Gambadis Çemberi

Bölüm 27 /Güçlerin birleşimi.. (2. kitap)

Merhaba arkadaşlar,

Bu bölüme kadar okuduysanız az çok bu hayal dünyasını sevmişsiniz demektir. Bu yüzden zevkli bir şekilde okumalar diliyorum. Kafanızda çok soru işareti olduğunu biliyorum. Aklınıza takılan özellikle aydınlatılmasını istediğiniz noktalar varsa.. sorabilirsiniz. Fakat bu bölümde bu zamana kadar olan tüm soruların cevaplarını bulacağınızı biliyorum. 26. bölüm aslında 1. kitabın bitimi olarak düşünebilirsiniz. Birinci kitabın ismi 'Gambadis çemberi'. olarak devam ederken... İkinci kitabın ismi 'Güçlerin birleşimi' olarak belirledim. Ayrı ayrı kitap oluşturmadım. Buna gerek pek duymadım. buradan yazmaya devam ettireceğim. Herkese tekrardan iyi okumalar :)

---------

Her son bir başlangıç derler..

O zaman.. her başlangıç bir son eder..

Her başlangıç yeni bir hayat yaratır aynı bedende..

Sadece kişi farkında değildir bu durumun..

-----

Lonea gözlerini ani şekilde açıp, kafası ve gövdesini ileri doğru götürdü istemsizce.. derin nefes aldı.. Tekrar aynı pozisyonuna döndü.. Ağzından istemsizce tek bir kelime çıktı.. ''12. ay. ''

Nerede olduğunu anlamaya çalıştı..

Usulca kafasını çevirerek yattığı yerde etrafına baktı.

Görüşü bulanıktı... zaten baksa da çok bir şey göremeyecekti.. karanlık hakimdi..

Yakınlaşan sesler duyuyordu fakat sesler birbirine girmişti. Bir anda tren geçti 25 metre kadar uzaklığından. Kafasını tutarak doğruldu..

Bir metro yerindeydi.. İki metro durağı arasındaki boş ve tamir için kullanılan noktadaydı. Burayı teknisyenlerin arada gelerek kullandığını hatırlamıştı. Etrafına baktı.

Kafasını sağ eliyle tutup arkaya doğru ensesine kadar götürerek çekti ve soluna döndü. Geçen treni izledi.

-Kahretsinnnn'. (Usulca fısıldadı)

'Ne kadar süredir bu haldeyim?'

Ayağa kalktığında dengesizleşti.. Ellerini iki yana açarak dengesini sağlayacak bir süre öyle kaldı. Bitkin düşmüştü..

'Uzun zamandır diye fısıldadı kendi kendine.. ' Kafasını sağa sola eğerek çatırdattı. Bulunduğu noktayı sadece birkaç duvar lambası aydınlatıyordu.. Kafasındaki seslerin hakimiyetini kurduktan sonra köşedeki farelere gözü gitti. yemek arayışlarını izledi.

--Şimdi ne yapmalıyım? (üzerindeki tozları sirkeledi. üzerinde siyah sıkı bir kot .. hafif açık renk bir kazak ve montu vardı.)

Lonea gördüğü görüyü hatırlamaya çalışıyordu fakat tam anlamıyla parçaları birleştiremiyordu.

Gidecek hiçbir yeri yoktu.. Aslında.. gidecek bir yeri vardı.. Nereye gitmesi gerektiğini gayet  iyi biliyordu. Uyanmadan önce gördüğü son olaylarda, şehir merkezinde birini hissetmişti. Oldukça güçlü birisi.. Bir büyücü.. ve sadece duruyordu.. Bunun tek anlamı olabilirdi.. belki de olanları izliyordu. Yani olan olayları.. Hissettiği kişiyi tam olarak görememişti. Baygındı.. Aslında Sadece oradaki bedeni baygın olduğundan. Bedeninden çıkarak ruh gibi ortalıkta dolaşmıştı.. Lonea sadece olanları izliyordu . Herkes ölmüştü. Kaybedilen canlar için üzülmemişti. Savaş alanında bu durumlar normaldi. Masum insanlar her zaman ölürdü. İnsanlar.. doğar yaşarlar ve ölürlerdi.

Gördüğü insanlarla gerçek hayatında karşılaşmamıştı.. Ne loganla.. ne amirayla.. ne ritayla... yada daha önce ki gördüğü görülerindeki kişilerle.. Fakat bir kızın ruh tarafından kaçırıldığını yada bazı kabilelere göre kaçırılacak olan 12. Ayda doğan bir kızdan, eski ihtiyarların bahsettiğini hatırladı.. Acaba onlardan mı etkilenmişti bu görüsünü görürken..?