just a dream of one direction

#56

Amy pov:
ik zit al weken te oefenen voor de audities van de x factor, iedereen van de 1D family mag bij mij backstage staan behalve Louis, die zit in de jury. Ik zit op mijn kantoor samen met Dani. 'Aller aller aller liefste Danielle!!! Ik wil je iets vragen: Wil jij' Ik zit geknield voor haar. 'Wil jij voor mij wat water halen?' Ze lacht en loopt naar mijn koelkast, ik sta weer in de geluiddichte kamer aan de andere kant van het glas, we zijn bezig met het opnemen van mijn lied, Danielle is de enige die het al heeft gehoord, ze vind het helemaal geweldig. Ik heb het opgenomen en het op een cd gezet. Ik loop de geluiddichte kamer uit en neem een grote slok water, 'kom we gaan naar de mac :D' zeg ik vrolijk. 'Oki' zegt Dani vrolijk en we lopen samen mijn kantoor uit, ik doe hem op slot. We zitten in mijn nieuwe auto, Dani wou zo graag rijden dus dat mocht wel, onderweg naar de mac zie je haar genieten! We komen aan bij de MacDonalds. 'Een salade graag' Zeg ik. 'Doe mij maar een big mac menu met, Frietsaus en Sprite, en een, Mac kip menu' ik kijk haar aan en lach, maar ze gaat gewoon door. 'Ook met frietsaus en Sprite graag. we rekenen af en gaan naar een tafel, ik wil mijn sla open maken maar Danielle pakt hem af, ze ruilt hem voor de mac kip menu. 'Heyy!' Zeg ik. 'Eten' beveelt ze me. Ik eet het braaf op. Het komt bijna mijn strot uit, ik kan het gewoon niet doorslikken, het past gewoon niet meer in mijn gekrompen buik. 'Als jij niet eet dan bel ik Louis op' dreigt ze. 'Als je het waagt' sis ik. Ik stop snel alles in mijn mond en probeer het door te slikken. Maar het gaat niet, ik ren naar de wc en kost het allemaal uit. Dani komt de wc binnen gerend, als ik niemand anders hoor dan open ik de deur, ik begin te huilen, 'sorry Danielle maar ik krijg het gewoon niet door mijn keel, ik probeer het echt waar!' 'Maar Amy...' Ze kijkt geërgerd om als er iemand binnen komt, 'dit bespreken we wel ergens anders' we lopen naar buiten en stappen in de auto. We rijden naar mijn werk. We lopen mijn kantoor in en ploffen neer op de zitzakken. 'Amy?' 'Ja?' 'Ben je nog steeds aan het afvallen?' Ik kijk schamend naar de grond. 'Ja' fluister ik. 'Maar Amy denk aan je kinderen, drie zijn er misschien niet echt van jou maar ze groeien wel op met jou als moeder en Louis als vader, denk aan hun, als hun een moeder hebben die anorexia heeft, dat is voor hun ook niet leuk, dadelijk is dat het eind van je leven, denk aan Louis hoe verdrietig zou hij wel niet zijn' 'ik weet niet eens of hij echt van me houdt.' Zeg ik. ze lijkt even stil, 'Amy! Louis houdt van je! zeg dat nog een keer en ik ga naar hem toe en vraag het hem persoonlijk!' 'Oke' zeg ik uitdagend. 'Ik weet niet eens ze-' Danielle drukt haar hand op mijn mond. 'Ik heb geen zin om nu weg te gaan' ik lach. Danielle praat verder, 'Louis zou zich opsluiten op zijn kamer, misschien wil hij als jij weg bent, ook wel weg, stel je dat een voor, ik weet het dit is jou drug, maar je moet afkicken. Een ziekte mag jou leven niet afpakken, lieve Amy ik weet wat jij doorstaat, ik heb het zelf ook gehad, maar ik heb er ook tegen gestreden en kijk mij, ik ben een sterke vrouw geworden, dadelijk verpest je hiermee je droom! En wat is je droom?'