Συγκάτοικοι με το ζόρι!

~Κεφαλαιο 12ο~

Καθώς ανοίγω τα ματια μου, βλέπω το χερι του, τοποθετημένο κατα μήκος της μέσης μου. Ασυναίσθητα ενα χαμόγελο σχηματίζεται στο προσωπο μου. Μα την επόμενη στιγμη, μου έρχονται ξανά όλα στο μυαλό. Το μίσος μου για τον Ιάσονα, η παράξενη και ταυτόχρονα ξαφνική αλλαγή στη συμπεριφορα του, η επίσκεψη του Οδυσσέα και όλα αυτά που μου είπε,καθώς και το οτι ο Ιάσονας υποκρίθηκε πως ημασταν μαζί. Δάκρυα απειλούν να φύγουν απο τα ματια μου, όμως δεν τα αφήνω. Σηκωνομαι και κατευθύνονται προς το σαλόνι. Κάθομαι στο καναπέ και απλα κοιτάζω το κενό. Τα χωρίς κανει χάλια. Τις σκέψεις μου διακόπτει εκείνος.

"Είσαι καλά;"

" Δεν ξέρω." Συνεχίζω να κοιτάζω το κενό.

"Συγνώμη για πριν. Απλως κατάλαβα πως κάτι έτρεχε μεταξύ σας. Και δεν ήταν καλό."λέει και ξέρω πως εννοεί το οτι υποκρίθηκε το αγόρι μου.

"Δεν... δεν πειράζει. Δεν θέλω να έχω καμια σχέση μαζί του πλεον. Οποτε υποθέτω πως μάλλον πρεπει να σε ευχαριστήσω."χαμογελαω πίκρα.

"Μυρτώ. Τι συμβαινει; Απο τοτε που εμφανίστηκε αυτός, συμπεριφέρεται σαν καταθλιπτική." Με πλησιάζει και γω σηκωνομαι και στέκομαι δίπλα απο το παράθυρο.

"Τίποτα δεν συμβαίνει. Απλα μου ήρθαν καποιες αναμνήσεις. Πολλές αναμνήσεις. Και δεν είναι τότο καλες. Ο Οδυσσέας φαίνεται τόσο καλός και όμορφος, όμως είναι τόσο αδίστακτος και διπρόσωπος. Οσο δε φαντάζεσαι. Με χρησιμοποίησε. Ετσι απλα. Χωρίς να σκεφτεί τα συναισθήματα μου." Χωρίς να το καταλάβω δάκρυα κυλάνε απο τα μάτια μου.

" Τι σου έκανε;" δεν απανταω. Δεν μπορω. Με πλησιαζει και με γυρνάει προς το μέρος του. Φέρνει το προσωπο μου μπροστά απί το δικο του.

" Μπορείς να με εμπιστευτείς. Δεν χρειαζεται να κλεινεσαι στον εαυτό σου. Απλα μιλά. Θα νιωσεις καλυτερα." Απο ποτε έχει γίνει τόσο τρυφερός ο Ιάσονας. Και τι νομίζει δηλαδή; Οτι ξαφνικα θα γίνουμε κολλητοί;

" Ιάσονα, χτες και γενικά πριν απο όλο αυτό δεν μιλούσαμε καν, μονο μαλωναμε και τώρα τι; Νομίζεις οτι θα κάτσω να σου μιλάω για ώρες για τον πρωην μου λες και είμαστε φιλοι για χρόνια; Απλα ας γυρίσουμε εκεί που ειμασταν. Δεν θέλω να γίνω φιλη σου. Για κανέναν λογο. Μια χαρά ημασταν και πριν. Και γενικά σου ταιριάζει το όλο στυλακι του να είσαι πεφτουλας και εντελώς βλάκας. Γι αυτό κάνε μου μια χάρη και άφησε με ήσυχη." Χωρίς να περιμένω απάντηση, γυρναω και πάω να φύγω,όμως με πιάνει απο το χερι, φέρνοντας με σε απόσταση αναπνοής απί το προσωπο του.

"Προσπαθώ να φανώ καλός. Προσπαθώ να γινος καλός, να νοιαζομαι για κάποιον και στη προκειμένη περιπτωση για σένα, προσπαθώ να σε κάνω να νιωσεις καλυτερα, έστω και λίγο, προσπαθώ να γινω φίλος σου. Γενικά προσπαθώ γαμωτο. Οντως μαρεσουν οι γυναίκες και όντως είμαι πεφτουλας όπως λες και ναι, συμπεριφέρομαι σαν βλάκας συνέχεια. Ομως αυτός είμαι, και αν υπάρχει έστω κι μια περιπτωση να αλλάξω είναι αυτή εδώ. Μπορω να σε βοηθήσω Μυρτώ. Σταματά να κρυβεσαι. Νιωσε!" Τον κοιταω σα χαμένη.

" Αφού τόσο πολύ θες να με βοηθήσεις, σε παρακαλώ διαφωτησε με! Πες μου πως μπορείς να με βοηθήσεις; Ε;" Του λέω σαρκαστικά. Εκείνος δε λέει τίποτα. Απλα κολλαει τα χείλη του στα δικά μου. Ω θεέ μου, όχι παλι! Προσπαθώ να αντισταθω για λίγο, όμως δεν μου δίνει περιθώριο. Συνεχίζει να με φιλάει και έχω μουδιασει ολόκληρη γαμωτο. Μετα απο κάποια ωρα, με ξαπλώνει στο καναπέ, ενω συνεχίζει να με φιλάει. Τα χέρια του μεταφέρονται απο τη μέση μου, μέσα απί τη μπλούζα μου και τη τραβάει προς τα πανω με σκοπό να τη βγάλει. Θεέ μου τι στο καλό κάνω; Τον αφήνω να μου βγάλει τη μπλούζα και εκείνος χαϊδεύει τη κοιλιά μου. Ξεκολλαει τα χείλη του απο τα δικά μου και παει να μου βγαλει το σορτς και τοτε ξυπναω απο το λήθαργο.

"Ιάσονα.. σταματά." Και εκείνος αυτόματα το κανει. Υπάρχει μια αμηχανία αναμεσα μας για τα επομενα λεπτα, μεχρι που εκείνος σπάει τη σιωπει.

" Συγνώμη. Δεν... "

" Εγώ... εγώ... εμ... πρεπει να πάω στης Δαναης. Θα τα πούμε." Βάζω τη μπλούζα μου, παίρνω τη τσάντα μου και φεύγω. Γαμωτο, τι ηταν αυτό;

Αγαπουλινια μου, συγνώμη που δεν έχω ανά βάσει τοοοοοσοοοο καιρό αλλά οι υποχρεώσεις του σχολείο και οι εξωσχολικες με πίεζαν πολύ. Πως σας φάνηκε; Λοιπον, Το ξέρω οτι είναι κάπως μικρο, αλλά αυτό έχω για σήμερα. Τα σχόλια και οι ψήφοι δεκτοί.

Φιλουσκια💖