--79,

3.2K 193 33
                                    

"Rachel?"
"Urgh,"
"Het is al half een s'middags,"
Ik kreunde. "Laat me slapen!"

"Ik had plannen,"
"We hebben de hele dag nog." Ik draaide mijn hoofd om, van hem weg.
"Niet als jij de hele dag gaat slapen."
"Ugh, ik heb een kater."
"Dat had ik al verwacht."
"Nou dan! Laat me slapen!" Zei ik geïrriteerd.
David zuchtte. "Ik denk dat ik dronken Rachel liever heb dan kater Rachel." Zei hij zacht.
"Jezus, kun je een keer je kop dichthouden?!" Ik wilde hem slaan om zijn mond dicht te snoeren, volgensmij was ik erg chagrijnig vandaag.
"Het spijt me voor het feit dat ik aardig voor je probeerde te zijn,"
"Als je aardig had willen zijn, had je me moeten laten slapen."
"Ik had aardig kunnen zijn als jij je gisteravond niet dronken had gezopen en je nu geen kater had gehad waardoor je me afzeikt!" David's stem werd luider en ik schrok licht, maar liet niets merken. Ik opende mijn ogen en draaide mijn hoofd weer naar hem toe.

"Was ik erg dronken?" Vroeg ik toen rustig en zacht.
"Je wilde je uitkleden in de auto."
Ik grinnikte, stopte snel toen David me bloedserieus aan bleef kijken. "O,"

Stilte.

"Heb ik gisteravond erg verpest?"
"Eigenlijk, was jij degene die alles op gang hield."

"O,"

David keek geïrriteerd en boos en ik slikte. "Sorry."

"Right,"

"Wat wilde je gaan doen?"
Ik mocht dan wel knallende koppijn hebben en misselijk zijn, ik had David weer eens afgezeikt en ik voelde me schuldig.

"Niks, laat maar," mompelde hij terwijl hij weer recht ging staan.

"Dave, kom op,"

"Rachel, ik heb er geen zín meer in, láát maar." Hij liep met zijn handen in zijn haar naar de badkamer en smeet de deur dicht.

Goed gedaan Rachel, echt, kan niet beter. Je bent nog geen 5 minuten wakker en je begint al.

Ik zuchtte, stond op, probeerde mijn evenwicht te bewaren, sloeg mijn armen over elkaar omdat ik het koud had en liep naar de badkamerdeur.
De deur zat op slot en ik zuchtte zacht.

"Dave?"

Geen antwoord.

"Sorry, ik ben een bitch. Doe alsjeblieft de deur open."

Geen antwoord.

"Dave? Kom op nou," ik begon weer gefrustreerd te raken.

Als David en ik beide een kort lontje op hetzelfde moment hebben, komt het nooit goed.
Voorbeeld; nu.

"Jezus Dave, doe die deur gewoon open als ik het probeer goed te maken!" Rustige Rachel was van de aardbodem verdwenen.

Merry tweede kerstdag.

"Misschien moet je eerst kijken of ik de deur al open gedaan heb voordat je alweer begint te zeiken!" Schreeuwde hij terug.

Ik keek naar het slot, wat nu open was.

"Nou, laat maar! Ik heb al helemaal geen behoefte meer om lief te doen!" Schreeuwde ik terug.

"UUGGGH," kreunde David uit irritatie.

"UUUGH," kreunde ik uit irritatie.

Soms leken we best wel op elkaar.

Ik stampvoette naar de kledingkast en trok er een broek uit. Ik trok die boos en gefrustreerd aan, waardoor ik alleen maar meer de mist in ging en alleen maar gefrustreerder werd.
"KUTBROEK."

Toen mijn broek aan was stapte ik in mijn sneakers, pakte ik mijn mobiel en portemonnee en liep stampvoetend de kamer uit.

"VEEL PLEZIER IN JE EENTJE, LUL."
"JIJ BITCH." Schreeuwde David terug.
Ik smeet de deur achter me dicht en stampvoette naar de liften toe. Toen de liften voor mijn gevoel niet snel genoeg opengingen kreunde ik opnieuw geïrriteerd en besloot ik trap te lopen. Vanaf de bovenste verdieping.

Stampvoetend liep ik de trap af en hijgend kwam ik uiteindelijk in de lobby, waar ik gefrustreerd met opeengeklemde kaken op een stoel ging zitten. Ik was zo gefrustreerd dat ik alles en iedereen om me heen kapot wilde maken en heel hard wilde schreeuwen.
Ik had mijn sleutels niet meegenomen, dom paard.
Jezus, nu kon ik niet weg met de auto én niet meer terug de kamer in.
Stom stom stom wijf.

