Dramione. Wrong love?

Hoofdstuk 25: terug

Ik zit in een van de stoelen bij de open haard te lezen en werp een blik op de lege stoel naast me. Ik vraag me af wanneer Draco weer terug komt. Hij is al bijna twee weken weg en de vakantie is bijna voorbij. Ik denk aan zijn zachte lippen, zijn haar, dat bijna verdrinkt in de grote hoeveelheden gel die hij erin smeert en zijn storm grijze ogen, als de deur van de kamer openvliegt. Heel even denk ik dat het Ron is, die me naar de leerlingen kamer van Griffoendor komt slepen om weet-ik-veel-wat te doen, maar als ik kijk wie er in de deuropening staat, zie ik dat het Draco is. Zijn haar zit door de war, zijn jasje zit niet keurig recht als altijd maar hangt losjes en scheef over zijn schouders en zijn overhemd hangt uit zijn broek. Voor mensen die hem niet kennen ziet hij er waarschijnlijk uit als een gewone dreuzel, maar Draco zou zich nooit zo kleden. Snel sta ik op en loop naar hem toe.
"Draco Malfidus," ik kan het niet helpen om boos op hem te zijn. Hij is twee weken weggeweest zonder me een brief te schrijven, zonder me te vertellen waar hij was of wat hij aan het doen was. "Waar ben je geweest, wat heb je gedaan en waarom zie je er zo uit?" Draco lijkt opgelucht, wat niet is wat ik wilde bereiken, en rent zo'n beetje op me af. Voordat ik ook maar iets kan doen, neemt hij me in zijn armen en begraaft zijn hoofd in mijn schouder. Hij ruikt naar zweet en sigarettenrook. Ik heb Draco's omhelzing de afgelopen twee weken heel erg gemist, maar ik duw hem snel weer van me af als ik die geur ruik. Ik geef hem een stomp op zijn arm en Draco's gezicht vertrekt heel even.
"Waar was dat voor?" Vraagt hij.
"Draco Lucius Malfidus, waarom ruik je in godsnaam naar sigarettenrook? Je zou toch beter moeten weten," ik moet proberen om niet te schreeuwen. Hij weet toch dat roken slecht voor hem is? Een scheve grijns verschijnt om zijn lippen en hij trekt me in een stevige knuffel.
"Je hebt geen idee hoe erg ik je heb gemist," fluistert hij in mijn oor. Ik duw hem weg en kijk hem boos aan. Hij lacht kort.
"Het is niet van mij," zegt hij. "Ik zal je straks alles vertellen, maar eerst wil ik even gaan zitten," nu pas zie ik hoe moe hij eruit ziet en ga naast hem op de bank zitten. Draco laat zijn hoof op mijn schouder rusten en al snel valt hij in slaap.

Hey, het spijt me heel erg dat ik niet sneller heb geüpdatet, maar ik had het echt heel druk op school. Ik zal in ieder geval proberen weer vaker te updaten en wat langere hoofdstukken te schrijven.

Xxx