Masa Zaman Kecil Durjana

1.4K 32 3
                                    

Hidup aku tak ada la gempak mana macam artis-artis tempatan kita. Sekadar makan nasi, ayam goreng, teh o ais ikat tepi kadang-kadang member rembat tu iye lah. Zaman kecik aku sama macam korang. Aktiviti rutin harian aku sama macam korang. Paling tak sama pun aku pernah la berak dalam semak masa baru balik mengaji. Tu punn sebab dah tak tahan. Bab basuh jangan tanya. Aku kesat dekat badan pokok yang keras tu ja. Perit dia jangan tanya. Kalau bisul ada stage, aku bagi stage 5 paling chronic.

Masa zaman kecik, aku ni nakai. Orang suruh pegi mengaji, aku sorok bawah pokok rambutan jiran. Dan-dan jiran nampak, report dekat atok and nenek aku. Aku tak tahu. Aku balik ja buat la muka inesen acah-acah baru khatam kiro-ati jilid satu. Atok aku dah bagi senyum biawak. Kehebatan atok aku jadi polis hutan, dia ikat aku dekat pokok yang ada semut api tu. Masyaallah, lepas insiden tu aku tobat tamau buat dah. Kalau pegi mengaji, aku akur kalau boleh nak khatam 30 juzuk tu direct sehari.

Pagi-pagi hari minggu aku macam biasa. Kalau tak kena kutir dengan nenek aku tak sah. Hebatnya nenek aku sebagai seorang kerani polis, belum sempat dia nak kutir aku dah habis mandi siap amik ayaq smayang lagi nak solat subuh.

Dan-dan pagi menjelang, apa lagi. TV3 standard menjadi santapan mata. Kalau tak otomen, teletubbies. Kadang sambil tengok teletubbies, aku makan jajan. Tipu la kalau dulu-dulu korang tak lapaq tengok iklan cikedis menatang haram apa entah.

Zaman kecik aku banyak dihabiskan di kampung halaman ku, Kelantan. Jangan cakap aku ni supporters kuat TRW la aku tunjal dahi tu karang. And jangan cakap aku ni yizlumik sangat sebab besaq kelantan. Kelantan is kelantan, me is me. Haha takde-takde.

Awal-awal tadi aku dah habaq, aku ni nakai. Aku pernah nak terbakaqkan surau. Bukan sengaja punn. Dulu masa kecik-kecik aku ni mudah terhibur. Dapat nyalakan lighter tu dah dikira macam achievement unlock bagi aku. Aku rembat lighter abang aku kott. Malam tu abang aku bawak pi surau, aku sorang ja lepak dekat tangga surau. Dan-dan orang tengah semayang isyak. Aku pulak tengah pishang. Nampak pulak kepala paip getah hat warna oren tu. Aku apa lagi, main la bakaq-bakaq ala2 orang juai sate dekat uptown danau kota tu.

Aku bukan apa, mula pikiaq kalau-kalau abang aku mati rentung dalam surau tu confirm mati dalam iman. Tapi masa kecik akai cetek, tak terfikir pulak lepas dah juai sate tu aku akan menjadi seorang ahli bomba tak bergaji. Aku apa lagi, sebelum api marak aku on ja batang paip. Hilang api sebesaq zarah tu.

Benda simple kott. Kecik-kecik aku dah menyelamatkan dunia okay.

Next chapter, masa aku mula mai key ell

Hidup AkuOnde histórias criam vida. Descubra agora