Sonuncu Dönem

Bölüm 4

Merhaba. Nasılsınız? Hikayenin 4 cü bölümünü şimdi atıyorum. Çünkü pazar pek vaktim olmuyucak. Malum pazartesi okul😑
Neyse. Enerjimi buna harcayamıyıcam şimdi.
Hadi geçelimmm☺

Dersde yerlerimize geçtik. Yalnızdık 3 müzde. Yani tek oturuyoduk.
Öğretmenimiz içeri geldi. Ayağa kalktık.
Sanki ayağa kalkmasak bir şey değişicek.

"Merhaba çocuklar. Yeni ders yılınızda hepinize başarılar diliyorum. Ve son yılınız. Bu  yılı doya doya geçirin. Çünkü bir daha geri dönemiyiceksiniz" dedi
Ah, yine aynı kelimeler. Her sene söylüyo.
Sanki dedikten sonra bir şey değişicek.
Onun bizim sınıftan beklentisi eşitdir balıktan
uçma beklentisi..

Arkadan biri durarak "Hocam, o biraz zor ama. Biz her Allahın günü kavga ediyoruz"  dedi ve hepimiz gülmeye başlatık.

Hoca araya girerek "bir kerede söz dinleseniz ölürsünüz sanki" dedi. Sonra " bu arada sınfımıza yeni öğrenciler geldi" diye devam etdi

Öğrenci mi? Hem de 1 kişi de değil.
Kızlarla bir birimize baktık anlamaz şekilde.

Tek biz değildik. Diğerleride bir birlerine anlamazcasına bakıyodu.

Hoca da bu daha fazla uzatmadan " 4 erkek öğrenci aramıza katıldı" dedi

Sınıf birden "Oha . 4 kişi mi? " dedi

"Evet 4 kişi çocuklar. Umarım iyi anlaşırsınız" biraz bekledi ve bir şey diyecektiki kapı aniden açıldı. Bütün sınıfın bakışları kapıya yöneldi.

MELİH'İN dilinden

"Lan açsana kapıyı" dedim. Hala sınfın karşısındaydık. Niye sorarsanız Emir hazretlerimiz utanıyomuş girmeye. Evet yanlış duymadınız Emir. Bizim Emir.

"Bak açmazsan ben açarım" dedim. Alper ve Okan da duvara yaslanmıştılar. Onlarında sabrının tükendiyi ap açık belliydi. Özellikle de Alperin.

Alper yasladığ duvardan kalkarak Emirin kolundan tutup kapıyı açtığı gibi içeri daldılar. Ardınca Okan ve Ben de girdik.

Sınıf  biraz şaşkındı galiba.

"Oğlum iyimisiniz" dedi. Galiba hocamızdı.
Emir'se " Tabii ki de hocam. Ne sandınız? Sizce " kollarını bükerek " bana bunlarla bir şey ola bilirmi?" dedi egosundan taviz vermeyerek.

Sınıf gülmeye başladı. Aptallar.
Neyse 1 yıl kaldı sonra universite ve bitiyor işgence. Sadece sabret Melih.

Hoca diye bildiğim adam " hadi size şimdi yerlerinizi göstereyim" dedi ve gözü yer aramaya başladı. Sonunda galiba bulmuş ki bize döndü.

"Sen" dedi hoca. Eli beni işaret ediyodu.
"Efsun'un yanına geç" dedi ve eliyle oturacağım yeri gösterdi. Kıza baktım.
Kahverengi gözlü uzun kahverengi saçlı kızdı.
Giyim zevkide çok güzeldi.

"Evladım kızı incelemen bitdiyse, yerine geç" dedi. Ne? İncelemiyodum ki... sadece baktım

Şu an bunu söylemesiyle hem kıza rezil oldum.
Hem de Emirin ağzına laf verdi..

Kızın yanına geçtim. Tek sorun onun duvar taraftan kalkmamasıydı. Ben hep orda otururum.
Bekledim. Bekledim. Ama  geçmedi

"Diğer tarafta oturur musun? " dedim sabırsız şekilde.

"Hayır" dedi. Bu kadar mı?

Kısa ve öz işte neyini anlamadın

İç sesimi takmadan "Geç işte diğer tarafa. Ben oturucam orda" dedim