Unicode
" သား ဟိုဘက်အိမ်က ကလေးနဲ့
အပေါင်းအသင်း လုပ်နေတယ်ဆို "
" ဟွန် ဘယ်ဘက်အိမ်က ကလေးလဲ မားမား "
" ၀မ်ရိပေါ်လေ "
" အာ ~ "
" သူ့အမေနဲ့ အမေက အသိဆိုပေမဲ့
သားနဲ့သူ့ကိုတော့ မသိစေချင်ဘူး
သူက အရမ်းဆိုးတာ သားကို
သူနဲ့ပေါင်းပြီး ပျက်စီးမှာ
မားမားစိုးရိမ်တယ် "
" ဒါပေမဲ့ သူက ! အဲ့လောက်ကြီးလဲ မဆိုးပါဘူး "
ရှောင်းကျန့် သူ့အရွယ်တုန်းကဆို သူ့ထက်တောင်
ပိုဆိုးခဲ့သေးတာ ။ ဒါတွေကို မားမားက မသိဘူး ။
သိလို့လည်း မဖြစ်ဘူး ။ မဟုတ်ရင် တစ်ဘ၀လုံး
လူလိမ္မာလေးလုပ်ခဲ့သမျှ ဂုဏ်ပုဒ်တွေ အကုန်
နေ့ချင်းညချင်း မြောင်းထဲရောက်ကုန်လိမ့်မယ် ။
" ဘာကို မဆိုးရမှာလဲ အဲ့ကလေးက
ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်လေးနဲ့ ဆေးလိပ်လည်း
သောက်တယ် အရက်လည်း သောက်တယ်
ရန်လည်း ဖြစ်သေးတယ် ဟိုတစ်လောကဆို
ကျောင်းသားလေးတွေဆီကတောင် ပိုက်ဆံ
ပြန်လုနေတာ မားမားတွေ့လိုက်သေးတယ် "
" မဖြစ်နိုင်တာ မားမား
အထင်လွဲတာပဲဖြစ်မယ် "
၀မ်ရိပေါ်က ဆိုးတယ်ဆိုရင်တောင်
ပျက်စီးနေတဲ့ ကလေး မဟုတ်ဘူး ။
ဒါကို သူကောင်းကောင်း သိတယ် ။
သူတို့တွေ စခင်သွားကြကတည်းက သိလိုက်တာ
၀မ်ရိပေါ်ရဲ့ အပြုအမူတွေက မားမားပြောသလို
ရပ်ကွက်ထဲကလူတွေပြောသလို မဆိုးလှမှန်း...။
သူက ကြီးသူကို ရိုသေပြီး
ရွယ်တူအချင်းချင်း လေးစားကာ
ငယ်သူတွေကျ ဦးစားပေးတတ်တယ် ။
ရှောင်းကျန့် သဘောအကျဆုံးအချက်ကတော့
၀မ်ရိပေါ်က သူလုပ်ချင်ရာ ဝါသနာပါရာကို
ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ပြောရဲဆိုရဲ လုပ်ရဲကိုင်ရဲတာပဲ ။
ဒီအတွက် ဘယ်သူ့အမြင်ကိုမှလည်း
သူ ဂရုစိုက်မနေဘူး ။ ရှောင်းကျန့်တို့ဆို
တစ်ခုခုလုပ်ချင်ရင်တောင် ခိုးလုပ်ရတယ် ။
ငယ်ငယ်ကတည်းက လူတော် လူကောင်းဘွဲ့ပဲ
ခံယူလာရတော့ အားလုံးရဲ့အမြင်မှာ သူဟာ
" perfect " ဖြစ်နေဖို့ ကြိုးစားရတယ် ။
အဆင့်ကျလို့ မဖြစ်ဘူး !
ခေါင်းခါလို့ မဖြစ်ဘူး !
ဆဲဆိုလို့ မဖြစ်ဘူး !
အားလုံးကို သည်းခံရတယ် ။
အားလုံးကို ငဲ့ကွက်ရတယ် ။
အားလုံးကို ကူညီရတယ် ။
သူဟာ ဒီလိုပုံစံခွက်ထဲမှာ ကြီးပြင်းလာတာ
မားမားရဲ့ ဆုတံဆိပ်လေးတစ်ခုအနေနဲ့ပေါ့ ။
သူ့ဟာသူလည်း ဘာဖြစ်ချင်မှန်းမသိ
သူများ ဆေးကျောင်းဆို ဆေးကျောင်း
သူများ ပညာတော်သင်ဆို ပညာတော်သင်
မားမားချပေးတဲ့ လမ်းကြောင်းပေါ်မှာပဲ
သူ့ဘ၀ကြီးကို ဖြတ်သန်းနေခဲ့တာ ။
အရမ်း ပျင်းဖို့ ကောင်းတယ်မလား ?
ဒါကြောင့် တစ်ခါတလေတော့လည်း
သူ ၀မ်ရိပေါ်ကို သိပ်အားကျမိတယ် ။
ဒီအတိုင်း " လူကောင်း " ဆိုတဲ့ဂုဏ်ထူးထက်
" လူဆိုး " ဆိုတဲ့ ခေါင်းစဥ်အောက်မှာနေပြီး
ဘယ်သူ့အမြင်ကိုမှလည်း ထည့်မတွက်ဘဲ
ကိုယ်လုပ်ချင်ရာ ကိုယ်လုပ်ပြီးနေရတာ
ပိုမကောင်းဘူးလား တွေးမိလို့လေ ။
" ချာတိတ် မားမားက မင်းနဲ့မပေါင်းနဲ့တဲ့ "
ကျူထိုးနေရင်း လွဲသွားတဲ့ ၀မ်ရိပေါ်က
သူ့စကားကို မျှော်လင့်ထားဟန် မတူဘူး ။
နောက်မှ ပျက်ယွင်းသွားတဲ့ မျက်နှာကို
ထိန်းလာခဲ့ရင်း ဟက်ခနဲ ရယ်တယ် ။
" ဘာလဲ ကျွန်တော်နဲ့ပေါင်းရင်း
ခင်ဗျား ပျက်စီးမှာ စိုးလို့တဲ့လား "
" ဘယ်လိုသိတာလဲ "
" ရိုးနေပြီ ရပ်ကွက်ထဲမှာ သူတို့သားသမီးတွေကို
ကျွန်တော်နဲ့ ပေါင်းစေချင်တဲ့ မိဘ သိပ်မရှိဘူး "
ဒီစကားကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပဲ ပြောလာတဲ့
ချာတိတ်က ဘယ်လိုမှမနေတော့သလို
သူ့ဘာသူ ကျူဆက်ထိုးတယ် ။ ဒါပေမဲ့
သေချာကြည့်ရင်တော့ တစ်လုံးပြီး တစ်လုံး
ချော်ထွက်နေတဲ့ ပစ်မှတ်တွေကို တွေ့နေရတယ် ။
နောက်ဆုံးတော့ တချိန်လုံး လွဲနေတာကို
စိတ်တိုလာဟန် ဘိလိယက်ခုံပေါ်
ကျူထိုးသံအား ပစ်ချရင်း...။
" ပေါင်းချင်ပေါင်း မပေါင်းချင်နေ
ဘယ်သူ့ကိုမှလဲ ပေါင်းပါ မပြောဘူး ! "
