Güzel bir güne başlamak için,güzel bir şekilde uyanmam gerekiyordu.Ama pek öyle olmamıştı.
Bugün okula gitmek hiç istemiyordum ama devamsızlıklar el sallıyordu.Kapıda beni Ahsen karşılayınca kötü oldum.Serkan konusunda sanki onu aldatmış gibi hissettim.
''Ahsen Hanım,siz yaşıyor muydunuz?''
''Uçuyorum Derin,çıkmaya başladık biliyor musun?''
Nedenini anlayamadığım bir şekilde bu kişinin Serkan olmamasını istiyordum.
''Yoksa twitterda fotoğrafınız olan çocukla mı?'' diye sorarcasına baktığımda yüzündeki bir şaşkınlık belirdi.
''Hangi fotoğraf?''
''Ahsen vardı ya işte gir bak.''
Telefonu çıkartıp fotoğrafı aramaya başladım.Bu telefonda hep olmadık zamanlarda kasıyordu.
Fotoğrafı gösterip yüzüne doğru tuttuğumda gülümsedi.
''Ay evet o.''
Madem oydu niye uğraştırıyordu?
Burda benim internetimi harcıyor.
Suratım asıldığında Ahsen'i izledim.O gerçekten mutluydu.
**
Okula giriş yaptığımızda Aras'ı görmemle sırıtmam bir oldu.Yine buna mı kalmıştım?Tabiki de hayır.
Sırıtıp selam verdikten sonra karşılık vermedi.Sadece kafasını sallamakla yetindi.Bu havalarının ne olduğunu çözemesemde az çok tahmin edebiliyordum.O ARAS'TI.
''Pikniğe geliyor musunuz?''
Yanıma yaklaşan Yağmur'u gördüğümde bi şaşırdım.Sen hayırdır?
''Pikniğe geliyoruz.'' dedim hiç bilmediğim halde.Ama gerçekten güzel olurdu.
''O zaman beraber gidelim kızlar,ben akşam size gelirim alışveriş yapar sepeti hazırlarız.''
Yağmur'a -Ciddi misin?- bakışı attıktan sonra Ahsen'e döndüm.
Nasıl hiç bir şey olmamış gibi davranabiliyordu?Ama ben unutmamıştım.Arasla çıktığını ve bana bunu söylemediğini unutmamıştım.
Düşüncesi bile kötüydü.Sırama ilerlediğimde bir paket gördüm.İçinde bomba olabilirdi.Yakınlaşırsam patlayabilirdi.
Daha sonra paketin küçüklük derecesini göz önüne aldığımda imkansız olduğunu düşündüm.Ama olabilirdi de!!
Merak anlayışım sıfır olduğu için paketi isteksizlikle açtım.
İçindeki bilekliği gördüğümde şaşırdığım gibi hafiften gözlerim doldu.Ne anısı vardı bu bilekliğin be.
İnceledikten sonra son derece dandik bir şey olduğu kararına vardım.Yanındaki kısa notu gördüğümde her ne kadar okumak istesem de biraz bekledim.Ekşın hayatıma renk katıyordu.
''İlayda kaybetti.Şimdi sıra sende.''
Hafif gülümsedikten sonra kendime tokat attım.Neydi bu bileklik?Miras falan mı?
İlayda'dan bana geçiyorsa benden de kesin Yağmur'a geçerdi.
Bilekliği tüm kararlılığımla çöpe salladıktan sonra koridordan geçen Aras'ı gördüm.Bir anda durup bana yöneldi.
''Ne diye attın şimdi onu?''
Tabiki de atacaktım.Eski sevgilisinin (???) eşyalarını bana veremezdi.Her ne kadar önemi olsa da .
