25.

763 58 2
                                    

Mo trekt me mee naar verderop in een straat. "Daar!" Ze wijst naar iets wat op de grond ligt. We lopen er op af.
"Het is een mes?" Mijn vader kijkt over mijn schouder mee. Mo pakt het mes op en bekijkt het handvat.
"Deze is van Jem" merkt ze op.
"Hoe weet je dat?" Vraag ik terwijl ik naar het mes staar.
"Kijk het handvat" Mo wijst maar een slang achting figuur dat in het handvat gegraveerd staat. "Het is een draak, dat was vroeger het symbool van zijn familie. Dit mes heeft Jem altijd bij zich als hij op jacht gaat, het brengt geluk volgens hem" legt ze uit.
"Zouden ze hier in de buurt zijn?" Vraagt Bill.
"Laten we dat maar hopen" zegt Mo sip.
"Kom, dan gaan we verder." Ik pak Mo bij d'r arm om haar overeind te helpen. We lopen ieder aan een kant van de straat. Zo kunnen we beter de zijstraten inkijken.
"Jem?" Roepen Mo en ik om beurten. Deze straat is erg lang en verlaten.
"Jem?" Roep ik weer terwijl ik een stukje een zijstraat inloop. Ik hoor kabaal. Ik spits als het waren mijn oren. Het klonk alsof iemand iets om liet vallen. Ik loop op het geluid af. Ik loop langs de eerste paar huizen en blijf even stilstaan om weer te luisteren. Ik hoor niets meer. Ik besluit om te draaien maar spring dan aan de kant van de schrik. Naast mij wordt een deur opengetrokken. Het maakt een krakend geluid waardoor ik schrik, dit had ik niet verwacht. Ik kijk nieuwsgierig naar de deur. Jem en Christian rennen naar buiten. Ze botsen tegen mij op. Ik wankel naar achteren wanneer Christian zijn mes grijpt. "Ik ben het, Cara" zeg ik zodat hij me niet neer steekt.
"Cara!" Jem omhelst me met zijn brede armen. Ik sla mijn armen ook om hem heen. Ik laat hem los en Jem doet hetzelfde. "God ik dacht dat je was verslonden door die groep" zegt Christian opgelucht.
"Dat dacht ik over jou" ik geef Christian ook een knuffel. Ik leg de jongens uit dat Hank mij had geholpen en dat we daarna Mo hadden gevonden. We sprinten alle drie naar mijn vader, Bill, Hank en Mo. Mo valt Jem en Christian gelijk in de armen.
"Zijn we nu compleet?" Vraagt Hank nadat Mo alles heeft uitgelegd over Zeke. Jem slikt. "Levi is nog zoek."
"En we kunnen niet weg zonder Zeke." Mo is lichtelijk in paniek.
Christian slaat een arm om haar heen. "We vinden hem wel."
"Daar maak ik me geen zorgen om, maar hoe we hem vinden." Er rolt een traan over Mo's wang. Bill geeft haar een zakdoek. Mo dept haar traan weg en snuit haar neus.
"Waar heb je Levi voor het laatst gezien?" Vraag ik aan Jem.
"Mo zei al dat wij een deel van de groep hebben kunnen tegenhouden. Je weet ook dat ik niet snel kan rennen," Ik knik. "Nou Levi zei dat ik weg moest, hij zou me wel inhalen. Dat heeft hij ook gedaan, maar hij rende een andere kant op zodat ze mij niet achterna zouden gaan. Uiteraard deden ze dat wel. Uiteindelijk kwam ik Christian tegen en nu jou" sluit Jem zijn verhaal.
"Dan moeten we dus weer terug" bedenkt mijn vader die mee heeft staan luisteren. Jem knikt. "Dat lijkt me het best."
We draaien dus weer om, op zoek naar Levi, en als we Zeke vinden is dat ook mooi meegenomen.

Ieder loopt een straat in, loopt heel de straat door en komt dan weer terug naar de hoofdstraat. Zo gaan we nog een halfuur door. Ik sla de vliegen van we af wanneer ik word geroepen door Christian. Ik loop weer terug waar de rest van de groep al staat. Levi staat tussen hen in. Ik zucht van opluchting. "Levi, man we waren enorm ongerust" zegt Christian terwijl hij Levi op zijn rug slaat. Levi krimpt een stukje in elkaar maar laat daarna een lach zien.
"Ik was jullie echt al een uur aan het zoeken" zegt hij.
"Wij jou ook jonge man" zucht mijn vader. "Hadden jullie geen telefoon mee kunnen nemen of iets? Dat is toch iets van de laatste jaren."
"Er is hier geen bereik pap" leg ik uit. Natuurlijk had ik daar aan gedacht.
"We moeten Zeke nu gaan zoeken" zegt Mo plots.
"Dat komt wel goed", stelt Christian Mo weer gerust.
"Maar, wat als" begint Mo.
"Niet aan denken." Christian legt Mo het zwijgen op. We beginnen weer met lopen. We hebben ons in duo's verdeeld en hebben een plaats afgesproken waar we elkaar over twee uur weer zien, zodat we elkaar niet nog eens kwijtraken. Bill en Hank lopen samen, Christian en Mo, Jem en Levi en ik en mijn vader.

Zombae || #netties2017Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu