chatten

H1

 Ik zucht, ik schuif mijn wiskunde boeken van mijn houten bureau, ik heb vandaag al wel meer dan genoeg geleerd, wat denken die leerkrachten wel niet, dat we geen leven meer hebben misschien, of denken ze dat we robotten zijn die graag leren ofzo? Dan moeten ze dringend terug naar school want dat zijn we echt niet! Met veel moeite sta ik recht van mijn bureaustoel,  niet echt makkelijk om recht te staan als je twee uur niets anders gedaan hebt dan gezeten en geleerd. Ik trek mijn wit rokje met blauwe horizontale strepen terug recht.

In films zouden de mensen nu naar beneden gaan en hun klaarmaken om te gaan joggen, maar ik ben niet zo'n sportief type, eerder van de luie kant dus neem ik mijn laptop en ga terug in mijn bed zitten, waarom ook niet. Ik ga bovenop mijn bed zitten met mijn kussen tegen m'n rug. De zwarte laptop plaats ik op mijn schoot en start hem op. Het tekentje van de computer komt tevoorschijn net al het bekende muziekje dat natuurlijk ook niet mag ontbreken, na een paar minuten die voor mij altijd eeuwen lijken is hij fatsoenlijk opgestart. Natuurlijk is het eerste wat ik doe facebook opstarten, het is zo'n beetje mijn sociale leven.

Ik rol met mijn ogen als ik drie meldingen heb en ze alle drie spelletjesverzoeken zijn, hebben ze nu nog niet door dat ik geen spelletjes speel? Ik check snel wie er allemaal online is, mijn vriendin is er al niet, jammer. Ik scrol wat naar beneden maar snel verveel ik me er al door, is er niets anders dat ik kan doen? Ik denk even na, mijn vriendin had het sinds kort nog over een chatsite, laten we die maar eens opzoeken, misschien leer ik wel iemand interessant kennen, of niet, ik heb toch niets anders te doen. In het zoekbalkje type ik de naam van de site en druk op 'zoeken'. Er verschijnen een hele hoop zoekresultaten op mijn scherm, ik druk het eerste aan en krijg dan een schermpje met een typebalkje.

Vreemde: Hey, verschijnt er op mijn scherm.

'Heey', schrijf ik terug.

'Alles goed met je?'

'Ja met jou?' stuur ik terug.

'Ook goed, hoe oud ben je?'

'16... jij?'

'32, vind je het erg?'

Ik staar naar mijn scherm, natuurlijk vind ik dat. 'Ja...'

'Oh' en dan staat er op mijn scherm dat hij het gesprek verlaten heeft, ik rol met mijn ogen, vriendelijk. Ondertussen heb ik al een andere vreemde.

Deze stelt net dezelfde vragen en zegt niet dat hij 32 is maar hij is ook 16, daar ben ik blij om. Ik vraag met nog wat dingen en hij ook aan mij, hij is echt een leuke jongen eigenlijk. Ik weet niet hoelang we aan het chatten zijn geweest maar nu weet ik echt veel van hem, net zoals hij van mij. We wonen blijkbaar maar een uurtje rijden van elkaar. 

'Kim! Kom je eten? hoor ik vanuit de keuken mijn moeder roepen.

*Jahaa', roep ik terug.

Een beetje teleurgesteld zeg ik tegen Liam dat ik weg moet. Net als ik wil afsluiten stuurt hij nog iets. 'Wacht even Kim.'

Ik wacht nog even tot hij nog iets stuurt. 'Hier is mijn email adres, stuur je nog iets? Ik wil graag contact houden', zegt hij. Ik glimlach. 'Is goed', stuur ik terug, 'byebye.'

Ik sla het emaiadres nog snel op en klap mijn zwarte laptop dicht.

Ik kruip nu nog met meer moeite uit mijn bed dan daarstraks van mijn stoel. Ik strijk mijn rokje glad en begeef me naar beneden. Ik open mijn kamerdeur en kijk recht in de grote spiegel die in de gang hangt. Mijn bruine golvende haar hangt over mijn schouders en ligt een beetje in de war. Mijn helder blauwe ogen staren me aan. Ik kam met mijn handen door mijn haren die nu al wat minder warrig ligt. Ik slenter de houten trap af en wandel de keuken binnen, het ruikt hier heerlijk naar spaghetty.