Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΚΑΙ Ο ΑΛΗΤΗΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ XVII

Δεν είχα πολύ χρόνο μπροστά μου αυτή οι τύποι με τα μαύρα δεν αστειεύονται, αλλά πως θα φτάσω εκεί χωρίς να με δουν. Προσπαθούσα να δω αν ήταν και οι δύο μαζί αλλά δεν μπορούσα,μετά από λίγο είδα ένα λέιζερ να περιτριγυρίζει την μηχανή " Κάποιος προσπαθεί να στοχέψει την Μαρία πρέπει να δράσω γρήγορα αλλά τι να κάνω." Μετά από μια γρήγορη σκέψη αρχίζω και τρέχω προς την Μαρία.

"Μαρία ανέβα στην μηχανή τώρα" Της φωνάζω και βγάζω έξω το όπλο μου και ρίχνω στον αέρα. Ακούστηκαν πολύ πυροβολισμοί αλλά το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πως θα πάρω την Μαρία από εκεί. Αφού κατάφερα να ανέβω στην μηχανή έφυγα όσο πιο γρήγορα μπορούσα, μόλις βγήκα στην Βουλιαγμένης χαλάρωσα μιας και είχαμε γλιτώσει.

"Κώστα είσαι καλά"

"Ναι καρδιά μου ηρέμησε όλα τελείωσαν" Της απαντάω και εκείνη την στιγμή νοιώθω μια φαγούρα στο πόδι μου. Μόλις σταματήσαμε στο φανάρι ζήτησα το κινητό μου από την Μαρία. Μόλις μου το έδωσε πήγα να στείλω μήνυμα στον Τάκη, του ζήτησα να με περιμένει κάτω από το νοσοκομείο για να πάρει την Μαρία. Έφτασα μέχρι το νοσοκομείο και εκεί ήταν ο Τάκης όπως του είχα ζητήσει προσπαθούσε να πάρει την Μαρία χωρίς να με δει από κοντά μου αλλά δεν τα κατάφερε.

"Κώστα δεν θα έρθεις πάνω" Μου λέει η Μαρία και γυρνάει προς το μέρος μου.

"Εεεε θα έρθω σε λίγο καρδιά μου" Της απαντάω. Εκείνη την στιγμή η Μαρία βλέπει το πόδι μου και έχει σκαλώσει.

"Κώστα τι έπαθες"

"Τίποτα πήγαινε πάνω τώρα" Ήταν η πρώτη φορά που της φώναξα έτσι και πραγματικά άλλαξε όλο το ύφος του προσώπου της.

"Όχι δεν φεύγω αν δεν μου πεις τι έπαθες και φώναξε όσο θες βρίσεμαι κιόλας από δω δεν φεύγω αν δεν μάθω"

"Φύγε γαμώ το κέρατο μου φυγε τώρα" Δεν ήθελα να της μιλήσω έτσι δεν ξέρω πως μου βγήκε αλλά στεναχωρήθηκα πάρα πολύ την έβλεπα να τρέχει προς τις σκάλες τρέχοντας και ήθελα να τρέξω και εγώ αλλά δεν μπορούσα, τα κατάφερα για άλλη μια φορά να τα κάνω όλα μαντάρα τα έκανα όλα χάλια. Μετά από λίγη ώρα κατάφερα να ανέβω πάνω κουτσένοντας και πήγα και έκατσα δίπλα από την Μαρία.

"Μωρό μου συγνώμη που σου φώναξα"

"Δεν την δέχομαι μάθε πρώτα να μιλάς και να καταλαβαίνεις ποιος σου μιλάει και μετά έλα να μου ζητήσεις συγνώμη. Το καταλάβατε κύριε Κώστα" Είχε νευριάσει πολύ και φαινόταν.