Bölüm5"Gidiş"

80 12 27
                                    

Gözlerimi hastanede açdım.Ne olmuşdu bana?Niye hastanedeyim?
Düşünmeye başladım ama hatırlayamıyordum.Bıktım artık niye her şeyi unutuyorumki.
Birden kapı açıldı kafamı çevirdiyimde annemin olduğunu gördüm.Yanıma yaklaştı ve saçlarımı okşadı.

-Anne ben niye burdayım?
-Bilmiyorum kızım ben seni odanda baygın halde buldum.Olanları senden sorucakdım
-Anne hatırlamıyorum hiç bir şeyi hatırlamıyorum.
Ağlamaya başladım.Annem başımı göğsüne gömdü ve ağladı.
-Ben sana yardım edemiyorum,kötü bir anneyim ben.Kızıma bile destek çıkamıyorum
Başımı göğsünden kaldırdım.Göz yaşlarımı sildim.
-Anne ağlama bak ben artık ağlamıyorum.Her şey düzelicek
-Kızım ama elimde diyil.Senin bu başına gelenler beni çok üzüyor.
-Geçicek anne ben inaniyorum.
Ona simsiki sarildim .Annemle sarılırken odaya biri daldı ,annemden ayrılıb gelenin kim olduğuna bakdım gelen Jindi.
Yavaş adımlarla yanıma geldi çekingen halde sordu
-Hae i-iyimisin?
-Evet iyiyim arkadaşım ama odaya dalmayı bırakmalısın.Gülerek söylemişdim
-Arkadaşım mı?Yoxsa hafızan yerine mi geldi?
-Maalesef hayır hafızam yerine gelmedi ama hastenede sana kötü davrandığım için çok üzgünüm
-Ya boşver sen beni arkadaşın olarak kabul etdin ya çok sevincliyim
Elimi Jine uzatdım
-Hafızam yerine gelene kadar bana yardım edermisin?
Elimi tutdu
-Seve-seve yardim ederim
Bunları duyduğumda sanki üzerimden büyük bir yük kalkmışdı...

Jinin ağzından:

Haenin hasteneye kaldırıldığını duyunca hasteneye koşdum.Onun için hiç bir şey yapamıyorum ve bu beni çok üzüyor.Bana bir şey olduğu zaman Hae hep benim yanımdaydı.Şimdi ben erkek olub onun yanında olucam kovsa bile gitmek yok.Kendime söz verdim

Hasteneye vardım yine kapıyı çalmadan odaya daldım.Beni kovacak ama buna katlanıcam.
Artık kaçmak yok arkadaşıma yardım edeceğim.İçeri girdiğimde ona nasıl olduğunu sordum bana çok güzel cevab verdi.Acaba hafızası yerinemi geldi?Gelmişdir yoksa niye bana iyi davransın.
Sorduğumda hayal kırıklığına uğradım ama olsun ben onun hep yanında olacağım.

-Jin sen Heanın yanında kala bilirmisin ben evden eşya almaya gideceğim?
-Tabii efendim.Ben arkadaşımın yanında olurum

Haenin annesi gitdikden sonra konuşmaya başladık.Onunla ne kadar iyi arkadaş olduğumuzu anlatıyorum oda meraklı meraklı beni dinliyor.Her zamankinden çok farklı gözüküyor.
Zamanın nasıl geçdiğini anlamadım.Haenin annesinin geldiğinde artık hasteneden çıkma zamanımızın geldiyini anladım.Haeye yatakdan kalkması için yardım etdim sonra odadan çıkdım.10 dakikaya annesiyle odadan çıktılar.Ben önden çıkıb taksi çağırdım.

Eve vardığımızda Haeye ayakda uyuyordu.

-Hey koca bebek eve geldik?
-Nö varrr yoo
-Kızım doğru düzgün konuş bir eve gir yatağında yatarsın
-Sen çok rahatsın anne
-Hae ne annesi benim Jin.Hem ayakda uyuyorsun
-Sende rahatsın amaa

Annesi yüksek sesle bağırınca Hae şaşırdı

-Tamam teyze uyandım
-Kızım ne teyzesi?
-Bilmiyorum anne birden aklıma geldi.Uykulu halde soylemisdi
-Neyse hadi içeri girelim

