YÜKSELEN ALEVLER

6.1K 574 143
                                    

John bana döndü ve ;

''Üzgünüm Jack ! ''

''Hepsi senin yüzünden lanet bencil adam!Eğer dün gelseydik..''

Ben John 'u suçlarken kendimi kaybetmiştim.'' Adamson ölmedi , ölemezdi ama neredeydi ?''Aklımı kaybedecektim.Gözlerimden damla damla yağmur gibi süzülen yaşları fark etmemiştim bile.Dizlerimi yere koydum.

Avazımın çıktığı kadar haykırdım ;

''Adamson!!!''

John ''Ne yaptığını zannediyorsun, o berbat sesinle bütün zombileri buraya toplamaya mı çalışıyorsun? ''

John 'un bencil tavırlar sergileyerek konuşmasının ardından John 'a vurmak için üzerine doğru koşuyordum ki bir ses duydum.Ses buraya açılan iki kapıdan birisinden geliyordu.Hangisinden geldiğini anlamak için kapıların olduğu yöne doğru gitmeye başladım.Ben adımlarımı kapılara doğru attıkça sesi daha net duyuyordum.Ama sağdaki kapımı soldaki kapımı anlaşılmıyordu.

John ''Jack, içeride ne olduğunu bilmiyoruz sakın kapıları açma ! ''

Ben John 'u aldırış etmeden devam ettim.Önümde iki büyük kapı duruyordu.Kulağımı sağdaki kapıya dayadım ; içeriden birileri kapıya vuruyordu.Aşağıdan yukarıya kulaklarıma doğru gelen seslerden kapıyı tekmeledikleri anlaşılıyordu.

Kulağımı dayadığım kapıdan çekip ''Kimse var mı? Duyuyorsanız cevap verin! '' diye bağırdım.

Ardından kapıya vurma sesleri kesildi.Bir konuşma sesi duydum ama ne kadar yakın olursam olayım gelen konuşmalar net değildi.Bir türlü anlamıyordum.Gözlerimi kapattım ve kulağımı tekrar kapıya dayadım ;

''Buradayız Jack! ''

Ben mi yanlış anlamıştım yoksa gerçekten benim isimi mi biliyorlar mıydı?

John 'un gözlerinin içine yalvarırcasına bakarak;

''John bu kapıyı kırmalıyız ''dedim.

John ''Emin misin Jack ? İçeride ne olduğunu bilmiyoruz.''

''Bir kez olsun bana güven John '' diye karşılık verdim.

John bir süre ellerini çenesine götürerek düşündü ardından bana dönerek ;

''Tamam Jack o kapıyı kıracağız , yanıma gel ve ben 3 deyince..''

John 'un yanına geçtim ;

John ''3 ''demesiyle kapıya doğru koşmaya başladım aynı zamanda John 'a ;

''1 ve 2 ye ne oldu ? ''

''Ben her zaman 3 ile başlarım! ''

Kaygan zeminde koştuktan sonra omuzlarımız kapıya dayandı.Omzumda büyük bir acı hissettim.Kapı bir yandan açılırken sarsıntının etkisiyle ben yere düştüm.Gözüme vuran beyaz ışıklar nedeniyle gözlerimi kıstım.Düştüğüm yerden kalkmaya çalışırken John kolumdan tutu ve beni kaldırdı.Adamson ve diğerleri karşımda duruyordu.Etrafımdakilerin ne söyleyeceklerini aldırış etmeden Adamson ' a sarıldım.İçimde oluşan boşluk birazda olsa dolmuştu.

Bana şaşırmış bir şekilde bakan Adamson ' a sarılmayı bırakıp bu odanın içine göz atmaya başladım.Burası tahminimce malzeme deposuydu.

Adamson açıklama gereği duyduğundan olsa gerek ;

'' Zombiler kapıları kırınca kendimizi buraya kilitlemek zorunda kaldık.''

Adamson , bu cümlesinin ardından John ve beni gözleriyle süzdü , bize hesap sorarmışcasına ;

''Sizi gönderdiğimiz gece neden gelmediniz ? ''

PEŞİMDE ZOMBİ VAR (TAMAMLANDI )Donde viven las historias. Descúbrelo ahora