YASAK ELMA

1-YENİ BAŞLANGIÇ

Hayatımızda bazı başlangıçlar vardır.Doğumumuz,ilk sözcüğümüz,ilk adımımız,ilk liseye başlayışımız,ilk üniversiteye başlangıcımız...

Ben şimdi tam şuanda bu başlangıçlar arasından ilk liseye başlayanlardanım.Kalbim deli gibi atarken etrafa göz atıyorum büyük bir bahçesi ve 5 tane binaya sahip olan bir okuldayım.Sanırım iki tanesi yurtları, birisi okul binamız, bir diğeri yemekhane ve spor salonu.Bu sefer bakışlarımı öğrencilere çeviriyorum.Aslında çok fazla bir rakam gibi görünmese de okul bahçesindeki öğrencileri gördüğünde insan korkmadan edemiyor.Ama sonuçta 9 ile 12.sınıflar vardı ve okulumuz her sene 40 kişi alıyordu.Bu da özel lisede olmamızın bir avantajıydı sanırım.

Lise dörtlerin sınıf sırası bakınca o kadar şaşırdım ki.Resmen koca insan olmuşlar ama hala okuyorlar demeden geçemedim.Bizim yanımızda bu kadar büyük insanların olması bana komik görünsede bizim de onların yanında olmamızda komikti.Öğrencileri izlemeyi bırakıp öğretmen olduğunu düşündüğüm birisinin yanına gittim.

"Merhaba ben Asu,size bir soru sormak istemiştim."

"Tabi tatlım yeni öğrencilerden misin?"

"Evet,9-A sınıfının sırasını bulmadım da öğretmen olduğunuzu düşünerek size sormak istemiştim."

Karşımda otuzlu yaşlarında öğretmen olduğunu tahmin ettiğim kadın,baştan aşağı siyah bir kadındı.Siyah saçlar,siyah gözler,esmer teni ve siyah kıyafetleri.Resmen siyahın kadınıydı.

"Evet ben Türk Edebiyatı öğretmeniyim.İsmim Masal.Masal Akcan.Sıran ise şu ilk baştaki olan."Eliyle göstererek anlattığı sıraya baktım ve siyahın kadınına dönerek teşekkür ettim.Görüntüsünün aksine gayet sevecen bir kadındı.

Sırama geçtiğimde sıradaki arkadaşlarıma baktım.Hepsinde yeni okul kıyafetleri ve siyah vanslar vardı.Herkes de siyah vans olmasının sebebi ise müdürümüzün bir takıntısıydı.Okul kıyafetimize gelince beyaz üstünde okulumuzun sembolü olan üst ve krem rengi gibi şort eteklerden vardı.Erkeklerde ise pantolonu.

Kısa törenin ardından herkes sınıflarına dağıldı.Sıranın önlerinde olduğum için yer olarak duvar kenarındaki ikinci sıraya oturmuştum.Zaten sınıflar 10'ar kişilikti ve arkamızda bir sıra daha vardı bir de yanımızda iki sıra.Bu her ne kadar eğitim için iyi gibi gözükse de sosyalleşmemiz için pek de iyi bir şey değildi. Sınıf doluşmaya başlayınca son olarak bir kız gelmişti ve tek boş olan yer yani benim yanıma oturmuştu.Aslında tek oturup sıraya yayılmak vardı ama kısmet değilmiş.

Yanıma oturan kıza kendisini kötü hissetmemesi için tebessüm ettim o da bundan cesaret almış olacak ki konuşmaya başladı.

"Merhaba ismim Kumsal."

"Asu,tanıştığıma memnun oldum."

"Bende."

Her ne kadar konuşmak istesem de aklıma bir konu gelmemesinden dolayı yine tebessüm etmekle yetinmiştim.Fakat onun susmaya niyeti olmasa ki,susmadı.

"Aldığın puan kaçtı? Yani kaç puanla bu liseye geldin."Kesin başarılı bir kızda ondan bunu soruyor diyerek umursamazca cevapladım "458".Kız "hım" gibi sesler çıkarırken önüme döndüm beğendirememiştik sanırım puanımızı.Ama zaten hedefim belli niye kendimi yorayım ki herhangi bir üniversite de işletme okumak istiyorum.Belki kendi şirketimi bile kurardım.Zaten babamın şirketinde çalışma gibi bir gayem hiçbir zaman olmadığı gibi hiçbir zamanda olmayacak da.Tek hedefim Ünde adlı şirkette çalışmak.Ve ben her ne olursa olsun o şirkette çalışacağım da.Bu iddiamın nereden geldiğini bilmesem de hedefim şimdilik bu yönde.