Po Prostu Bądź | Smav, Disowskyy, Kaiko

Rozdział 8

Przemek :
To było najbardziej wylewne przywitanie w całym moim życiu... Spojrzałem na Filipa. Stał z uśmiechem na twarzy, opierając się o ścianę. Posłałem mu delikatny, ale szczery uśmiech. Gdy w końcu oderwaliśmy się od siebie, wszyscy -oprócz Filipa - usiedliśmy na kanapie.
- Przemek... - zaczął Karol - przecież ty...
- Tak - wiedziałem co chciał powiedzieć. Postanowiłem mu to wszystko wytłumaczyć - ale przewieźli mnie do szpitala i odratowali, czego nie można powiedzieć o... twojej rodzinie...
- Czyli to prawda... - spuścił głowę.
- Przykro mi Karol... - popatrzyłem na niego. Stracił rodzinę... Musi być to niewyobrażalny ból. Wiem jak bardzo był z nimi zżyty, a zwłaszcza ze swoim bratem... Nagle Filip poderwał się, zawołał mnie i pobiegł w stronę drzwi. Dogoniłem go. Biegł w stronę mojego auta. Zaraz, zaraz... Susa! No tak! Zostawiłem ją w aucie! Przez cały czas mojego pobytu w szpitalu, to mama się nią opiekowała. Karol nie wie, że podczas pożaru uciekła z domu do mojego przyjaciela. Kolejna niespodzianka! I to raczej miła.
Dobiegliśmy do mojego auta. Nie wiem skąd Filip znał trasę, ale luz. Otworzyłem auto, a Smav chwycił smycz psa. Ponownie udaliśmy się do domu.
Gdy weszliśmy, wszyscy na nas patrzyli. Dopiero chwilę potem dostrzegli Susę. Karol poderwał się i zaczął ją glaskać i przytulać. Znowu nie panował nad emocjami, a po jego policzkach leciały łzy. Łzy radości...
..........................................................
Hai ^^
Rozdzialik <3
Ważne pytanko
Chcecie dłuższe i rzadsze rozdziały, czy krótsze i częstsze?
Weźcie pod uwage, że im rozdzilay dłuższe, tym bliżej koniec książki =)
No to tyle, pao =)
A! Jeszcze jedną sprawa. Bylibyście zainteresowani nowymi książkami? Mianowicie
- Smasiem
- Fasiem
- Fafikiem?
Bo takowe zaczynam pisać i jezelibyście chcieli, to za jakiś czas wyjdą =)
To papa =)
A i dziekowalam za ponad 1000 wyś pod tą książką?? Nie? To bardzo wam dziękuje, jesteście niesamowici, moje kochane Szyszki kocham was bardzo <3
~Haczi XD