Birliklerimiz başarılı bir ileri harekât gerçekleştirdi ve gelen yaralı sayısından anlaşılıyor ki bunun bedelini fazlasıyla ödediler. Aynı hikâye. Sabahleyin bomba hazırladık... 25 tane hazırladığımızda, tam yürüyüş düzenine geçmemiz ve arkadaşlarımızın dün gece ele geçirdiği tepeye çıkmamız emredildi. Oraya vardığımızda tepeye giden bir irtibat hattını kesmemiz, sonrasında da yarlıları aşağıya indirebilmemiz için siperlere doğru kazarak ilerlememiz gerekiyordu.
Sergiledikleri manzara ne kadar acıklıydı. Kocaman açılmış yaralarıyla neredeyse her yeri kaplayarak 20 saattir yatıyorlardı. Bazılarının iki bacağı kırıldığından dik yamaçlardan inerken çektikleri acı dayanılacak gibi değildi. Kısa zamanda onlara su, yiyecek ve mühimmat ulaştırdık ve az sonra, gece geri çekileceklerini duyduğumda şoke oldum. Yaralıların tamamı çıkarılmıştı ama vadinin yukarısından hâlâ bir nehir gibi aşağı akıyorlardı. Diğerleri sessizce geri çekilirken Norm Durack, J.Sinclair ve Self'i yürüyüşü yavaşlatıp rahatlamaları için geride bıraktık. Bu arada bütün mihimmat aşağıya indirilmiş, piyadeler geri çekilmişti; biz hâlâ yaralılarla uğraşıyorduk, bunu söylemek çok üzücü ama arkadaşlarımızın bir kısmı kendilerini emniyete almayı tercih ederek yardım etmeksizin ilerlemeye devam etti.
(Üsteğmen Small)
