hoofdstuk 29: The end is the begining of something new

211 22 10
                                    

Rose P.O.V

Ik zit aan mijn bureau en begin met schrijven.

Lieve vrienden&Familie,

Jullie moeten weten dat ik heel erg van jullie hou,maar ik kan de pijn niet meer aan.Ik herinner me weer alles van wat ik met Harry heb meegemaakt en ik mis hem te erg.Ik wil weer in zijn groene ogen kunnen kijken.Ik kan niet langer leven met deze pijn.Het is niet alleen deze reden dat ik niet meer wil leven,maar het komt ook door die kanker. De pijn wordt gewoon te heftig en ik heb geen zin om de rest van mijn leven te vechten tegen die stomme ziekte. Ik wens jullie veel geluk in jullie levens en heb vooral niet te veel verdriet om mij,maar ga verder met leven! doe alles wat je nog wilt doen nu het nog kan.Stay strong. Ik had heel graag nog het kleine meisje van Eleanor en Louis willen zien,maar ik heb teveel pijn om nog 3 maanden te wachten.. sorry... Zorg goed voor haar.Ik ga jullie missen.Don't forget me.If the only way I can be with you is in my dreams then I want to sleep forever.Now it's my time to sleep forever.

I love you  Xxxx Rose

p.s voor als jullie het willen weten.Ik ben van de brug gesprongen en heb mijn fiets aan mijn voet vastgemaakt zodat ik naar de bodem zink.

p.p.s ik hou van jullie.

Ik leg de brief in de keuken zodat ik zeker weet dat Niall of Joyce de brief vind.Ik doe mijn schoenen en aan pak mijn fiets.Ik fiets met tranen in mijn ogen maar geluk ziet niemand het want het is nacht.  Er is nog maar 1 auto voorbij gereden maar di heeft mij niet gezien. Ik fiets de brug op en boven op de brug stop ik. Ik pak het touw bind mijn voet vast aan mijn fiets en mijn hand bind ik ook vast.Ik stap over de railing van de brug en til mijn fiets er ook over heen. Ik tel af en duw mijn fiets van de brug af. 3 ... 2.... 1 ... ik duw hem eraf en wordt meegesleept het water in.

*Paar dagen later*

Niall P.O.V

'Joyce,heb jij Rose eigenlijk gezien?' 'Nee,al een week niet meer' 'Oke,ik bel wel even' De telefoon gaat over maar ze neemt niet op. 'Ze neemt niet op ik bel Eleanor wel even mischien weet zij waar Rose is'  'Hee Nialler' 'Hee El, weet jij waar Rose is?' 'Nee ,hoezo?' 'Oh gewoon,ik heb haar al een paar dagen niet meer gezien of gesproken jij?' 'Nee ze neemt de laatste paar dagen haar telefoon ook niet op' 'Zullen we anders zo even langs haar huis gaan?' 'Is goed ik kom nu wel naar je toe' 'oke tot zo'

De deurbel gaat en Eleanor,Joyce en ik gaan naar Rose haar huis. We bellen aan bij Rose maar ze doet niet open en er brandt geen licht binnen.Het is doodstil in haar huis.Meestal heeft ze wel de radio of tv aanstaan maar zelfs die staan uit. 'Waar zou ze zijn?' zegt Joyce 'Oh ik heb nog een sleutel van haar huis' zegt Eleanor. ze pakt de sleutel en we lopen naar binnen. 'Rose ben je thuis?'   we krijgen geen reactie,maar ik heb we honger dus ik loop naar de keuken. 'Guys, er ligt hier een brief van Rose op het aanrecht' Eleanor en Joyce lopen naar de keuken en Joyce doet de envelop open en begint hem als eerste te lezen. Ze staat met tranen in haar ogen en geeft hem aan Eleanor en ik troost in de tussentijd Rose. Eleanor heeft nu ook al tranen op haar wangen en ik troost eerst hun voordat ik de brief lees. 'Shht rustig maar. Alles komt goed' 'Nee dat komt het niet. Rose heeft zelfmoord gepleegd' 'ROSE HEEFT WAT?' ik pak de brief en begin hem te lezen. 'Nee dit kan niet.Ze is vast in de stad aan het shoppen met Danielle' ik bel Danielle meteen op,maar Rose is niet bij haar en ze komt er zo snel mogelijk aan samen met Liam. Eleanor belt Louis op en Joyce en ik bellen Perrie en Zayn.

*2 dagen later*

'Wij zijn hier bijeengekomen om Rose te herdenken.Rose heeft zelfmoord gepleegd en leeft nu verder samen met Harry' We beginnen Little thing te zingen en beseffen nu toch echt dat 2 van onze beste vrienden er niet meer zijn.We zullen ze missen. We hebben ook met elkaar afgesproken dat als het nu even niet meer gaat dat we er voor elkaar zijn.We hadden er ook meer voor Rose moeten zijn.Ze had het al zo moeilijk met Harry en dan ook nog die kanker erbij. Het werd haar gewoon allemaal teveel..

* 2 maanden later*

Eleanor P.O.V

De dokters geven mij mijn meisje. Dit kleine lieve mooie meisje. Ze lijkt meer op Louis dan op mij,maar op een of andere manier heeft ze ook iets van Rose.Louis en ik hadden al bedacht hoe ze gaat heten en het word Rose,omdat Rose in de brief had geschreven dat ze niet wou dat we haar vergeten en zo vergeten we haar nooit meer. 

---------------------------------------------

Helloooo Guys, Wat vonden jullie van het verhaal? :D Als de reactie's positief zijn wil ik mischien nog een verhaal maken met Louis :) 

Xxx Gaby

knappe buurjongenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu