❝Anneni hep hatırla, babanı hep unut.❞
KARGALAR SERİSİ; AHVEB, EDİN ve KASIRGAYA KANAN SAKA kitaplarından oluşan bir seridir. Hangi kitaptan başlarsanız başlayın illa ki spoi yiyeceksinizdir. İstediğiniz kitaptan başlayabilirsiniz.
Bu çifti çok uzun bir süre sevgili yazdım. (Beş sene) ve sonra bir anda baştan başladık ya... Şu an birbirlerini tanımamaları acayip garibime gidiyor yazarken. Okurken sizin de garibinize gidiyor mu acaba? Neyse... Kısacık bir aradan sonra merhaba. Aktifliğin devam etmesi için oylar ve yorumlar unutulmasın lütfen. :)
Twitter: davincitooakpen & nonadiesetfabul
Instagram: hazel.noya
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şu an ne isterdim, biliyor musunuz? Tam olarak burada Dolkan ve Ayza'nın yanında olmak. Bitirin yazı, b i t i r i n.
4. ORMAN EVİ
Lana Del Rey, White Mustang
Eve gittikten sonra sıcak bir duş aldım.
Dolkan'ın attığı adres neredeyse şehir dışında bir yerin adresiydi. Oraya arabasız bir şekilde gitmem mümkün değildi ama ona beni almasını da söyleyemezdim. Artık tescilli bir sapığım olduğuna göre, onun arabasına binerken görünmek istemiyordum. Dolkan'ı da izlediğini biliyordum.
Belki de taksiye binerken bile beni görecekti. Olabilirdi. Belki de şu an bile izleniyordum. Saçlarımı kuruturken derin bir nefes verdim. Evdeki tüm camların perdesini çekmiştim. O ruh hastası, beni bu derece delirtmişti işte.
Saatlerdir mesaj atmamıştı.
Ama nedense beni kolay kolay rahat bırakmayacak gibi hissediyordum.
Oflayarak kurutma makinesini kapattım. Normalde dalgalı olan saçlarım kuruttuğumda hep kabarıyordu. Dışarıda hâlâ yağmur yağdığını perdeleri çekmeme rağmen gelen seslerden anlayabiliyordum. Saat neredeyse gece yarısına gelmek üzere olduğundan dolayı havanın soğuk olduğunu biliyordum, üşümeyi sevmediğim için kalın bir şeyler giyinmiştim. Yani yine siyah kot bir pantolon... Ama bu sefer diğer giydiğim kazaktan çok daha kalın, yüzde yüz yün olan mavi bir kazak giymiştim.
Mavi en sevdiğim renkti.
Üzerime siyah oversize deri ceketimi geçirdiğimde bu sefer siyah atkımı da taktım. Dalgalı olan saçlarımı atkının içinden çıkardım ve çekmecenin üzerinde duran siyah saç bandasını saçlarıma geçirdim. Neden bilmiyorum ama istemsizce, uzun zamandır yapmadığım kadar makyaj yapmıştım. Dudaklarımdaki koyu kahverengi ruju çıkarıp çıkarmamak arasında gidip gelirken vazgeçerek telefonumu elime aldım.
Bildirim sesi beni artık tetiklediği için telefonu sessize almıştım. Bu yüzden Dolkan'dan gelen mesajı görmemiştim. Telefonun kilidini açtıktan sonra gelen mesaja baktım.
Dolkan: Ev çok uzakta. Arabasız gelmen mümkün değil. Nasıl geleceksin? (22.22)
Mesajı neredeyse bir saat önce, ben duştayken yazmıştı. Hızlıca bir cevap yazmaya başladım.
