Sabah yine okul offf :/ zorla gittim herzamanki gibi istemeyerek, bu sefer kızlara onu anlatma isteği duydum konuşma geçiyor ''evet Burak da Şöyle der '' gibi şeyler yapmaya başladım ama bunun farkında değilim .Ayşe farketti ''noluyo kızım sana salakmısın sen, kendine gel... !! salak salak gülme ''dedi.Şaşırdım ama ben kendimde değilim. Tek isteğim hemen eve gidip ona mesaj atmak :) şükür evimdeyim :) ohhhh :) yemeğimi yedim duşumu aldım oturdum bilgisayarın başına :) konuşmaya başladık yine :) konuşma bitti.off gülücük gönderiyoruz salak gibi liseli aşıklar gibi ,saçma bir duygu anlatamam yaşarım sadece.Neydi bu beni bu hale getiren çocuk AŞK desem değil olamaz istemiyorum yaa kabul etmem kesinlikle.Derken
-Ben arabamı satacağım
-neden ki ? (aman satarsa satsın banane )
-İşte bir araba beğendim arkadaşımdan onu alacağım :)
-hmm hayırlısı (ya sanki ben binecem haa sürekli araba araba ne bu be )
-Biliyomusun ben sizin evin orada kaza yaptım :)
-Hm o salak senmiydin :)))
-Ama benim suçum yok :)
-Bilirim bilirim kesin :)
-numaranı versene ? :)
-Ne gerek ? Ben öyle her önüme gelene numara veremem kusura bakma ;)
-Allahallah ama ben bulurum numaranı :)
-Hadi bul o zaman :)
kapışma başlamış gibi oldu ama ben istemeyen kızı sürekli oynuyorum o da bana ne sevgili gibi ne da arkadaş gibi yaklaşıyor.
yorumlarınızı bekliyorm.... :D
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UÇURUM
RomanceTesadüfen oluşan bir aşk hikayesi ''Sen bana geç geldin ,ben sana erken ''Burak çok sever Ece sevmez Ece çok sever ama yanında Burak olmaz . Aaraya giren 3. kişi olan merve ayırtmaya çalışsada ikiside birbirinden vazgeçmz :)