"UUUGH," kreunde ik nog eens, waardoor iedereen die langsliep of achter de receptie stond naar me opkeek.

"WAT MOET JE? LAAT ME MET RUST."

Ik bleef gefrustreerd zitten tot ik me wat meer kalm voelde en er schuldgevoel opkwam.
Jezus ik heb weer eens iets verziekt.
Jezus ik zit David altijd te stangen en verzieken. Net zo lang tot hij er een keer helemaal klaar mee is.

Toen ik na misschien een uur David voorbij zag lopen stond ik op en greep ik zijn arm. "Geef mijn sleutels."

"What the fuck? Laat me los!"

"Ik zéi, geef. Mijn. Sleutels!" Schreeuwde ik.
(By the way, iedereen keek ons aan, echt.., iedereen...)

"Ik heb jouw sleutels niet verdomme!" Schreeuwde hij. "En laat me godverdomme los!" Hij trok zijn arm los en ik kreunde gefrustreerd.

"Wat een klootzak ben jij toch!"
"Zegt de grootste bitch uit fucking Amerika!"
"Klootzak!" Schreeuwde ik terwijl ik hem een duw gaf.

Op dat moment kwam een hotelmedewerker tussen ons in staan.
"Jullie kunnen dit of uitvechten in jullie hotelkamer, of stoppen, en anders zet ik jullie persoonlijk uit het hotel."

"UGH," schreeuwde ik terwijl ik naar David keek.
"Ik kan gewoon niet meer naar jou kijken!" Schreeuwde ik naar hem.
"Dat is mooi, want ik ook niet naar jou!"

"Ik ben je zó zat! Klootzak! Ik wil je nooit meer zien!" Schreeuwde ik.
"Mooi, ik jou ook niet!" Schreeuwde hij terug.

Ik merkte op dat ik zijn trui aanhad en gilde. "En ik hoef jouw verdomde trui ook niet!" Ik trok zijn trui uit en smeet het naar hem toe, waardoor ik in mijn BH stond.

"Mevrouw..," zei de hotelmedewerker.

"Ja, jezus! Ik heb gehoord wat je zei!"
Ik keek naar David. "Geef me de kamersleutels!"

"Wie zegt dat ik ze aan je geef?!" Schreeuwde hij terug.

Niks leuker om naar een ruziënd koppel te kijken met een bak popcorn.

"Klootzak!"

"Ik verzoek jullie nu-"

"GEEF ME DIE VERDOMDE KAMERSLEUTELS!"

"BITCH!" Hij smeet het kaartje waarmee je de hotelkamer opent naar me toe en ik pakte het van de grond.

"IK HAAT JE!" Schreeuwde ik.
"MOOI! IK JOU MEER!" Schreeuwde hij terug.

Toen hijgde David en terwijl hij op adem van het schreeuwen kwam zei hij; "als ik terugkom wil ik dat je weg bent. Ik ben er helemaal klaar mee," onder zijn adem. Hij klonk dreigend en ik werd er alleen maar bozer van.

"KLOOTZAK!"
"BITCH!"

Ik perste mijn lippen op elkaar en draaide me toen om, liep stampvoetend een lift in waar mensen net uit kwamen lopen. Toen de liftdeuren dichtgingen realiseerde ik pas wat er was gebeurd.

En ik zakte op de grond.
En ik begon te huilen van frustratie.
En ik gilde van frustratie.
En ik huilde nog meer van frustratie.
En toen de liftdeuren openden stond ik snel op en liep ik stampvoetend en huilend naar de hotelkamer, opende de deur, smeet het dicht en ging op de grond zitten.

Jezus christus.
Ik haat David.
Of niet.
Ik haat mezelf.
Of niet.

UUUUUGH

Lol, ik had echt zin in een ouderwetse ruzie. Hehe.
Nog iets; ik heb zitten denken over een vervolg voor dit boek en ik weet nog niet óf ik het ga doen(laat even horen als je dat leuk vind), maar ik heb wel alvast zitten nadenken over een paar titels. Ik wil het sowieso met 'fuck,' laten beginnen, omdat dit boek dat ook doet en idk vind ik leuk of zo. ik dacht eerst aan 'fuck, I know I'm in love.' maar ik weet niet of ik dat wel echt leuk vind. Iemand suggesties?
By the way, ik wil niet iedereen meteen hoop geven over het feit dat ik een vervolg ga schrijven want ik weet nog niet zeker of ik het ga doen, ik neem alleen alvast voorzorgsmaatregelen:p

V & C & follow

Fuck, I think I'm in love. I (DUTCH)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu