Akşam için beni yemeğe davet etti , annemin bakışlarının altında kabul etmek zorunda kaldım. Semih benim için hala iyi bir dosttu bu dostluğun bozulmaması için elimden geleni yapabilirdim . Bana veda edip çıkması gerektiğini bildirdi. Semih evden çıkar çıkmaz anneme Ali ' yi anlatmaya başladım. Annemin isyanını merdivende beliren babam kesti , tavrı annemden farklı değildi aksine daha da şiddetliydi. Benim yerime benim iyiliğim için karar vermişlerdi bile . Babamın ne kadar ciddi olduğunu kapıdaki adamları görünce anladım . Bu artık evden çıkamıycağım anlamına geliyordu. Çaresiz odama çıktım yastığıma gömülüp ağlamaya başladım. Şimdi yalnızlığımı paylaşan göz yaşlarımı silen yastığımdı. Akşam olduğunda ağlamaktan gözlerim şişmişti ama Semih ' i aradım ,yarım saate hazır olucağımı bildirdim. Evden çıkabilmemin başka yolu yoktu. Aşağı indiğimde annem memnun gözlerle bana bakıyordu . Semih gelmişti ve benim durumu kabullendiğimi zanneden annem gülümsüyordu. Yolda hiç konuşmadım . Semih se hiç susmadı . Davetini kabul etmemden mutluluk duyduğundan ona karşı takındığım tavrın yumuşamasına çok sevindiğinden bahsediyordu. Kurduğu cümlelerde hep sevgi , mutluluk sözcükleri vardı ama o mutluydu ben değildim. O da durumun farkındaydı hep anlamıştı zaten beni cebinden çıkardığı çikolatayı bana uzattı . " Gülümsemene yardımı olur mu ?" Lisedeyken hep bu çikolatalardan alırdı bana o zamanlar beni herşeyden çok mutlu ederdi . Şimdi ise Semih i kullanarak evden çıkma düşünceme kat ve kat suçluluk eklemişti. Kendimi bu duygulardan kurtarabilmek için " Ali " dedim. Anlamsız yüzüme baktı . "Antalya da tanışdım. Benim için değerli ve hayatımdaki yeri ......." Sözlerimi ağzıma tıktı ." Duygularından eminmisin , sonra pişman olma ." " Neden sevdiğim için mi ? " " Sevdiğim dediğin adamın yaşantısı ortada " " Bu önemli mi yaşantı, iş değişken kavramlar değilmi ?" Semih in konuşmasına izin vermeden inmek istediğimi söyledim . Taksiye bindim Ali ' nin yanına gidicektim İstanbul da amcasından başka kimsesi yoktu . Amcasının antika eşyaları sattığı , tamir attiği küçük bir dükkanı vardı . Burayı seviyordum kokusu beni eski yaşanmışlıklara götürüyordu . Ali köşede ceviz ağacından yapılmış eski bir sandalyede oturuyordu. Yorgun görünüyordu oturduğu sandalye kadar yorgun . Beni görünce gülümsemeye çalıştı. Bu zoraki gülüş niyeydi ?Bana yaklaştı elimi tuttu eli soğuktu ısıtmak için avuçlarıma aldım gözleri tebessümle bakıyordu birşeyler anlatmak ister gibi bir hali vardı . " Ağladın mı sen ? Gözlerin şişmiş . " Başımı eğdim . " Zor geçti anlaşılan " dedi. Evet ailemin sevdiğim adamı kabullenmeyişi hiç de kolay değildi. Alnıma kondurduğu öpücükle yanağındaki ıslaklığı hissettim . İlk defa bir erkeği alarken görmüştüm . Gözünden akan yaşlar kalbme ektiği aşk tohumlarının üstüne yağdı. Çok yakında yeni bölüm gelicek Instagram: FDNZDMR91 Yorumlarınızı benden esirgemeyin Bu arada yıldıza basanlara bollll yıldızlı bir hayat diliyorummm🤓(beğenileriniz benim için önemli )
