ΚΕΦΆΛΑΙΟ 9

1K 85 10
                                    

Τι στο διάολο με έχει πιασει; τι έχω πάθει; αναρωτήθηκα καθώς οδηγούσα γεμάτη δάκρυα. Γιατί κάνω ετσι; Δεν έχουμε καν κάτι. Είναι ο σωματοφύλακας μου. Μόνο αυτό. Σταμάτησα το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου και γύρισα τον καθρέφτη για να δω πως έχω γίνει.

"Μπράβο Ρόζι! Τα κατάφερες πάλι."  Είπα φωναχτά στον εαυτό μου καθώς αντίκρισα μια κοπέλα μουτζουρωμενη σαν να βγήκε από θρίλερ. Προσπαθούσα να σκουπίσω τα μάτια μου αλλά το μόνο που κατάφερνα ήταν να τα κανω χειρότερα. Αγανακτησμενη άρχισα να κοπανάω το τιμόνι μου και τα νέα δάκρυα δεν άργησαν να εμφανιστούν.
Έβαλα τα χέρια μου πάνω του και έκρυψα το πρόσωπο μου μεσα συνέχιζα να κλαίω χωρίς καν να ξέρω τον λόγο. Όλα μου πήγαιναν τόσο στραβά. Δεν ήξερα καν τι θα κάνω με την ζωή μου.

Ξαφνικά άκουσα κάποιον να χτυπάει το παράθυρο μου. Γύρισα τρομαγμένη και είδα τον Γουίλιαμ να με κοιτάει αρκετά ανήσυχος.
Μου έκανε νόημα να κατεβάσω το παράθυρο. Εγώ έκρυψα από την άλλη το πρόσωπο μου και προσπάθησα να φτιάξω λίγο τις μουτζούρες. Ξανά γύρισα και κατέβασα το παράθυρο.

"Δεν ήταν αυτό που κατάλαβες. Ούτε που την ήξερα αυτή την κοπελα. Καθώς έβγαινα από την τουαλέτα έπεσε πάνω μου και άρχισε να με φιλάει." Ήταν αρκετά αναστατωμενος. Και εγώ έκανα σαν ηλιθια.

"Μην δικαιολογείς τον εαυτό σου σε εμένα Γουίλιαμ. Δεν έχουμε κάτι. Αντιθέτως με την κοπέλα σου που ειμαι σίγουρη πως αυτή η συμπεριφορά δεν θα της άξιζε καθόλου." Ο Γουίλιαμ με κοίταξε φανερά μπερδεμένος.

"Τι; Ποια κοπέλα μου; Ρόζι τι λες; Νομίζω πως ήπιες υπερβολικά πολύ." Έσκυψε κοντά μου και άγγιξε το κούτελο μου με την παλάμη του. Το χέρι του ήταν ζεστο και εγώ έτοιμη να λιποθυμησω.

"Δεν έχεις κοπελα;" του είπα έκπληκτη.

"Όχι φυσικά. Πως σου ήρθε αυτο;"

"Τις προάλλες που μιλούσες στο τηλέφωνο νόμιζα.."

"Κατάλαβα. Μιλούσα με την αδελφή μου. Είχε ένα πρόβλημα. Δεσμό όμως δεν έχω." Σήκωσε το ένα του φρύδι και ένα στραβό χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο του. Το διασκέδαζε. Και μάλιστα πολύ.

"Θέλω να πάω σπίτι." Του είπα ντροπιασμενη και κουρασμένη ταυτόχρονα.

"Βγες από το αμαξι να οδηγήσω εγώ." Μου είπε με τον πιο γλυκό τόνο της φωνής του.

Μου άνοιξε την πόρτα και με βοήθησε να σηκωθω. Με κρατούσε από την μέση και όταν πήγα να φύγω δεν με άφησε.

"Γιατί έκλαιγες Ρόζι;" Τα μάτια του κοίταζαν έντονα τα δικά μου και τα πρόσωπα μας ήταν λίγα εκατοστά μακριά.

"Γουίλιαμ σε παρακαλώ άσε με." Του είπα καθώς προσπαθούσα να ελευθερωθώ.

"Θέλεις όντως να σε αφήσω;" Μου είπε καθώς μου έπιασε την άκρη του προσωπου μου.

Δίστασα δεν απαντησα αμέσως. Έκλεισα αργά τα μάτια μου καθώς με πλησίασε περισσότερο και του απάντησα ένα σιγανό "ναι"

Μείναμε για λίγα δευτερόλεπτα έτσι. Ξαφνικά με άφησε και μου χαϊδεψε το μαλλι.

"Μπες μέσα στο αμάξι. Είσαι αρκετά ζαλισμένη." Μου είπε και γύρισε προς την πόρτα του αυτοκινήτου.

Εγώ ανοιξα τα μάτια μου και πήγα από την άλλη πλευρά. Χριστέ μου τι ήταν αυτο; Μπήκα μέσα και έβαλα ζώνη. Εκείνος γύρισε προς το μέρος μου και μου χαμογέλασε.

Τα μάτια μου σιγά σιγά έκλειναν. Ήμουν πολύ κουρασμένη. Χωρίς να το καταλάβω με πήρε ο ύπνος. Όταν ξύπνησα ήμουν πάνω στην αγκαλιά του Γουίλιαμ. Με είχε πάρει στα χέρια του. Λογικά για να μην με ξυπνήσει. Έκλεισα πάλι τα μάτια μου και τον έσφιξα ακόμη πιο δυνατά. Ευχήθηκα να μην φτάναμε πότε στο δωμάτιο μου καθώς ανέβαινε τις σκάλες. Ήθελα να μείνω εκεί, στην αγκαλιά του για όσο περισσότερο μπορούσα.
Με άφησε στο κρεβάτι μου και με σκέπασε. Εκείνη την στιγμή νόμιζα πως ο ήχος της καρδιάς μου θα με προδιδε και θα καταλάβαινε πως είμαι ξύπνια. Χτυπούσε τόσο δυνατά. Άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου καθώς μου φίλησε το κούτελο.

"Γειά σου." Μου είπε χαμογελαστός.

Του ανταπέδωσα το χαμογελο και εκείνος μου είπε Καληνύχτα. Βγήκε από το δωμάτιο και έμεινα μόνη μου μέσα στο απόλυτο σκοτάδι.

______________________________________

My Bodyguard (Greek)Where stories live. Discover now