Geçmişten Geleceğe Aşk

3.Bölüm

Kayaya oturdum ve kitabımı açtım. Okurken konsantre olamıyordum. Az önce gördüğüm imge gerçekten çok garipti. Asıl garip olan şey onun gerçek olmasını istememdi. Bu bana göre çok tuhaftı. Ben böyle biri değildim. Ama imgeleri görmeye başladıktan sonra biraz değişmiştim. Birkaç gün sonra evleniyordum. Küçükken hiç bu yaşta evleneceğimi düşünmemiştim. Ama gerçek oluyor. Kitabımı okuyamadığım için eve geri dönmeye karar verdim.
                                                ~

Eve girince annem yanıma gelip

"Terzi birazdan gelir buradan ayrılma."

"Tabiki."

İçeri geçip oturduk. O sırada babam içeriye girdi. Satranç tahtasının olduğu masaya oturup.

"Hadi gel satranç oynayalım Elizabeth. Uzun zamandır oynayamıyoruz."

"Tamam baba."

Karşısına geçip oturdum. Babama göre satranç oynamak çok önmelidir. Oynayabilen kişi çok zekidir. Der. Oyuna beyaz renkli olan piyonumla başladım. Oyun biraz uzun sürmüştü. Çünkü beynim bir sürü şeylerle doluydu. Oyunu babam kazandı.

"Daha fazla çalışmalısın Elizabeth."

"Bu aralar çalışmaya vaktim olmadı. Ama bundan sonra daha çok çalışırım.

Zamanlama harikaydı. Terzi tam babamla oyununuz bitiğinde gelmişti. Prova odamıza geçtik ve hemen çantasını çıkarıp gelinlik modellerini gösterdi. İlk defa annem

"Gelinliğini senin seçmeni istiyorum. Ben hiç bir şeye karışmayacağım."

"Çok teşekkür ederim anne."

Çok mutlu olmuştum. Fotoraflara bakmaya başladım. Bir tane gelinlik gördüm ve hayallerimin gelinliğiydi. Sarı ve satendi. Kabarıktı ve askıları düşüktü. Askılarının üstünde de çiçekler vardı. Muhteşemdi. Terziye ve anneme dönüp

"Bu muhteşem! Anne hayalimdeki gelinlik bu. Bunu istiyorum."

"Bence de harika. Bunu istiyoruz Bayan Joy."

Tabiki Bayan. Elizabeth hadi gel ölçülerini alalım."

Ölçülerimi almak için çantasından mesurayı aldı. Ölçülerimi aldı ve

"İki güne hazır olur. Size gönderirim."

"Tamam Bayan Joy. Hoşçakalın."

"Hoşçakalın."dedim.

Bayan Joy gidince ben de odama çıkıp yatağıma yatıp kestirmeye karar verdim. Ama Kapı çaldı ve Julie kapıyı açtı. Bay Winston içeriye girdi ve

"Merhaba Elizabeth. Nasılsınız leydim."

"İyiyim. Siz nasılsınız?"

"Ben de iyiyim ama bana Henry diyebilirsin."

"Peki... Henry"

Salona geçip oturduk. Annem ve babam da gelmişti. Onlar düğünü konuşurken bende sadece kafamı sallayıp soruları yanıtlıyor ve bıkkın bir şekilde oturuyordum. Akşam üzeriydi. Biraz acıkmıştım. İzin isteyip mutfağa gittim. Julie de mutfaktaydı.

"Atıştıracak bir şeyler var mı Julie?"

"Evet. Şurada biraz kraker olacak. Sana biraz vereyim."

"Teşekkür ederim Julie."

Bana masayı gösterip oturmamı işaret etti. Önüme krakerlerle dolu bir tabak koydu. Hepsini yiyemedim ama yarısını bitirdim. Gerçekten çok lezzetliydiler.