Lumakad ako at iniwan si Cash at hindi ko alam kung ano iniisip nya basta ako wala na ako sa mood.Napatingin ako sa bintana nong malapit na ako sa table at may napansin akong tao kaya pinuntahan ko ang bintana para tingnan kung sino yun.
I saw Becky na may dalang anak at mga gamit sa kalsada at nag- aabang ng taxi.
Nong nag- patayo kami ng bahay sa subdivision dito kahit wala na syang may makain pa nag- patayo din sya malapit sa'min.
Hindi na ako nag- tataka kung bakit dala nya ang tatlong anak nya at mga gamit nya kasi nag- away na naman sila ng asawa nya for sure.
I didn't say she deserves it but god's timing is always right.
I didn't hold any grudges I just don't want to be involved with her.
Forgive but never forget.
She stopped bullying naman non mga months yata.
I remembered pano nya ako i bully dati it's just because hindi ako tunay na anak ni tatay.
"Ayan na naman si Ampon"
Rinig ko pero di ko sila pinansin because I told to myself na never sila pansinin like sino ba sila?
Kaya pala maganda ako kasi hindi ako part ng family huhu.
Kaya pala lagi ako nakakarinig na kakaiba ang mukha ko but that's okay ang importante maganda ako.
Kahit ampon ako pero maganda ako.
Patuloy lang ako sa pag- lalakad paakyat sa hagdan.
Bakit kasi ang laki at lawak ng hagdan ng entrance sa university na'to nakakapagod tuloy.
Di pa masyado marami ang estudyante since maaga pa naman you know 10am pa class ko pero sinasadya ko talaga pumasok ng maaga para mag- tambay sa room ko dahil tanaw mula sa building ko ang building nila Cash.
"TALLUH!"
Rinig kong sigaw ng malignon sa name at base sa narinig ko boses yun ni Caroline kasi panget eh.
Lumingon ako but then nakita ko si Cash at namali na naman ako ng step.
I watch him watching me falling and it feels like everything is in slow motion.
My heart beats fast and I can hear it saying "dug dug dug" chusss.
The cold wind blow smoothly and he's just staring at me falling for another death trap of my unlucky life.
I noticed na nag silaglagan ang mga gamit namin but everything is in slow motion it feels like my world stop.
Bumalik ako sa katinuan dahil hindi pa magaling atay at balun-balunan ko nong nahulog ako sa hagdan and I suddenly grab his necktie.
It was an accident.
I noticed he was trying to save his things mula sa pagkalaglag sana but everything falls.
Bumagsak lahat ng gamit nya which is his phone, laptop, sketch pad, pens and everything na hawak nya.
My eyes are went wide when his lips landed on me.
He was so close.
I can feel his heart beat.
He didn't react, he was still cold as an ice but he's looking in my eyes as well.
BINABASA MO ANG
MAD MATHEMATICIAN
General Fiction"Math is always about X and Y but never about U and I"