Just Friends.

28

Αλεξης's pov

Τι θα κανει αραγε οση ωρα λειπω...Μηπως πρεπει να ανησυχω;;;Μπα αποκλειεται...Υπαρχει κατι που πρεπει να της πω και δεν θα της αρεσει και πολυ...

Την κοιτουσα που κοιμοταν και σκεφτομουν 'Τι;;Τι εκανα κι αξιζω αυτο τον αγγελο διπλα μου;;;'.Στη σκεψη αυτη χαμογελασα.Σιγα σιγα τα ματια μου εκλειναν...

}{}{}{}{}{}{}{}{

Νεφελη's pov

Ειναι απογευμα.Μολις τωρα ξυπνησαμε και ο Αλεξης ετοιμαζεται να παει στον αγωνα."Μωρο μου θα μου βρεις τι ρουχα να βαλω;" ειπε."Ναι αμε!Πηγαινε στο κρεβατι" του ειπα.Το εκανε και πηγα στην ντουλαπα.Καθησα μπροστα και παρατηρουσα τα ρουχα του.Ολα ειχαν αυτο το αρωμα...το δικο του!Το ματι μου επεσε σε ενα λευκο T-shirt.Ενα μαυρο τζιν το συνοδευει και κατι κοκκινα παπουτσια, nike νομιζω.

Του εδωσα τα ρουχα και εκατσα στο κρεβατι.Αλλαξε και μπηκε στο μπανιο.10 λεπτα αργοτερα βγηκε εξω.Τα μαλλια του ηταν υπεροχα...!Ηρθε κοντα μου αλλα ειχε βαλει πολυ αρωμα και με επνιγε."Αμαν ρε μωρο μου!Ποσους τονους αρωμα εβαλες παλι;!" του ειπα και συνεχισα να βηχω."Εμμ...δεν εβαλα πολυ...!" "Καλα ενταξει...Πηγαινε τωρα γιατι θα αργησεις!" "Καλα παω" ειπε κι εφυγε.

Πηρα το τηλεφωνο στα χερια μου και πληκτρολογισα ενα μηνυμα. 'Στο σπιτι μου σε μιση ωρα!!! '.Το εστειλα στην Ξενια,την Κατερινα,την Ειρηνη.

Ετρεξα στο δωματιο να ετοιμαστω.Φορεσα μια φορμα,ενα αθλητικο μπλουζακι και τα stan smith και εκανα τα μαλλια μου εναν ψηλο κοτσο.Ωστοσο το κουδουνι χτυπησε.Ηταν η μαμα του Αλεξη;;

"Γεια σας κυρια Σονια!" ειπα ευδιαθετη."Γεια σου κοριτσι μου" ειπε και με αγκαλιασε φιλικα."Μηπως ειναι εδω ο Αλεξης;;;" ειπε."Οχι εχει παει σε εναν αγωνα με τον Νικο και τους φιλους του.Τον θελατε κατι;;" ρωτησα."Οχι οχι τιποτα!Αντιο τωρα" ειπε κι εφυγε"

Εκλεισα την πορτα κι ετρεξα στην κουζινα,παρολο που με παραξενεψε η ξαφνικη παρουσια της Σονια στο σπιτι μας.Κατεβασα απο τα ντουλαπια τα μπισκοτα oreo,το ζαχαρουχο γαλα,το κακαο και τα υπολοιπα υλικα για τον κορμο.Τα ακουμπησα πανω στο τραπεζι κι εφυγα σφαιρα,ξανα,για την πορτα γιατι το κουδουνι χτυπουσε.Ανοιξα και ηταν τα κοριτσια και φαινοντουσαν ολες ανησυχες.

"Τι εγινε;;;" ρωτησε πρωτη η Κατερινα και μπηκαμε μεσα."Ναι!Συναντηθηκαμε ολες μαζι στην πορτα και νομιζαμε οτι εγινε κατι!" συνεχισε η Ξενια και γελασα."Οχι οχι!Θελω να με βοηθησετε να φτιαξουμε ενα γλυκο για τα παιδια που θα ερθουν το βραδυ κουρασμενα" ειπα και κουνιομουν σαν μεθυσμενη μεχρι την τελευταια λεξη που επεσα στον καναπε.Τα κοριτσια γελασαν."Και τι γλυκο θα φτιαξουμε;;;" ειπε η Ειρηνη,το χαζοχαρουμενο της παρεας."Κορμο με μπισκοτα oreo" ειπα."Τι ωραια!Τι ωραια!Τι ωραια!" ελεγε η Ειρηνη τραγουδιστα."Και πιστευεις οτι θα υπαρχει οταν ερθουν τα αγορια;;;" λεει η Κατερινα,η γλυκατζου της παρεας,ολο νοημα."Ναι!Καλα!Να φτιαξουμε γλυκο,να καψουμε το σπιτι,να ψοφισουμε μεσα στη φωτια,να μην προλαβουμε να τελειωσουμε τη σχολη,να χασουμε τα ωραιοτερα χρονια της ζωης μας,να.." πηγε να συνεχισει η Ξενια,η《φωνη της λογικη》της παρεας,ομως την σταματησα."Μα τι λες μωρε;!Ηλιθιο εισαι παιδι μου;!Δεν χρειαζομαστε καν φουρνο για να φτιαξουμε αυτο το γλυκο!" ειπα."Καλα ενταξει!Αρχιζουμε!" ειπε η Ξενια και μπηκαμε στην κουζινα.