Dogdugumda annem beni terk etmis. Bir tane cami avlusunun önüne bırakmış ve Sonra da geri almamış oradaki namaz kılanlardan bir tane adam beni almış ve sonra da ismimi violin olarak değiştirilmiş.
Gercek ismimi ben de bilmiyorum. Sonra ise ben ortaokula geçtiğimde babam yani uvey babam istememiş sonra da yetimhaneye bırakmış oradaki arkadaşlarım çok iyilerdi ama sonra onların da Anneleri ve babaları gelip onları aldı onları. sonra ise benim aklıma bir fikir geldi artık Kitap yazmaya başladım kitabın bir şiir kitabıydı kitabı yayınladım kitaptan para kazanacağımı biliyordum. Hiç olmasa bile en azından birazcık para kazanmak benim hoşuma gidiyordu çok çok ama çok sevinmiştim Çünki o Kitaptan bir sürü para gelmişti ve sonra üniversiteye geçtiğimde kendim bir ev alıp oturabilecektim ve bu beni çok mutlu ediyordu. çünkü kendimin bir evimin olması ve kendi işimin olması beni çok heyecanlandırıyordu böyle de yazarliga devam edip kendi paramı kazanabilirdim kimseye muhtaç kalmazdım. Çok mutluydum. heyecanlıydım yetimhane müdürü bize çok kötü davranıyordu ve yemeklerimizde sadece lapa ve ekmek yiyorduk. Ben orta okula gittiğim halde şu anda sadece 28 kiloydum ama halimden çok memnundum. Eğitimhane müdürümüzün niye bana böyle davrandığını Daha doğrusu niye bize böyle davrandığını bilmiyordum yetimhane müdürü beni çağırdı annemin ve babamın geldiğini söyledi ama ben inanmamıştım biraz heyecanlıyım biraz ise korkuyordum yıllar önce beni bırakan Annem ve babam niye böyle almaya gelsin ki
beğenmeyi unutmayınız
☁☁☁
☁☁
☁☁☁☁
☁☁☁☁☁☁
