SAVAŞ'IN AĞZINDAN;
Ali acigimi yakalamıştı.
Ne diyeceğimi bilemedim onun için ona boş boş baktım sonunda
"Ali önce bana zaman ver herşeyi anlatılan sana ama bana biraz zaman ver"
"Kötü bisey yaptın di mi?"
"Ali, zaman!"
"Ne zamanı abi Nazlı uyanınca eğer yaptığın şey kötüyse daha çok yıkılır seni tamamen bırakır bunu istemiyorsan bana herşeyi anlatki sana yardım edeyim"
"Tamam söz anlaticam ama biraz toparlanıyor lutfen" Ali iç çekerek
"Tamam kuzen nasıl istersen" dedi. Sonra Selin geldi Aliyle hemen yukarı Naklinin yanına çıktılar.
Nazlı bir ameliyat oldu. Ama daha birkaç tane daha ameliyatı vardı. Çünkü çok kötüydü durumu. Önce uçurumdan düştü ayağı sakat kaldı. Sonra iyileşti ama doktor beyin kanaması geçirebilir dedi. Sonra hayatı bozulmasın diye intihar etmeye kalktı. Tiranva geçirdi. Hala durumu kötü. Zaten Selinin başına gelenlerede üzüldü. Mafoldu ama o güçlü kiz başarır bunu.
BIR GUN SONRA...
Selin kantine birşeyler almaya gitti.
Ali de boş kalmışken hemen yanıma geldi ve konuşmaya başladı.
"Zaman doldu Savaş daha geç olmadan anlat hadi bak tekizde kimse yok." Iç çektim.
"Nazlinin iyileştiği günden bi gün sonra Mertin evine gittim. Melisayi affedicem onla konuşmam lazım dedim ama böyle bisey yok tabiki. Oda söyledi yerini bi dağ evinde saklaniyormus. Yanına gittim onu affetmis gibi davrandım. Yolda yürürken bi kenara geldim sonra..."
"Sonra?"
"Sonra onu aşağı ittim birden Nazlinin yaşadığı acıyı yaşasın istedim."
"O-oldumu?"
"Oldu aşağı inip baktım nabzı atmiyodu."
"Ne yaptın kuzen eğer bunu ogrenirlerse gelip seni kaç yıl hapis yatirirlar."
"Ne yapiyim kuzen Nazlinin geri kalan hayati da korku dolumu gecsin"
"Tamam da böyle olmaz"
"Boşver artık is işten gecti" o arada Selin geldi.
"Ne işten gecti?" Diye sordu.
Ali bana baktı. Yanlış yaptım evet bunu anladım ama Seline anlatamazdim.
"Soylesenize. Ali!"
"Selin canım gel biz senle eve gidelim biraz Savaş burda zaten"
"Hayır Ali gitmiycez bana da anlaticaksiniz"
"Selin ben sana anlaticam evde"
"Hayır Ali herşeyi Savaş anlaticak. Evet dinliyorum Savaş" dedi. O anda hemşire odadan bağırdı.
"Doktoru çağırın çabuk olun"
Selin birden ağlamaya başladı.
"Ne oluyo hemşire hanım kötü birsey mi oldu"
Hemsire hicbisey yapmadı doktor gelince de
"Hastayı kaybediyoruz" dedi Selin ciglik atarak ağlamaya başladı ve Aliye sarıldı. Bense ağlayarak duvara yavaşça vurmaya başladım. Selin ağlayarak bana döndü ve sordu
"Savaş bukadar durumdayken yalan söylemesin herhalde bana şimdi herşeyi anlaticaksin" dedi hiçbirşey diyemedim. Ağlıyordu. Ben agliyordum. Hepimiz perisandik.
"Selin b-ben" lafimi bitiremeden devam etti. Birazda kızgın ve yüksek bir ses tonuyla sulu gözleriyle konuştu.
"GERÇEKLERİ ANLAT"
Su an anlatamazdim Nazlı gidiyordu beni bırakıp gidemezdi. Içerden sesler yükseldi.
"Doktor bey hastayı kaybediyoruz başka birşeyler daha deneyelim"
"Artık bisey yapamayiz"
"Doktor bey hayata dönme şansı var pes etmeyelim."
"Maalesef bizim yapabileceğimiz bisey yok"
Selin çıldırdı ve bağırdı tüm gücüyle
"NAZLIIIIIIIIII!!"
Ben ne yapacağımı bilemedim ve öylece durup ağlamaya başladım.
"Bu senin suçun Savaş senin suçun"
"Benim suçum değil...degil" diyerek ağlamaya devam ettim.
"GERCEKLERI ANLAT belki o zaman inanırım sana"....
