Soğuk sevdam

İHANET BİTMİYOR KI SENDE

Yeter sevdiğim yeter. Bitsin bu ıstırabın artık yeter. Ben bittim artık ben tükendim. Allah şahidim inan çekecek çilem kalmadı,  gözyaşlarım akmıyor artık. Onlar da tükendi. Yalvarırım yeter acıtma canımı. Bir ihanet yüreğime sığmadı , aklım kalmadı , sabrım bitti yok oldu. İkincisi ağır gelecek bu darbe katlanılamaz. Yeter .

Görmüyor musun gözlerinin önünde eridiğimi, acılarımdan görünmüyor artık bedenim , her yanımı yara bere içinde bıraktın. Kendime nefes almaya yetecek yer bırakmadın. Nefesimi aldın hala daha ıstırap veriyorsun bu insanlık değil. Böyle cani olamazsın sen. İnanmıyorum bu sen olamazsın. Bilerek yakmazsın canımı sen benim, nasıl geldin bu hale. Nasıl bu kadar kör olabildin, nasıl acı verebiliyorsun sen bu seven kalbime. Kanser gibisin kanser. Yavaş yavaş tüm vucuduma, bedenimi öldürüyorsun her geçen gün. Yaralarım kapanacağı yerde daha çok açılıyor kabuk bağlamıyor bıraktığın hiç bir yaram. Kanıyor , kanıyor. Het yeri kana buluyorum ama bir tek sana gösteremiyorum yaramı.

Bugün öldüm ben. Bir kere ölmez miydi bir insan, ölü olan biri bir daha vurulunca dirilip yine mi ölürdü, sahi ne olurdu ölümden sonra .. Ben ikinciye öldüğümü hissettim bugün. Ölünmediğini hissettim bugün. Canımı söküp aldılar o an sanki. Sanki kalbimi parçaladı bir güç , boğuldum ben o an. Sanki boğazıma yapıştı bir el,  nefesim tutuldu. Konuşamadım...!

Sen darbelerden çekinmiyordun. Vurduğunu bile bile can yaralarıma dokunuyordun. Ne yapacaksın merak ediyorum bütün okulu mu tavlayacaksın. Güç denemesi mi yapıyorsun bu da şimdi nereden çıktı. Bu kızı nerden buldun anlamıyorum ben biliyor musun artık seni anlamıyorum. Bu sefer farklı biri.. Sana inanamıyorum artık ben. Hadi diğerini anladık bir hevesti öyle yada boyle bir kapılmaydı gittin belki. Peki benim seni sevdiğimi bile bile neden benim acılarımı kanatıyorsun ? Benden ne istiyorsun sen ..?? Neden geldin göz önlerime, gidip başka yerde yapsaydın ya bunları. Neden benim karşımda yapıyorsun neden . Acı çekmem hoşuna mı gidiyor hiç üzülmüyor musun...!!! Ne oldu biliyor musun ... Sen karşımda ona sarılırken , başını onun omzuna koyarken benim ölümümü imzaladın. Bu oldu. Sen benim gözümün içine baka baka, beni yok sayarak ona dokunurken sen beni ateşe attın kalbimi yangın yerine döndürdün tekrardan. Yapma artık.. Ne zaman bitecek bu ıstırap ne zaman bu yangın sönecek. Ben ne zaman unutacağım seni. Ne zaman gözyaşlarım dinecek ne zaman...

Ordan nasıl kalktım inan ben bile bilmiyorum.  Daha ne kadar seyirci kalabilirdim daha ne kadar bu iğrençliğe bu şerefsizliğe katlanabilirdim... Bilmiyorum. Kalkıp o yolda nasıl yürüdüm. Bilmem. Eve gelirken boğazım kaç kere düğümlendi ve insanların ortasında ağlamamak için dudaklarımı kaç kere sıktım. Hatırlamıyorum. 

Hiç böyle boşlukta kalmamıştım açıkçası. Hiç böyle bile bile göz göre göre bir uçurumdan aşağı atlamamıştım. Sonumu göremiyordum. Senin ise mutluluğun umursamazlığın beni çileden çıkarıyor. Ya ben sana ne kötülük ettim be adam ! Ne kötülük ettim de böylesi hıncını çıkarırcasına depremler yaratıyorsun gönlümde. Ne diye zulüm ediyorsun bana ne diye kanatıyorsun her gün biraz daha. Anlamadım. Anlamayacağım.

Kendimi çok sıktım ağlamamak için. Çok direndim gözyaşlarımla ama dayanamadım biliyor musun. Yolda koyverdi gitti duygularım kendini. Bir boşluktan düşüyorum sandım o an. Gözümün önünden bir an olsun gitmedi o sahneniz. Yutkundum yutkundukça boğazım düğümlendi, söyleyemediklerim acıttı içimi. Kendimi bir arabanın önüne atmak istedim o an. Ben seni her şeyinr rağmen uzaktan uzağa sevmeye razı olmuşken senin bu acımasızlığın yara oldu düştü canımın ortasına. Yeter diyordu artık içim ölmekten beter diyordum artık yeter.

Ayaklarım beni taşıyamayacak kadar güçsüz düşmüştü. Eve nasıl geldiğimi bilmiyorum. Odama girer girmez tüm biriktirdiğim nefreti kustu sanki şu gözyaşlarım. Kaç saat ağladım bilmiyorum. Ağladıkça açılmadım daha da kapandı yollarım. Daha da boğuldum söyleyemediklerim arasında sıkışıp kaldım. Ne yapacağımı bilmiyordum artık ben. Bir an önce içimdeki herşey son bulsun istiyordum bir an önce bitsin herşey. Bende senin gibi unutmuş gibi bile değil de aynı sen gibi hiç yaşanmamış farzedeyim.

MÜMKÜN MÜ...