Haeyi yatağına yatırdım ama beni birakmıyordu.
-Kızım bırak evime gidiceğim.Sana bakıcılık yapamam
-O zaman ordan Minoşumu ver
-Neyini vereyimmm?
-Ya Minoşumu ben onla uyuyom.Koltuğun üzerinde
-Senin için oyuncağın yoktuki
-Şimdi var.Minoşumu ver yoksa seni bırakmıyıcam
Koltukdan oyuncağı alıb kafasına vurdum.Fal taşı gibi gözleri açıldı.Allah şimdi öldüm ben keşke yapmasaydım.
Oyuncağı eline aldı daha sonra sarılıb uyudu.Nasıl olur ya şimdiye ölmüş olmalıydım.
Hafıza kaybı Haeye yaramamış ama benim işime yarıyor.Şeytani gülümseme.
-Ya sus sana uyumaya çalışıyorum.
-Tamam gitdim
-Jin birde şeytani gülümseme yapma sana hiç uygun değil
-Lanet olsun
Odanın işığını kapatıb çıkdım.

          

-Meleyim uyan.
-Tamam anne kalkdım Yatağımdan kalktım, üzerimi değiştirip aşağı indim. Annem kahvaltıyı hazırlamıştı masada kuş sütü eksikdi.Hayvan gibi masaya oturdum.Çok acıkmışdım ne olsa yerdim o derece.
-Kızım yavaş ol boğulucaksın
-Buğulmom
-Konuşamıyorsun bile ne bağulmaması
Kapı çaldı.Annem kapıyı açmaya gitdi.Gelen Jindi.
-Jin kaynanan seviyormuş.Gel yemek ye.
-Afiyet olsun Haeye bana yemek mi bırakmışsın.Maşallah hepsini silip süpürmüşsün
-Ne yapayım ya çok acıkmışdım

-Oğlum sen otur ben sana ayrıca tabak hazırlayım

O kadar açdımki Jinin tabağına da göz dikmişdim.
-Yavaş ol Haeye benide mi yiyiceksin.
Eliyle tabağınının üzerini kapatdı
-Bu tabağı sana yar etmem Haeye.
Hızlı şekilde tabağındakıları yemeye başladı
-Ay yavrum inandın mı?Korkma doydum artık tabağından gözümü çekdim
-İnanmıyorum sana.

-İnanmazsan inanma.Ben çantamı alıb geliyorum çabuk bitir.

Aşağı indiğimde Jin beni kapıda bekliyordu.

-Nerde kaldın güzellik?
-Ya çok konuşma hadi gidelim
-Hadi gel
Anne ben gitdim akşam görüşürüz.
-Kızım dikkatli ol.Jin oğlum Hae sana emanet bir birinize sahib çıkın
-Anne ne oldu?
-Hiç kızım siz gidin dersinize
-Gözlerin doldu ama
-Soğan doğradım ondan meleyim
-Tamam o zaman
Annemin yüzünden öpüb kapıdan çıkdım.
-Jin annem çok garibdi acaba bir şeymi oldu bana söylemiyor?
-Kendisi söyledi ya soğan doğruyormuş.
-Ama benim içim hiç rahat diyil
-Her şey iyi merak etme
Jin elini omzuma koydu
-Hadi kanka hızlı adımlarla okula marş marş
-Tamam gidiyoruz
Sinifa girdiğimde herkes beni görünce önüme koşdular sanki sınafa idol girmiş gibi.Bana sarıldılar öpmeğe kalkınka Jin kolumdan çekdi.
-Arkadaşlar kızı rahat bırakın bolca zamanınız olucak hasret giderirsiniz.
-Jin sana noluyo? Yoksa Haeyi kıskanıyormusun?
Ben Jinin arkasından olanları izliyordum
-Oğlum ne diyon sen.Haeye benim kardeşim,arkadaşım.
-Evet kesin öyledir.
Jin dayanamayıb çocuğun yüzüne yumruk atdı.Sanki o şirin, sevimli çocuk gitmiş yerine vahşi biri gelmişdi.
-Jin yapma vurma çocuğa
-Ne var Haeye yoksa acıyormusun ona ne dediyini duymadınmı?
-Duydum ama boş ver başını belaya sokacaksın
Elini çocukdan çekdi bana dik dik bakdıkdan sonra sınıfdan hızlı adımlarla çıkdı.Arkadasından koşacakdım ama hoca sınıfa gelmişdi.Beni yerime geçmem için uyardı ama hocayı dinlemeyib çıkdım.Bahçede Jini aradım ama bulamadım daha sonra basketbol sahasına gitdim ordaydı yerde oturmuşdu.
Koşarak yanına gitdim.Arkası bana dönükdü
-Jin ne oldu sana niye öyle aniden gitdin
Ama cevab gelmedi eyilib ona bakdığımda eliyle kalbini tutuyordu nefes nefeseydi.
-Jin ne oluyor sana?Jin cevab ver.
-H-Haeye b-ben ç-ç-çok kötüyüm.İlacım sınıfda kaldı.
-NEE?Bekle sınıfdan alıb geliyorum
-K-Kızım a-aptalmısın istesem bile g-gidemiyorum
Ağrısı olsa bile yine şaka yapıyordu.
Koşa bildiğim kadar hızlı sınıfa gitdim.Jinin çantasınında ilacı aramaya başladım.Ama lanet olası yoktu.Hoca bir tarafdan bağırıyo bir tarafdan ben ilacı arıyordum.Sonunda bulmuşdum.
Sınıfdan çıkdım kolidorda o kadar hızlı koşuyordumki kime çarpdığımı bile göremiyordum.Gözümden yaşlar akmaya başlamışdı.
Sonunda yetişmişdim ama Jin hala ordaydı.
-Jin buldum ilacını al iç
-Sonunda gele bildin biraz daha gec kalsaydın ölücekdim.
İlacı içdikden sonra düzelmeye başladı.Ona her şeyi anlatması için israr etdim.Her şeyi öyrenmişdim.Annesinin ölümünden sonra bu hale geldiğini ilacsız yaşıyamıyıcağını öğrendim.

