Kollarına Sar

Aşka Düşmek

Derslere kafamı gömücektim. Etrafıma bakmadan geçip gidecektim. Planlarım arasında, kalbimin küt küt atması yoktu.

Kaç gün geçmişti ki onu görmeyeli, bu kadar kolay aşık mı oldum yani?
Bu aşk mı peki ?

Kalbim gıdasını bulmuş gibi atmaya başlamıştı. Onu görüp görmemem fark etmiyordu, düşünmek bile yeterdi aslında.

Birkaç gündür ortalarda görünmüyordu Destan. Gözlerim ne ara onu arar olmuştu. Acaba nerdeydi ? Napıyordu ?

-Seni gidi yumuduk ! nerelerdesin sen ??

-Seniii anneneee sööylicem.

-Arıyom bak !

-Yolucam ipek telllerini !

Filiz her mesajında git gide agresifleşiyordu. Onu sinir etmek çok hoşuma gidiyordu.

Filiz 'in sinirden, bomba olup patlamasına izin vermeden, kafede bir buluşma ayarladım.

-Seni zilli neredesin sen ? O suratının hali ne ?

-Sen kendine bak Filizcan. Ne var suratımda ?

-Görende aşk acısı çekiyosun sanar yanakların çökmüş , leyla gibi bakışlar noldu sana yaa ??

-Allah seni netmesin ? Nerden anladın ?

-Ohaa sen harbiden aşık oldun galiba helal be !

Yavaş gel Filiz herkes duydu sayende. Atarımı yaptıktan sonra, olan biteni anlattım.

-Peri masalı mı anlatıyom ? Ne daldın öyle??

-Sana dalmadım kızım arka taraftaki yakışıklıyı kesiyodum.

-La havle vela kuvvete. Adamı fıtık edersin sen! Ben ne anlatıyom sen napıyon.Beni teselli etmen, azından bi şeyler söylemen gerekir.

-Ayy Duha sırıtıyo banaa

-Ben çekileyim aranızdan istersen ??

-Yetti gari sinirlendirme artık beni !

Filiz'le tatlı tatlı didiştik. Bol bol konuşup kafamızı dağıttı, sonra kafeden ayrılmak için ayaklandık.

Çantamı koluma takıp kapıdan çıkacakken ayağımın kaygan zeminde dans etmesiyle , belimde bir çift el hissettim.

Noldu ? Ne ara bu şekle geldim diyemen oldu bitmişti her şey.

Ciyaklayacakken, düşmekten son anda kurtaran kişiye baktım.

-Harun bey ??

-Duha, bey konusunda anlaştığımızı sanıyordum.

-Pardon Harun.

Hala elleri belimdeydi. Kollarından kurtulmaya çalışırken sinirli bir ses işittim.

-O ellerini çeek ordan !

-Deestan ? Burda ne işi vardı. Zayıflamışmıydı. Bu halimiz umarım yanlış anlaşılmazdı.

Destan iki adımda yanımıza gelip, beni kendine çekti. Ne olduğunu anlamadan Harun 'un burnuna yumruğunu gömdü.

-Destaan kendine gel. !

-Gayet kendimdeyim !

-Naptığını sanıyosun sen Destan mısın ne haltsın, senin yüzünden ne kadar korktu haberin var mı dedi Harun.

Korkmuştum, sinirli boğalar gibi soluyan Destan yüzüme baktı.

O an, ona ihtiyacım vardı. Sakinliğini istiyordum. Beni teselli etmesini " her şey geçti" demesini. Yeşilleri, her şeyden kaçırmak ister gibi baktı suratıma.

Ellerimi tutup, hızla koşmaya başladı. Elleri ellerimdeydi. Güven vermek ister gibi sımsıkı tutuyordu. Benim der gibi.

Yaptığı şey ne kadar saçma sapan olsada acaba kıskandı mı? Neden yaptı ki? Diye düşünmekten uzak duramıyordum.

Ellerimi tutmasından beri kalbim yine melodisini öttürüyordu.

Ufak bir parka geldiğimizde ellerimi bıraktı. Üzülmüştüm, sıcacık elleri benden ayrılınca. Gözlerim,gözlerini bırakamıyordu ama.

-Sonunda sakinleştin mi ? Kocaman bir
aptal gibi davrandın farkındasın di mi ?
Bu sözleri söylemek istemiyordum ama bazı şeylerin farkına varmalıydı.

-Sana bakışlarını göremiyo musun o herifin ?

- Sadece düşmekten kurtardı beni.

-Duha.. Sen bazı şeyleri anlamıyorsun !

-Neyi anlamıyorum ?

-O adam senden hoşlanıyor.

-Eee nolmuş yani? Onun hoşlanmasından ziyade benim ne düşündüğüm daha önemli değil mi ?

-Yakınında o herifi görmek istemiyorum.

-Oldu paşam Radar da taktır istersen.

-Se.. sen..

-Çok sinir bozucuyum Destan bey.

-Seni kıskanmama yol açma, o kadar !

》》

Tamam yorum yapmayın , en azından mesaj bile atmayın, okuyun geçin.
Minhosolo1 üzgün, kırgın,
Nayır nolamaz :|