D.O. [Notadan Hayatlar~1]

DO'nun Kadını

Ben hep dengesiz bir kadındım. Dengesiz  yürür, dengesizce konuşur, dengesizce severdim. Ve en son da hep dengesizce üzülürdüm.

Çok oyun severdim mesela. Çocukken hep dengesizce oyun oynardım. Bazen saklanbaç oynar gerçeklerimden saklanır, bazen de körebe oynar, iyiliklere kör olurdum.

Ama hiçbir gerçek bu kadar iyi ebe olamamıştı. Bu denli kolay çıkaramazdı beni saklandığım yerden.

Hiçbir gerçek bu kadar iyi değildi ebelikte. Tuttu söktü beni yerimden. Ve bir daha ulaşamadım yerime.

Hiçbir zaman bu kadar kör olmamıştım iyiliğe. Sonsuz bir siyahlıkta bazen kırılıp yansıyan bir kaç damla ışıktan ibaret olmamıştı hiçbir şey.

Ama artık notalar farklıydı.

Re kalın değildi.

Ardından gelen mi haddinden fazla mı incelmişti?

Ama do hâla ikiyüzlüydü.

İşte ben ve yaşadıklarımda notalardan ibaretti. Ben notalara aittim. Notalar hayatıma aitti.

Eğer bir fenerim olsaydı onu mi olmak için yakar ve özgürlüğüne uçururdum. Ama bana seçme şansı verilmemişti. Ve aniden kendimi DO'nun Kadını olarak bulmuştum.