Okul çıkışı Jin beni eve bırakmak için israr etdi ama ben eve gidib dinlenmesini istiyordum.Güle eğlene eve geldik.
-Hae sizde yemek yiye bilirmiyim? Yine o köpek suratını yapıyordu
-Oğlum senin evin yokmu gitsene evine
-Benim evim arkadaşımın yanı.Şimdi sizde yiye bilirmiyim?
-Tamam başımın belası
Yanaklarımı sıkmaya başladı.
-Ya Jin dursana kapıyı çalıyım yoksa izin vermiyicem haa
-Tamam özür dilerim

Kapıyı çaldım ama açan olmadı.Defalarca çaldım ama yine açan olmadı.
-Kızım belki annen uyuyordur.Senin anahtarın yokmu kapıyı açsana
-Doğru ya bekle bulucam.
Çantamı karışdırdım sonunda bulmuşdum.Kapıyı açıb içeri geçdim.Anneme seslendim ama ses yoktu, odasına gitdim ordada yoktu .Her yere baktım ama bulamadım artık gözlerim dolmuşdu.Jin beni teselli etmeye çalışıyordu.
-Hae baksana komidinin üzerinde zarf var
Zarfı açıb yüksek sesle okumaya başladım.Şöyle yazıyordu:
"Benim güzel kızım seni böyle bırakmak istemezdim ama bazı sorunlarım var onları hall edene kadar uzaklara gidiyorum.Sakin üzülme işlerimi bitirib dönücem.Ben dönene kadar Jinlerde kalırsın o sana iyi bakar
Seni seven Annen"
Mektubu bitirdikde ne yapacağımı bilemedim.Bir annemin yazdığı sözlere birde Jine bakıyordum.Anlamsız şekilde bana bakıyordu.
-......
Jin bana bir şeyler söylüyordu ama hiç bir şey duyamıyordum.
Etrafım karalıyordu elimle bir yerden tutunmaya çalışıyordum ama yapamadım.

Jinin ağzından:

Ders bitikden sonra Haeyi evine bırakmak için israr etdim.Kalbimdeki acı dinmemişdi.Biricik arkadaşımın yanında olmak için yalan söylemişdim.Hem onla gidersem güzel yemekler yiyeceğim.Haeya yol boyu düşünceliydi.
Eve vardığımızda onlarda kala bilmek için yalvarmaya başladım oda benim şirinliyime ve cazibeme dayanamayıb kabul etdi...

Annesi gitmişdi ve Haeyi bana emanet etmişdi.Onu bizim eve götüremem orası güzel bir yer diyil.Ben orda mutlu olamadım o hiç olamaz.
Haeyi teselli etmeye çalışıyordum ama birden yere yığıldı.Ne yapacağımı bilemedim onu hasteneye götürmeliyim.En iyisi Minhoyu arayım o bana yardım etsin.
-Kardeşim acil yardımına ihtiyacım var.Adresi veriyorum çabuk gel

Arkadaşlar bölüm baya gec geldi.Özür dilerim.Yine sonu bayılmalı bitdi :)
Umarım beğenirsiniz.Aramıza yeni biri katıldı.
Benim idolum Choi Min Ho ♥♥♥♥♥
Multimedyadakıı

MAHKUMWhere stories live. Discover now