MY LOVE FOREVER~FANGAR~

Bölüm-6-

İNSTADAN GELENLER HOSGELDİNİZ.TUM OKUYUCULARİM HEPİNİZİ COK SEVİYORUM,İYİ Kİ VARSİNİZ,HADİ BAKİYİM İYİ OKUMALAR BALLARİM💋.

Edgar'dan

Uyandığımda Fang yanımdaydı.Beni kolları arasında sıkıca tutuyordu.Onu uyandırmadan kalkıp gitmem mümkün değildi.Kalkmak yerine ona sarılıp kafamı göğüsüne yaslayarak huzurla kalp atışlarını dinledim.

Fang'ten

Edgar'ın kollarını bedenimde hissettiğimde içim huzurla doldu ve gözlerimi açtım.Onu sıkıca sardım,kızarmış yanaklarını görünce burnunu öptüm.

Edgar'dan(tamam bu sefer uzun süre edgar kalcak)

Fang bana sarıldığında utançla ona daha da sokulmuştum.Ben bu utançla daha nereye kadar gidecektim?

Yatakta oturur pozisyona gelip Fang'e gülümsedim o da oturup saçlarımı okşadı ve kalkıp mutfağa doğru gitti.

Bugün annemin yanına gidip onunla konuşmaya kararlıydım.Kesinlikle konuşup herşeyi halletmeliydim.

Fang'ın yanına gittim ve ona kahvaltıyı hazırlaması için yardım ettim.Birlikte kahvaltımızı yaptıktan sonra Fang'le konuşup evden çıktım.(zor ikna ettim beni tek başıma göndermek istemiyor.)

***

Eve vardığımda kapıyı birkaç kez tıklattım.Kapı açıldığında annem yüzümdeki kesik izlerini fark etmiş olacak ki;

-Of Edgar ne bok yedin yine başımın belası.

-Sadece konuşmaya geldim anne.

-Senin benimle konuşacak neyin olabilir ki?

-İçeri alırsan anlatacağım anne.

Annem oflayarak beni içeri aldı ve salona geçtik.

-Anne bak,bu evde kalmamın hem senin hemde benim için can sıkıcı olduğunu biliyorum,bu yüzden artık bu evden ayrılmaya karar verdim.Eğer sende tamam dersem birkaç güne çıkar giderim.

-Söylemene gerek bile yoktu.

Bu karşılığı alınca biraz üzülmüştüm ama sorun değildi.Söz verdiğim gibi yarım saat sonra yeniden Fang'ın yanına gelmiştim.

-Özlettin ufaklık.

Bana sıkıca sarılınca bende ona sarıldım.

-Seninle birşey konuşabilir miyim Fang?

-Tabi ki bebeğim gel içeri

Beni kucağına alıp koltuğa bıraktı.

-Anlat bakalım dinliyorum.

-Ben ailemin evinden ayrılmak istiyorum,yani kendim geçinmek istiyorum,senin yanında çalışmayı düşünüyorum ama kalıcak yerim yok da..

-TABİ Kİ BENİMLE KALABİLİRSİN.(asik bu arada net)

-Gerçekten mi?

-Tabi gerçekten sapsik.

Bana sarıldığında utançla gülümsedim ve bende ona sarıldım.