That One Guy

2.

Vandaag is het de 1e dag van de zomervakantie, mijn ouders hebben besloten om 4weken op vakantie te gaan naar Frankrijk en ik moet mee ''afleiding is goed voor me'' zeggen ze. Tss.. Geloof je het zelf.. Ze zijn gewoon bang dat ik hier elke avond een feest ga geven. Wat eigenlijk nog niet zo'n slecht idee is..
Ik heb ze nog geprobeerd over te halen of ik thuis mocht blijven, maar dat was gewoon kansloos. Ik moet mee, punt. Gezellig, dat word dus 4weken lang het geruzie van mijn broertje en zusje aanhoren...
Bij dat idee krijg ik al vlucht gedachtes!

Ook moet ik 4 weken lang mijn 2 beste vriendinnen missen. We zijn erg close samen en weten alles van elkaar. Morgen vertrekken we naar Frankrijk, dus ga ik vanmiddag met mijn vriendinnen naar de stad.

Beneden hoor ik allerlei lawaai, dat zullen mijn broertje en zusje wel weer zijn die zoals gewoonlijk achter elkaar aanzitten. Zuchtend sla ik mijn deken van me af en stap uit bed.
Vlug haal ik een hand door mijn haren.

Ik loop vervolgens naar de badkamer, ik draai de douche open en stap in de douchecabine. De warme stralen voelen goed op mijn huid, ik kijk naar mijn lichaam, ben ik niet te dik? Is dat de reden dat Jules het uitgemaakt heeft? Ik ben gewoon te dik! Een traan rolt over mijn wang. Snel veeg ik hem weg, ik moet over Jules heen komen.. Ook al weet ik dat het erg lastig gaat worden. maar ik heb geen keus, het moet.

Ik schrik wakker uit mijn gedachtes als er op de deur hard geklopt wordt. 'Wat?!' Roep ik misschien net iets te bot.

'Doe even normaal jij' hoor ik aan de andere kant van de deur. Oeps.. Het was mijn moeder.

'Wat is er dan?' probeer ik nu iets rustiger te zeggen.
'Schiet even op, ik wil nog even douchen voor ik weg ga'
'waar moet je heen dan?'
'ik moet vandaag nog werken'
'oke, ben bijna klaar'
Raar.. Morgen gaan we op vakantie en ze moet vandaag nog werken.

Ik draai de douche dicht en droog me af. Na zo'n 10 minuten doe ik de deur open. Verbaast kijk ik naar de geïrriteerde blik van me moeder. Ik kan het niet laten en zeg 'Met het verkeerde been uit bed gestapt?' achter me hoor ik ineens gelach, ik draai me om en zie mijn broertje op de overloop lachen. Wanneer hij mijn blik ziet rent hij direct de trap af naar beneden.

'Jij zou eens wat korter moeten douchen en die brutaliteit van tegenwoordig accepteer ik ook niet meer van je!' zegt mijn moeder terwijl ik me weer naar haar toe draai.
'Zal er de volgende keer aandenken' zeg ik nonchalant en loop me slaapkamer in. Ik loop naar me kleding kast en open hem. Na lang kijken besluit ik een korte broek met daarop een hempje aan te trekken.

Ondertussen is het half 11, half 2 heb ik afgesproken met Amy&Daphne, mijn 2 beste vriendinnen. Als ik beneden kom is mijn broertje aan het gamen en mijn zusje schrijft in haar dagboek. Ik pak een boterham en smeer er jam op.
'Sinds wanneer eet jij jam?' vraagt mijn broertje verbaasd.
'Sinds ik dat wil'
'Nou, ook al met het verkeerde been uit bed gestapt?'
'Hou je mond' zeg ik duidelijk geërgerd.
'Oké, oké'

Ik zet mijn bord in de vaatwasser en loop richting de trap.
'Britt?' weer mijn broertje.. Ik draai me om en loop richting de kamer 'Als je nog meer commentaar hebt kan je beter je..' ik kan me zin niet afmaken want hij onderbreekt me 'Jules heeft gebeld' ik schrik bij het horen van zijn naam.

'Wat? Waarom? Wat zei hij?'
'Hij wilde met je praten'
'Nou ik niet met hem! Dat heb je toch gezegd tegen hem he?'
'Uhh nou, eigenlijk..'
'Sem! Wat heb je gezegd?!'
'Dat jij hem terug zal bellen'
'Nee, meen je die?' ik zucht en haal een hand door mijn haren.
'Sorry Britt..'
'Ja geeft ook niet, kon jij niet weten.'

'..ga je hem bellen?' vraagt hij voorzichtig.
'Ja ik zal wel moeten nu, bedankt voor het zeggen' ik draai me om en loop naar boven.

Wat zal Jules willen zeggen? Als hij maar niet zijn excuses gaat aanbieden want daar trap ik echt niet in. Ik ben helemaal klaar met hem. Ook al zegt mijn gevoel toch iets anders. Diep in mijn hart hou ik nog een beetje van hem. Maar dat moet weg, hij heeft me te veel gekwetst en pijn gedaan.
Ik plof op mijn bureaustoel en breng een klein laagje make-up op. Half 2 heb ik met Amy en Daphne afgesproken, daarvoor kan ik nog met Jules praten. Ik pak mijn mobiel en toets het nummer van Jules in.
De telefoon is maar 1x over gegaan of hij wordt al opgenomen 'Britt' zegt hij enthousiast, te enthousiast naar mijn mening.

'Luister Britt,' voor ik wat kan zeggen ratelt hij in 1 stuk door.
',wat ik gedaan heb is fout! Maar ik hou van jou! Alleen van jou! En dat met haar was niks. Ik voel niks voor haar en..' ik onderbreek hem 'Jules ik hou ook van jou! Maar wat jij mij aan gedaan hebt dat kan ik je gewoon niet vergeven! Waarom nam je verkering met haar?' tranen staan in me ogen. Ik ben zo boos, maar ook ontzettend verdrietig.

'Britt, ik snap dat je boos bent maar onze relatie was echt'
'O, "echt",?' zeg ik sarcastisch
Hij wilt wat zeggen maar ik geef hem daar de kans niet voor.
', in een echte relatie gaat je vriendje niet vreemd met een willekeurig meisje die hij tegen komt alleen maar omdat hij ruzie had met zijn vriendin!'

'Britt sorry!'

'Niks sorry! Ik ben helemaal klaar met jou! Het is over Jules!' tranen stromen over mijn wangen.
'Kan je met niet nog 1 kans geven? Alsjeblieft Britt?'

'Nee ik kan je niet meer vertrouwen, doei Jules!' voor hij nog wat kan zeggen hang ik op..

Ik sla mijn handen voor mijn ogen en huil het uit. Net zo lang tot mijn tranen op zijn.

Ik haal mijn handen weg en schrik van de zwarte handen. Ahh neee! Heel mijn mascara is uitgelopen! Verdomme! Ik loop naar de spiegel en schrik me rot van mijn gezicht! Ik lijk net een heks. Mijn haar zit wild, mijn ogen zijn pikzwart en er zitten zwarte strepen op mijn wangen. Snel pak ik wat make-up doekjes en veeg al het zwarte weg. Als het uiteindelijk weg is begin ik opnieuw mijn make-up te doen.