Fake

*Meeting*

*Lei's POV*

We decided to meet in a mall. I really prepared myself to look pretty. I even wear a skirt even if its really not my style, I even put some make-up just to make sure im pretty just to impress him.

I waited almost an hour in our meeting place. I still manage to smile while waiting. Para incase na dumating sya maganda yung smile ko.

After an hour napansin kong kanina pa titig ng titig yung lalaking nasa kabilang side ng table ko. Nagagandahan ata sakin XD I was wondering nauna pa to sakin kanina pero wala pa din yung hinihintay nya? Tas the fact na he was looking at me intensely. Na-star struck ata sakin. Di kaya rapist to?! OMG! Well I didn't mind him nalang. I was busy thinking what to say to Ken when he arrive. Am I going to greet him?

I cleared my throat then whisper "Hi Beb! Ang tagal mo?" Nah nah too FC I said in my mind.

"Hi Ken /bow/" /shruggs/ Wala kami sa Japan di pwede.

I was very busy practicing when that guy on the other table approach me.

"Miss ikaw ba si Lei?" -He said while smilling. Putcha stalker ko ata to. Well he's cute pero mas gwapo Ken ko!

"Ahm ako nga, pano mo nalaman?" -I smiled back with a confuse look.

"Friend ako ni Ken, nagtext sya pinapasabing di sya makaka-punta emergency daw?" -He said while scratching his nape.

"How can I be sure? Mamaya niloloko mo lang ako?"

"Do I look like Im joking? Look"

Pinakita nya sakin yung cellphone nyang blackberry touchscreen na may sms na

Fr: Ken

Pasabi kay Lei di ako makaka-punta. It's an emergency please take good care of her.

After reading that sms I forced to smile then thanked that guy na naginformed sakin. I was about to stand up when this guy hold my hand. I froze.

"Ehem. Pasabi nalang kay Ken kung ano man yung emergency God Bless nalang. Uuwi nalang ako. Tumakas lang din kasi ako eh." I said to him with a forced smile.

"Pero sabi nya wag daw kitang pabayaan"

"It's not your obligation though. Pero thanks na den. I should better going. Bye~" -I waved at him.

As I walked away, I was really thinking. If it's an emergency why didn't he texted me? To inform me that he can't come? I waited for almost 2hours which is a miracle. I really hate waiting -_-

I was a meter away from the table i sitted a while ago when someone shouted.

"Beb!"

I was so nervous that time on the other hand very excited. I quickly turn my back to see my very handsome boyfriend. But to my suprise it was not my boyfriend, it was the guy earlier. I face him full of consiousness like WTH-is-happening-look.

"What?!" -I shouted angrily because I don't know anything.

"Sabi ko BEB! Ako to si Ken!" -He said with a slight smile then unti unting yumuko.

"Oh come'on please stop joking! I hate jokes" -I said then turn my back, then continue walking.

"Im so sorry beb I didn't meant to" -He start sobbing.

I was stuck like an ice. I don't know what should I react. Sa dami ng emotions ko hindi ko alam kung anong gagawin, sasabihin. Nablanko ako.

"Pakiulit? Namali ata ako ng dinig?" -Sabi ko pagkaharap ko sa kanya tas lumapit na rin ako baka kasi nabibingi na ko.

"Lahat ng sinabi ko totoo maliban sa

pagkatao at itsura ko."

"Wala akong naiintindihan. Sorry medyo slow HA-HA ayaw magsink-in" -Pinukpok ko yung ulo ko

"Beb niloko kita hindi ako yung mga picture na pinapasa ko sayo hindi ako si Ken Tamayo'ng nakilala mo sa itsura. Pero beb ako pa rin to ako pa rin yun boyfriend na minahal mo. Lahat ng sinabi ko sayo totoo lalo na yung mahal na mahal kita, itsura lang talaga at yung pangalan ang di totoo. Im so sorry beb."

Sinubukan nyang hawakan yung kamay ko pero iwinasiwas ko yun ng malakas. Tulala pa rin ako at wala sa katinuan. Wala akong maintindihan hanggang ngayon.

"Una wag mo kong tawaging Beb hindi ikaw ang boyfriend ko, Pangalawa wag mo kong hahawakan hindi kita kilala!"

Tumakbo ako palayo hindi ko alam kung san ako pupunta. Wala akong mainitindihan. Ano ba yung sinasabi nung weirdong lalaking yun?! Baliw ata yun! Umuwi ako agad at natulog bukas ko nalang iisipin ang lahat. Masyado akong nagisip ng husto ngayong araw. Nakakapagod.

*Ken's POV*

Tumakbo sya. Iniwan nya ko. Ha-ha what am I expecting? Matuwa sya? Bakit mas gwapo naman ako kesa sa mga picture na pinapasa ko sa kanya through FB. Pero di ko sya masisi, ako ang mali. Maling-mali yung ginawa ko. Panloloko pa rin yun. Napayuko nalang ako at nagpakawala na malaking sigh.

Wala naman akong gagawin dito sa mall kaya uuwi nalang din ako. Kawawa naman baby Lei ko naghintay ng 2hours sabi pa naman nya ayaw nyang naghihintay dahil mainipin sya pero naka-abot sya ng dalawang oras. Natawa ako magisa habang nagddrive pauwi naalala ko kasi yung mukha nya. Ngiting aso pfft HAHAHA halatang inip na inip pero pinipilit ngumiti. Ang cute nya. Buti nalang napigilan ko sarili kong kuritin sya.

Teka? Makukurot ko pa ba sya? Mukhang ang laki ng galit nya. Pano kung di nya na ko kausapin? Di ko kaya! Sana naman wag. Bat kasi ang bobo mo Ken?! Eh kung umamin ka nalang agad tiba?! Bago pa tumagal ng ganto! Aish. Pagkauwing pagkauwi ko nagshower muna ko tas tinext ko sya agad.

To: Beb Lei <3

Msg: Beb sana mapatawad mo ko.

Mukha namang sincere tiba readers?! Hindi ako mgaling sa pag-express ng feelings! Psh -_- Makatulog na nga lang. Wala akong mapapala sa pakikipag-usap sa utak ko.

*Lei's POV*

I woke up 6pm in the evening. Unang pumasok sa isip ko yung guy kanina. Totoo kaya yun? Di pa rin ako makapaniwala. Sinabi ko sa kanya dati na mukha syang poser. Lagi ko syang tinatanong kung sya ba talaga yun baka niloloko nya lang ako. Tapos ganto pala? Tiwalang tiwala pa man din ako sa kanya. Haha di talaga nagkakamali kutob ko.

Chapter 2 ongoing :)