz kaldığımızdan at gibi yiyordum.
"Ah, böyle yemeyeli o kadar uzun zaman oldu ki."
"Neden hâlâ yemek yemedin?" Başımı eğip boştaki elimi karnıma koydum. Ben zaten çemberin yarısını yemiştim.
"O kadar iştahsız yiyorsun ki, benimkini kaybettim." diye cevap verdi kısa sürede ortaya çıkan her zamanki kötü şakalarla. Şaka bile değildi. Her zaman söylemek istediğini söylüyordu ve muhtemelen ağzından çıkan tek bir kelimeyle herkesi ağlatabilirdi.
"Ne? Üzgünüm, seni anlamıyorum, saçmalamıyorum. Sana bir yumruktan fazlasını vermeliydim." Binada ona yaptıklarımdan sonra şişmesini engellemek için küçük buz torbasını dudaklarına yerleştirirken tısladım. "Peki şimdi ne olacak?" diye sordum yapmamız gerekeni başaramadığımız için daha önce yaşanan olayları hatırlayarak.
"Aslında bilmiyorum..." diye keyifsiz bir şekilde cevap verdi.
"Pekala, onunla buluşacağım." Bir buz torbasını yere koyduğunu ve ceketini hafifçe çekerek kıyafetini düzelttiğini, ayak seslerinin mağazadan dışarı çıktığını duydum. "Hey bekle!" diye bağırdım ve yoluna devam etmeden önce Five'ın içilmemiş buzlu çayından bir yudum aldım. "Yine nereye gidiyorsun?"
"Eski bir dostumu ziyaret edeceğim ama istiyorsan gitmekten çekinme."
"Benim için zevk olurdu ama bu ne anlama geliyor?" Tuhaf bir kahkaha attım. Artık benimle olmak istemiyor muydu? "Five, geldiğinde beladan başka bir şey değildin, elbette ben de seninle geliyorum." Sokaklarda rahatça yürürken ben de peşinden gittim.
Yüzü tarafsız görünüyordu, takip edilip edilmemesi onun için önemli değildi ama kafası karışmış görünüyordu. "Ah evet, bu arada 'o' kim?"
"Delores." Five'ın gözleri parıldadı ve dudaklarına küçük bir gülümseme yerleşti. Ve bazı nedenlerden dolayı içimin acıdığını hissettim, onunla tanışmak istemezdim çünkü ciddi anlamda bir kız kavgası ayarlayabilirdim. Ancak Five, 30 yıldır birlikte olduğu bu kızdan bahsedince mutlu görünüyordu. Onunla tanışmak için sabırsızlanıyordum.
˚✧˳✧˚✧˳✧˚✧ ☂️ ✧˚✧˳✧˚✧˳✧˚
'Gimbel Kardeşler'
Bu Dorothy kaltağının ya da adı her neyse, bulunduğu binaya gelmiştik.
Five onunla gece, tercihen bu mağazanın kapanış saatlerinde buluşmamız konusunda ısrar etmişti. Five tuhaf bir adamdı ve tuhaf bir kız arkadaş bulmayı başarmış mıydı? Ne mükemmel bir uyum. Yağmurla birlikte park alanını gürleyen sesler doldurdu, biz de sağanak yağmurdan uzaklaşarak içeri girdik.
