Mundo ng mga Kapre (Kompleto na)

Bagong-buhay ni Zandra

Mabilis na dumaan ang mga araw. Si Zandra ay kabilang na sa faculty at nagtuturo na sa mga batang nasa ika-3 baitang. Masaya siya sa kanyang ginagawa kayat hindi siya tumatanda ayon na rin sa mga biro ng mga kapwa niya guro.

"Four times four?" Nakangiting tanong ni Zandra sa mga bata. Hawak niya ang makapal na show card na sinasagotan ng mga ito. "Oh Jeffrey!" Tawag niya sa bata na hindi nagtataas ng kamay.

Dahan-dahan itong tumayo. "...Ummm equivalent to the square root of four ma'am..." Mabagal na sagot ng bata.

Pinagtawanan si Jeffrey ng kanyang mga ka-klase.

"Quiet, please!" Saway niya sa mga ito. "Children... Did you know what Jeffrey means is?"

"Syempre naman po ma'am!" -Lahat.

"Parang langtang gulay po kasi kung sumagot si Jeffrey." Kanti ni Nicolas. "Huwag sana sasama ang loob mo sa sinabi ko ha Jeffrey? Totoo naman e." At muling pagtatawanan ang kaklase.

"Sssshhhhhh...." Saway ni Zandra. "Class. Tama na yan..." Maalumanay na wika niya. "Alam nyo bang masama ang ginagawa ninyo? Hindi dapat natin pinagtatawanan ang hindi kanaisnais na katangian niya sa kunteng kamalian nito...." Huminga ng malalim si Zandra. "Lahat tayo ay may hindi kanaisnais na kaugalian... Sapagkat hindi tayo perfekto."

Natahimik ang mga bata. Ilang sandali pa ay tumunog na ang bill.

"Nakuha nyo ba ang ibig kong sabihin mga bata?"

"Opo!!!" Chorus ng mga ito.

Napapailing na lumapit si Zandra sa kinaroroonan ni Jeffrey. "May problema ba Jeff?" Nakayukong umiling ang bata.

"Bakit hindi ka nakikipaglaro sa kanila?" Itinuro ni Zandra ang kumpolan ng mga bata na naglalaro ng "tumbang priso" ngunit hindi pa rin ito nagsalita. "Wala ka bang baon Jeffrey? Araw-araw ko kasing napapansin, ang tamlay-tamlay mo sa klase."

Napansin ni Zandra na tumutulo na ang mga luha ng bata na bumabasa sa ahort nito. "Huwag ka nang mahiya... di ba ako ang pangalawang magulang mo?"

Sumisingot na nag-angat ng ulo si Jeffrey. "S-si p-papa po k-kasi.. ", pangingiyak niya.

"Ummmm.... Hindi ka ba tinatrato ng maganda sa bahay nyo?" Malungkot na tanong ni Zandra.

Umiling ang bata. "P-palagi po kasi silang nag-aaway ni mama. Araw-araw nila akong hindi pinapansin." At nagkwento na ang bata.

"Pero hindi ibig sabihin no'n na pabayaan mo na ang pag-aaral mo. Huwag mong masyadong dibdibin ang pag-aaway ng iyong mga magulang dahil malulutas din nila ang kanilang problema. O kaya sulatan mo sila sa pamamagitan ng papel kung hindi ka nila pinapansin..." Maalong pahayag ni Zandra.

"...Alam mo bang iyon ang ginagawa ko noong bata pa ako? Kaya kapag pinapalo at pinapagalitan ako ng mga magulang ko... Alam mo ba kung ano ang ginagawa ko?
Nagsusulat ako sa papel... Isinusulat ko roon ang mga dahilan ko hanggang sa mabasa iyon ng aking ama. At magpapaliwanag naman nila kung ano iyong nagawa kong kamalian... Nais kong kunin mo iyon bilang halimba."

Tumango naman ang bata habang pinupunasan nito ng dalang panyo ang kanyang mga luha sa maamo nitong mukha.

"May baon ka ba Jeff?"

Ngumite na ito. "Mayr'on ho, kaso inihulog ko sa piggy bank. I'm saving money for the birthday of my parents soon. Sabay po sila!"

"Ohh... You're so sweet Jeff." Tumayo si Zandra at kinunsulta ang oras sa screen ng kanyang cellphone. "Galingan mo sa klase to please your mommy and your dad." Winika niya.

Tumango ang bata.

Kinabukasan, napansin ni Zandra ang malaking pagbabago ni Jeffrey. He actually raising his hand on class and having fun with his fellow student during playtime.

Bago matapus ang unang buwan ng kanyang pagtuturo ay nakuha agad niya ang kabuoang sahod. Itinatabi niya ang kalahati niyon while the other part ay pinang-grocery niya. Kasama ni Zandra ang kapwa niya guro na naging new friend niya. Her friend has a husband yet but don't have a child. Zandra is taller few centemeter than her.

"Leysa," Zandra called while holding a can of sardines. "Have you tried this?"

Leysa come forward to her and grab the can she's holding, "Kinilaw... Of course this is so delicious. My husband favorite." Nakangiting pahayag nito at kumuha ng marami.

"How many years you've been teaching?" Zandra ask, Leysa is following her while pushing the cart.

"Almost three years," sagot nito. "Maybe I will leave for a year soon..."

"Huh y... But why?"

"Alam mo na...iba ang pagbubuntis ngayon."

"Buntis ka? Pareho pala kayo ni Danica."

"She's advance a month having a baby in her womb kumpara sa'kin."

"So, nag-iisa na lang pala akong wala," pagbibiro niya.

"Ah sos, madali lang iyan. Try to go out sometimes to meet a guy." Dumukot ito ng limang kahon ng gatas sa shelves sa halos puno nang lalagyan. "Did you know that I meet my husband Jack on a gemik ng barkada. Palibhasa kasi there's no boys on the school."

Zandra stopped. "Have you mentioned Jack?"

"Oo." Kumunot ito ng noo.

"Jack Agustin?" She repeated.

"Yes! He is."

Zandra bursts on laughing. "Did you mean he is a guy now?"

"What do you mean?"

"Wala," tanggi niya. Maybe Leysa doesn't know what was the gender of her husband in the past. 'Sabagay mas makabubuting kalimutan na ang nakaraan,' she said on her mind.

"So do you know each other?" Seryosong tanong ni Leysa.

"Yeah... We're classmates during elementary and highschool."

"Awww...."

"Where do you meet him anyway?"

"We've meet inside the night bar."

"The?"

"Hayon, like the other guy he demanded to pay our drinks and he ask my phone number." Kinikilig na kwento nito. "Until that time, every day he's been visiting me in the house until the day come that I'm totally in love with him. We've been married almost a year at ito na nakakapit na ang bunga ng aming pagmamahalan."

Hindi lubos maisip ni Zandra ang balita from Leysa that her friend will become a guy from being a gay. Nanghihinayang man dahil minsan siyang nakaramdam rito ng pagmamaha ngunit benaliwala niya iyon because she has the one. A man which she didn't know kung kailan magbabalik.

"Hey!" Leysa snap on her dahil natutulala siya." Kompleto na ang listahan ko. Ano, tara na sa counter."

"Sure..."