Chapter 21: BEAST MODE

27 2 0
                                    

After 3 years...

"Oh Reyn! Congratulations! You survived. Don't ever come back here. God gave you another life to live. Be happy Reyn!" Sabi nung doctor.

Yes! Finally at magaling na ako. Laking pasasalamat ko nalang kay God.

Masaya ako pero parang may kulang...

Yeah I survived but this is because of that one person who continously helping me...

Jaemuel Louise Enriquez

Namimiss ko na siya...

Musta na kaya siya?

"Anak! Kanina ka pa tulala diyan! Ano bang iniisip mo?" Hinihintay pala nila ako pumasok sa kotse.

Maraming nangyari sa loob ng 3 taon. May pagkakataon na, susuko ka na, na feeling mo hindi mo na kaya... Pero I'm still fighting para magkita kami ni Jaemuel.

I know mahirap, mas mahirap pa nga ngayon na wala kaming communication. Kahit viber or skype or fb man yan. Puro pahinga lang ako, tapos magaaral pero sa bahay lang. Home study kumbaga.

Ilan beses ka pang iiyak bago matulog sa gabi. It's really hard. Nasa 2nd Year college na ako ngayon. Dahil nung kapunta ko dito is nanghihina pa ko. Hindi ko pa kaya. Pero after a year dun na namin itinuloy yung studies ko.

Still daddy paren atyaka si Jaemuel ang tumutulong saken. Tapos bumibisita naman sila Sammy at Lj dito, pero madalang lang. Mahal pamasahe no. Hindi naman to Angeles to San Fernando.

"Anak 1 month pa bago tayo makauwi ng Pilipinas. Gawin mo na ang gusto mong gawin. Naku salamat naman at maayos kana. Sa ngayon ay bibisitahin natin ang Tatay mo" sabi ni nanay habang hinahaplos ang mukha ko.

Nahihiya parin akong umuwi ng Pinas. Nangalagas kasi yung buhok ko dahil sa chemo. Nung una ayoko naman talaga, pero sayang naman hindi ba?

"Nay maraming salamat po sa pagtiyaga niyo saken" siya yung taong kahit nahihirapan na, nandyan paren para suportahan at tulungan ka. The best mom!

"Hay naku anak! Parang hindi ka na nasanay... O nandito na pala tayo Reese!" Sabi ni nanay kay Reese yung driver DAW namin dito. At ipinark sa isang apartment.

Bumaba na ako at agad dumiretso...

"TAAAAYYY!" Agad ko siyang niyakap ng mahigpit. Nakakamiss yung ganto. Lalo na nung bata pa ako. Daddy's girl ako no!

"Musta ka na anak? Aba at mukhang may magandang balita ka yata ha?" Sabi ni tatay at inakbayan kami ni Nanay.

"Hay naku Reggie! Talagang meron yan!" Masayang banggit ni nanay.

"Ganito po kasi yun tay! Magaling na po ako!!!" Sabay talon sa kanya at niyakap. Nakakamiss yung ganito. Hihi.

"Hay salamat naman sa Diyos at magaling ka na. O tara pasok muna tayo, kaen muna kayo alam kong pagod kayo e" at pumasok na kami. Maganda naman pala ito tinitirhan ni tatay dito e.

"Ito na!! Ching! Bulanglang!! Paborito mo to Reyn!" Oraaaaaayt! Rock and roll to the world \m/ . Agad agad akong kumuha ng kanin at sinabawan ang kanin ko.

"Hmm! Ang sarap po tay!" Sabay subo ko ulit.

"Salamat naman at nasarapan ka. Alam ko kasing paborito mo to"

After a few minutes natapos na kami. Ililigpit ko na sana pero pinigilan ako ni tatay.

"Anak ako na diyan. Samahan mo ang nanay mo dun" napakasipag talaga ng tatay ko. Hihi! Alam na dis!

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Sep 11, 2015 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Sad Beautiful Tragic (EDITING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon