23.Bölüm: Yeni Kız

7K 310 33
                                    

Ne zamandan beri bu kadar aksiyonlu bir hayatım vardı benim?

Ben bile şaşırıyordum.

Bir hafta önce öldü sandığımız Hande ortaya çıkmıştı,onun öncesi Serkan beni kaçırmıştı,Hande gelmese belki de Buğra ölmüş olacaktı.

Hande'nin ortaya çıkışı hepimizi şok etmişti.En çok da Buğra'yı etkilemiş olmalıydı.

Onu o günden sonra görmemiştim.Hande'yi alıp gitmişti.Yağız sayesinde haberim oluyordu nasıl olduğundan.

O korkunç günün sonunda Yağız beni eve bırakırken her şeyi anlatmıştı.

Serkan ve Hande'nin eskiden sevgili olduklarını öğrendiğimde çok şaşırmıştım.

"Peki sevgilisiyse neden Buğra kardeşimi öldürdün diyor?" diye sormuştum dayanamayıp.

"Hande'nin öldüğü yani öldüğünü sandığımız gece Serkan'la büyük bir kavga etmişler.Hande de o sinirle evden çıkmış.Arabayla giderken de kaza yaptı.Buğra bu yüzden Serkan'ı suçluyor."

Hande'nin neden kendini öldü gösterdiği merak konusuydu.Yağız'a sormuştum ama cevap alamamıştım.

Buğra'yla konuşmak istiyordum ama okula gelmiyordu,telefonu kapalıydı.

Oflayarak okula girdim.Dışarıdaki soğuk havadan sonra içerisinin sıcağı net bir şekilde belli oluyordu.

Ellerimi montumun cebine koyup sınıfa gittim.Sıla kafasını sıraya koymuş uyuyordu. Onun bu haline gülmeden edemedim.

Sert bir şekilde sıraya oturduğumda sinirle başını kaldırdı.

"Yavaş olsana kızım!"

"Uyandırdım mı? " dedim gülerek.

"Çok kötüsün ya."

Montumu çıkarıp askıya astım.

"Şu film gibi hayatınızda bir olay yok mu bugün?"

"Çok şükür yok."dedim göz devirerek.

Olanları Sıla'ya anlattığımda kısa çaplı bir kalp krizi geçirmişti.

"Hayret!"dedi önüne dönerken.

Hocanın sınıfa girdiğini görünce bende önüme döndüm.

Yoklama alınırken göz ucuyla Buğra'nın sırasına baktım.Boştu.

İç çekip önüme döndüm.

Kendime derse vermeye çalışıp kitabımı açtım.

Sınavlar yaklaşıyordu ve ben hiçbir şey bilmiyordum.Ne güzel!

Zoraki de olsa birkaç kelime sokmaya çalıştım kafama.

Nihayet zil çalıp işkence bittiğinde kitabı kapatıp üzerine kafamı koydum.

"Kalk kalk."dedi Sıla gülerken.

"Şehit oldum burada."

Sıla homurdanmamı duymazlıktan gelip beni sürükleyerek sıradan kaldırdı.

"Kantine gidelim mi?"

"Olur."dedim peşinden giderken.

Kantine girdiğimizde oldukça kalabalıktı.Okulun yarısı burada diyebilirdim.

Sıla ile birlikte boş bir masa bulup oturduk.

"Bir şeyler yesek mi?"dedi kantin sırasına bakarken.

"Bilmem ki."

O uzun sıraya girip beklemeyi hiç gözüm almıyordu doğrusu.

"Selam kızlar."

İmkansızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin