my new stepbrother // l s ✓

|021|

Michael is bij Harry en ik zie ze praten. Een steek van jaloezie gaat door me heen. Nu weet Michael natuurlijk dat Harry op jongens valt, als hij ook op jongens valt en ze worden verliefd op elkaar..

Mijn snikken worden alleen maar harder en ik verstop mijn hoofd tussen mijn knieën.

-

Louis.

Ik wil net naar school fietsen als ik zie dat mijn band lek is, ik zucht en zoek Harry. Ik loop naar binnen en vind hem daar, net zijn jas aantrekkend. De school heeft het hele verhaal gehoord en besloten dat ik weer gewoon naar school mag.

"Zou ik achterop mogen?" mijn stem slaat over en ik kijk hem nerveus aan.

Hij fronst. "Hoezo?"

"M-mijn band is lek" zeg ik zacht. Ik weet eigenlijk niet meer of we met elkaar hebben of niet. En ik ben te laf om het te vragen.

"Ja, is goed" zegt hij zonder enige emotie in zijn stem.

-

Ik stap zijn scooter af en loop naar binnen, ik heb weer niemand nu ik ruzie heb met Harry.

Ik zucht en ga weer in mijn vertrouwde hoekje zitten. Er loopt een traan over mijn wang als ik Zayn weer aan zie komen lopen.

"Dus je hebt met Harry?" lacht hij en hij knielt voor me neer. Ik knik.

"Zozo, het nerdje is zijn tong verloren" lacht hij waarna hij me een trap geeft. Ik zie Harry voorbij lopen. Hij ziet ons maar hij loopt door.

Waarom? Hij zou er toch altijd voor me zijn? Ik heb me nog nooit zou verdrietig gevoeld. Er volgen nog een aantal klappen van Zayn en het enige wat ik doe is huilen.

-

Als ik uit school kom zie ik dat Harry al weg is, ik zie zijn scooter niet meer staan en zucht. Ik bel mijn ouders en krijg de voicemail waarna ik Harry bel en ook de voicemail krijg.

"Harry, het spijt me voor wat ik allemaal heb gedaan maar kom me alsjeblieft ophalen. Ik heb zoveel pijn, overal in mijn lichaam. Geestelijk ook, en.. alsjeblieft!" spreek ik huilend in.

Als ik na een half uur nog niemand zie aankomen besluit ik maar te lopen. Na twee uur kom ik aan en val ik huilend op de bank.

"Louis, waar was je?" Harry komt de woonkamer ingelopen.

"I-ik moest lopend naar h-huis" snik ik.

"Fuck, sorry helemaal vergeten. Fuck, het spijt me zo erg" zegt hij gefrustreerd. "Heb je heel dit eind gelopen?" ik knik.

"Louis, het spijt me zo erg" hij tilt me op en zet me op zijn schoot. Ik heb de energie niet meer om tegen te stribbelen. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en hij wrijft over mijn rug.

"W-waarom hielp je m-me niet?" hij zucht.

"Ik weet het niet, ik was boos op je en- sorry, ik dacht dat ik je verloren was. Ik was zo boos op je, zo boos baby" mijn snikken worden steeds zachter.

"Heeft hij je veel pijn gedaan?" ik knik tegen zijn schouder aan.

"Die klootzak" gromt hij waarna hij een poging doet me van hem af te zetten.

"Nee Harry, blijf bij me, alsjeblieft" hij zucht.

"Ik blijf bij je Lou, ik laat je nooit meer gaan" hij geeft een kusje op mijn voorhoofd.